Bouwgrond uit de geboorde tunnels voor de Noord-Zuidlijn komt onder andere terecht in de IJ-haven, tussen de Jan Schaeferbrug en de Verbindingsdam. Op deze wijze wordt de IJ-haven ondieper gemaakt, omdat er geen zeeschepen meer aanmeren. Een ondiepe buurthaven is bovendien goedkoper in het beheer dan een diepe.
Regelmatig is het werkschip te zien dat z’n lading zandgrond loost. Voor een leek een fascinerend schouwspel, omdat de boot van onderen open gaat en gewoon blijft drijven. De grond zakt onmiddellijk naar de diepte. Na afloop blijft alleen een drabbig, crèmekleurig spoor op het water achter. De wind drijft het schuim ervan in een hoek bij de Verbindingsdam (foto).
[Klik voor gehele afbeelding]
Het storten is een soort landverhuizing. Ik mijmer over de grond, momenteel afkomstig uit De Pijp en Amsterdam-Zuid. Voordat ze die dumpen, wordt het boorsel (hoofdzakelijk zand) gezeefd. Stukjes mammoet of andere prehistorische dieren uit Zuid zullen dus wel niet in de IJ-haven belanden. Die zijn voor de archeologen. In mijn fantasie wordt Zeeburg echter toch een stukje ‘geschiedenis’ rijker. Maar komt er ook iets mee waar de bewoners minder blij mee zijn?
Voordat er Noord-Zuidlijngrond werd gestort, is de IJ-haven al ondieper gemaakt met boorsel van de Piet Heintunnel. Destijds onderzocht de gemeente of het oppervlaktewater van de IJ-haven en het grondwater in de omgeving verontreinigd werden door de licht vervuilde Piet Heintunnelgrond. Toen dat niet of ‘niet significant’ bleek, is de verplichting van milieumonitoring vervallen. Het laatste onderzoek was in 2006. Noord-Zuidlijntunnelgrond is niet-gemonitord slib.
Nu er vanwege het warme weer dagelijks wordt gezwommen in de IJ-haven, informeerde ik bij het voorlichtingscentrum van de Noord-Zuidlijn of de naar beneden dwarrelende boorgrond kwaad kan voor duikende, proestende en onder water zwemmende kinderen. De mevrouw aan de lijn liet mij namens ‘het boorteam’ weten dat er alleen ‘schone grond’ wordt gestort en dat het lozen geschiedt onder toezicht van de Havendienst. We vertrouwen er maar op. Maar voor de zekerheid adviseer ik de kinderen geen met historische grond-water verrijkt IJ-havenwater door te slikken.
drie reacties op "Zwemmen in historie"
Ik maakte mij eerst wel zorgen over de boorspoeling, vreesde dat die in het IJ geloosd werd, maar ik begreep dat die spoeling van het boorgruis gescheiden werd en gerecycled. Op zich een prima proces waarbij het niet met boorspoeling vervuilde zand best voor het ver-ondiepen van de IJhaven gebruikt kan worden. Er is één maar: hoe schoon is die originele Amsterdamse grond tien meter onder het maaiveld? Het is bekend dat in onze glorieuze eeuw Amsterdam zich weinig zorgen maakte over bodemvervuiling. De bewering dat er schoon zand in de IJhaven gestort wordt is dus erg boud: ervan uitgaande dat het zand dat wordt weggeboord op zich schoon is. Maar goed: er zullen wel regelmatig monsters worden genomen? Toch?
Het schuimen van het zand op het wateroppervlak hoeft geen teken van vervuiling te zijn. Dat verschijnsel zag je ook bij het aanleggen van de Flevolandse dijken als het dijklichaam tussen twee wallen met zand werd volgespoten.