Afgelopen week was het weer zover: naar een open avond van een middelbare school -een school voor voortgezet onderwijs zoals dat zo mooi heet-, met mijn zoon uit groep 8. Spannend, er moeten heel wat scholen bezocht worden in verband met alle lotingsperikelen in Amsterdam en de je-weet-maar-nooit uitslag van de Cito-toets. Hij heeft een Vmbo-t/Havo-advies en na een grondige inspectie van de scholengids kom je dan uit op een rijtje Vmbo-scholen met Havo-kansklas, of een grotere school die alles in een heeft.
Binnen de ring lijken er gezien het aanbod van de Vo-scholen aldaar haast alleen leerlingen te wonen met een Havo/Vwo-advies of hoger... Hetgeen maar weer eens bevestigt dat wij in het voor ons gepaste stadsdeel wonen, namelijk Nieuw-West.
Naast de schoolresultaten is ook de reistijd niet onbelangrijk (en een veilige fietsroute natuurlijk, want in de binnenstad mag je op de fiets wel een extra reisverzekering afsluiten). Zo togen wij naar Hervormd Lyceum West, in het gezelschap van twee vriendjes met ouders. Mooi gebouw, prettig welkom, een paar leuke proeflesjes en - wat niet op alle scholen gebruikelijk is - duidelijke info over de kansen en mogelijkheden.
Knuppel
Mijn zoon deed enthousiast mee en juist toen ik begon te denken dat deze maar op het lijstje moest blijven staan, gooide de bevriende moeder tijdens het vragenuurtje hardop de spreekwoordelijke knuppel in het hoenderhok: dit was duidelijk zo te zien een zwarte school, met alleen maar Marokkanen en Turken. En ja, was het echt zo dat die allemaal extra taalonderwijs nodig hadden en vrij kregen tijdens het Suikerfeest? Had zelfs het Parool van deze verzwarting laatst niet kond gedaan? Voelde je je als blanke, Chinees of zwarte hier wel thuis? En... zo ging het nog even door.
Schaamte
Uit plaatsvervangende schaamte hield ik - o lafheid - mijn mond. Leek het zo, of werd het steeds stiller in de klas onder al die ouders, waarvan de meeste inderdaad Marokkaanse roots leken te hebben? Maar het kwaad was al geschied: waar eerst nog wij was, was nu wij en zij. Waar ik eerst de stellige overtuiging had dat mijn zoon -Marokkaanse vader, Nederlandse moeder, hij vindt zich moslim - zou opgaan in een groter geheel waar het niet uitmaakt of jouw opa of oma van elders komen, was plots de wereld verdeeld in een 'ons' en een 'zij'. En bij wie hoort hij dan? Gelukkig toonden de andere aanwezige ouders zich liever wijs dan moe, en pareerde de - allochtone - docent met bewonderingswaardige zelfbeheersing alle onderbuikvragen.
Gedreven meneer
Weer aangekomen in de aula voor een napraatje bleek het gedachtegoed dieper geworteld dan ik had vermoed: een angstig gedreven meneer benaderde mij als geoormerkte 'witte' (zo u wilt rossige) ouder of ik belangstelling had voor groepsaanmelding. Nu roept het voorvoegsel 'groeps' bij mij niet altijd positieve associaties op: zo heb je groepsaanpak, groepsverkrachting, groepsverbod en groepsdwang, maar okee: er bestaat ook zoiets als groepskorting en groepsvoordeel. Ja, want - zo legde de gedreven meneer uit - 'wij' zouden ons kind dan gezamenlijk kunnen aanmelden en of ik mijn naam dan op dit formulier...
Kleurenmeetlat
Wat dit Wij zou moeten inhouden, is mij tot op heden niet duidelijk. Ook niet te vinden op de website onderwijsconsument.nl en kleurrijkescholen.nl. Ga je langs de kleurenmeetlat, moet je Hbo-plus hebben, mag je vader ook uit Estland komen enzovoorts? En wat dan, na zo'n groepsaanmelding? Krijgt dit Paard van Troje een vervolg in de vorm van groepseisen en belangenbehartiging binnen de school? Ik weiger mijn kind te splitsen in een wij en een zij, dus wij doen niet mee! Mijn zoon was er na kort beraad met zijn vriendjes al snel uit: deze school zou het niet worden; het zaad bleek al gezaaid. Ik laat me niet uit het veld slaan, er staan nog meer scholen op het programma. Zoals het Meridiaan-college.
