Het is maandagmorgen, tegen lunchtijd, bij de bank. Ik breng de kassa van het weekend weg. Lekker muntjes tellen. Toen ik binnen kwam was het al vermakelijk druk. Er stonden twee oudere heren en een jonge dame bij de 'servicedesk'. De jonge dame was vermoedelijk de dochter van een van de twee heren, die vast en zeker in het verzorgingstehuis aan het plein wonen. Het trio was gezellig lawaaierig en druk. De dame van de bank keek wat besmuikt.
Ze waren met een missie naar de bank gekomen. Een van de heren moest een automatisch incasso stoppen. Na 12 jaar alimentatie aan zijn ex betalen was het welletjes geweest. En, om dat te vieren hadden ze alvast een, of meer, voorschotjes op hun reguliere lunchbiertje genomen.
Of de dame van de bank even kon helpen met het stoppen zetten van het automatisch incasso. Hij kon dat niet zelf, en was er ook eigenlijk helemaal niet meer toe in staat. Dochterlief keek er een beetje wanhopig bij.
De dame van de bank wilde zeker wel even, en liefst snel, helpen. Het steeds vollere filiaal stond heerlijk mee te luisteren met de smeuige verhalen over meneer’s ex. Iedereen, ook wie het niet wilde horen, werd deelgenoot van de meer dan 20 jaar ellende die hij met die heks had meegemaakt; ‘meneertje, trouw nooit!’.
De dame van de bank keek even beteuterd. De identificatiekaart van meneer was al 2 jaar verlopen. Dan mocht ze dat niet regelen van de regelschrijvers op het hoofdkantoor. De aanvraag van een nieuwe identificatiekaart zou natuurlijk weken duren. De meneer brak. Nog meer alimentatie voor dat kreng?
Ik weet niet hoe ze het deed. Maar, ineens was er diepmenselijk maat. Ze ging het gewoon toch regelen. Dan maar een beetje stout. Maar, dan moest meneer wel een nieuw identificatiekaart aanvragen en over een paar weken even laten zien. Ze waren ineens weer vrienden voor het leven.
Het is ongetwijfeld nog lang onrustig gebleven in de buurt met de twee heren die hun nieuwe vrijgezellenperiode gingen vieren… De dame van de bank stal mijn hart: wat is ze lief en begrijpend. Zou zij eigenlijk al getrouwd zijn?
zes reacties op "Stadsmomentje: een bezoekje aan de bank"
Mijn Bank accepteerde niet eens mijn paspoort van 2 Dagen over de datum. Sorry meneer, regels zijn regels. Kreeg ik potdorie een boete van drie cijfers van de Belastingdienst, te laat.
*Moderator* : bedankt voor de waarschuwing. Hij is verwijderd.