Maar dan ga ik met mijn zoon alleen.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
twintig reacties op "Groepsaanmelding"
En ik sluit mij aan bij JohnN. Haar misplaatst schaamtegevoel kan me gestolen worden. Wie zwijgt stemt toe. Kijk in de spiegel en neem je eigen advies aan.
Een en ander neemt echter niet weg dat er in dit opzicht nog wel wat hobbels te nemen zijn. Het is namelijk niet zozeer een kwestie van een 'kleurtje', maar van het nogal krampachtig vasthouden aan de eigen culturele achtergrond. Tot op zekere hoogte is daar niets mis mee, maar de combinatie met bepaalde religies veroorzaakt soms dat er wordt verwacht dat de ene groep wél moet toegeven en de andere groep dat zogenaamd niet mág.
Het allerbelangrijkste is dat iedereen zich veilig en vertrouwd kan blijven voelen binnen z'n eigen referentiekader (lees: culturele en historische achtergrond). Daarvoor is een getalsmatig evenwicht tussen alle groepen belangrijk. Nederland heeft bijvoorbeeld een eigen historie en een eigen emancipatiegeschiedenis. Op het moment dat onderwerpen als vrouwenemancipatie, (homo)seksualiteit of de holocaust niet meer met goed fatsoen binnen een school aan de orde kunnen komen omdat bepaalde groepen dat vanuit hun eigen (religieuze) achtergrond niet trekken, dan zou ik voor mijn kind inderdaad op zoek gaan naar een school waar dát wel kan.
Volgens mij is dit dan ook het wérkelijke probleem waar veel 'autochtone' ouders zich voor gesteld zien: niet de kleur, maar de dominante cultuur en religie op een school.
Onze verworvenheden worden gestaag van binnenuit uitgehold door demografische oorlogsvoering, en onze tegen-argumenten klinken te zwak, te laat en worden genadeloos neergesabeld.
Mensen als ik begeven ons binnen binnen de enge kaders van de wet en sputteren nog wat tegen op fora als deze, maar weldra is ook dat geen optie meer en zullen wij en ons nageslacht moeten zwichten voor de meerderheid. Dan dooft het licht.
Een Javaan in Nederland aan het begin van de vorige eeuw was ook nog een bezienswaardigheid voor mensen die niets met de grote zeescheepvaart te maken hadden, waar ze in grote getale als bedienden op werden aangemonsterd. Midden vorige eeuw werden de Creolen uit Suriname nog als exotische zwarte mannen getoond op onze openbare scholen, waar kinderen alleen de geschminkte 'zwarte piet' kenden. Het gaat niet altijd zo snel als met de Spanjaarden en de Italianen die zich onopgemerkt snel een plek binnen de Nederlandse gemeenschap vonden. De Indische mensen en Molukkers hebben wat langer nodig gehad. Daar moesten helaas een paar gijzelingen voor worden doorstaan, maar uiteindelijk kwam het toch allemaal goed. Gemengde huwelijken binnen de Molukse gemeenschap zijn geen zeldzaamheid meer.
Dat is meestal het eerste signaal dat verschillen niet alleen als scherpe kantjes worden gezien, maar de charmes van de verschillen zodanig worden gewaardeerd dat de menging wordt aanvaard en positief gezien.
Nu zitten we nog in het assimilatieproces van de Turken en Marokkanen. De scherpe kantjes laten zich nog voelen. Maar ook dat gaat voorbij en nog een generatie verder zullen onze kinderen/kleinkinderen vreemd kijken naar het feit dat wij hun komst ooit als HET hoofdprobleem van de samenleving in Amsterdam en onze andere grote steden hebben gezien.
We moeten leren de echte criminelen en extremisten niet te vereenzelvigen met de hele groep en samen de kwaadwillenden er tussenuit zeven. Dat doe je niet met dwarsliggen voor een "kinderpardon", de reden daarvoor valt niet uit te leggen. "Vol = vol" is mij te simpel. Zeker als aan de andere kant de deur voor criminaliteitstoerisme van Roemenen en Bulgaren wijd openstaat.
We hebben geen samenleving, wat wij hebben zijn een aantal vreemde culturen die parasiteren op de onze. Slechts 75.000 Moffen konden Nederland naar hun hand zetten. Dus jouw genoemde 10% van onze huidige bevolking is meer dan genoeg. Ja, da's even slikken.
Laat ik mijn punt illusteren met een voorbeeld uit mijn leven. Omdat ik overdag werk had ik onlangs een asielkat geadopteerd om mijn kat gezelschap te houden. Ik dacht dat hij daar behoefte aan had, en wilde tegelijk iets goeds doen. Maar de asielkat bleef onophoudelijk tegen mijn kat blazen, krabben en bijten tot deze bang wegkroop of terugkrabte. Tot bloedens toe. Bovendien at hij alles op en maakte alles vies. Ik accepteerde de verantwoordelijkheid op voor mijn eigen daad, maar voelde me rot om alle ellende die ik ongevraagd over mijn kat heen had laten komen. Na 3 weken zonder verbetering voor beide katten besloot ik dat het zo niet langer kon en heb ik de asielkat weer teruggebracht. De wonden van mijn kat herstelden gelukkig snel, en hij bloeit nu eindelijk weer helemaal op. Want beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald.
Zolang Europa rijker is dan de omliggende landen (hoe lang nog?), zullen mensen hier naartoe komen. En uit de geschiedenisles weet jij vast nog wel hoe wij aan die rijkdom zijn gekomen: wij 'parasiteren' van oudsher op andere volken. Tja, dan komen ze op een gegeven moment een keertje terugprofiteren.
Zoals John zegt: uiteindelijk vermengt het zich dusdanig dat alle scherpe kanten eraf zijn. Dan heeft iedereen z'n draai weer min of meer gevonden en is het verschil tussen witte en zwarte scholen vergeten. Misschien hebben we dan alleen nog een paar islamitische dorpjes op de Veluwe, wie zal het zeggen?
O ja, en wat die katten betreft: die had je even een paar uur samen moeten opsluiten in een kleine ruimte waar ze maar nét met z'n tweeën in passen. Zorg dat ze genoeg lucht krijgen, ga ondertussen even boodschappen doen en als je terugkomt zijn ook daar de scherpe kantjes er helemaal af.
Werkt absoluut, weet ik uit eigen ervaring.
Die methode werd mij door de dierenarts nu juist afgeraden, dan had ik nu 1, misschien wel twee dooie katten gehad. Hadden we ons door Duitsland gewoon onder de voet moeten laten lopen? Dan hadden we nu allemaal Duits gesproken, maar dan waren we tenminste vredig opgenomen in het Derde Rijk nietwaar? Zo heeft ook de multikul ons na 30 jaar en 3, 4 generaties weinig goeds gebracht en stuurt aan op een burgeroorlog in Europa. In Den Haag probeerden de Islam Democraten onlangs nog hondenbezit (die haram beesten, jeweetog) te verbieden, maar ondervonden nog net genoeg weerstand. Maar voor hoe lang nog? Om de vrede te bewaren levert ons volk graag wat vrijheid in.
En die stromen zijn door heel andere oorzaken gekomen, niet gewapenderhand door een machtswellusteling op pad gestuurd. De eerste "gastarbeiders" kwamen omdat Henk en Ingrid bepaalde werkzaamheden niet meer wilden verrichten. Maar niemand verwijt vandaag aan Henk en Ingrid dat we nu nieuwkomer-problemen hebben. Goedwillende mensen accepteren de situatie die er bestaat en proberen er het beste van te maken.
Xenofobie is een raar verschijnsel, dat het gezond verstand vaak in de weg zit. Ik heb dat nota bene ervaren bij mijn Scandinavische vrienden die nog niet de helft van het aantal nieuwkomers in hun straatbeeld zien als waaraan wij hier allang gewend zijn. Anders Breivik is er het krankzinnige gevolg van en ik was stomverbaasd dat niet de hele bevolking zich tegen het "gedachtgegoed" van die man gekeerd heeft, maar dat zelfs dáár de partijpolitiek zich meester maakt van de toestand. Zo zijn er mensen die meer "begrip" tonen in hun commentaar voor die trigger-happy frustratieschutter dan voor die tientallen onschuldige jongeren die hij naar het hiernamaals knalde en het verdriet van de nabestaanden.
Ik voel dezelfde polarisatiezucht als ik op fora lees wat er allemaal voor ronduit schofterigs wordt getweet en gepost over de PvdA en Job Cohen, termen en grove beledigingen die allemaal van één kant komen. Hoewel de PvdA mijn partij niet is (ben vooral a-politiek en pro-menselijkheid) ben ik even bezorgd over wat er met ons land gebeurt als die mentaliteit het overheersend klimaat gaat worden, als wanneer de islam werkelijk een machtsfactor van belang zou worden op demografische gronden (wat ik niet geloof).
Jij Theo, blijft maar grommen, maar daarmee verander je niets aan de feiten. Ik accepteer de onomkeerbaarheid van de ontwikkelingen en schreeuw niet tegen de wind in dat hij rechtsomkeert maken moet. Laten we onze samenleving (want dat is het echt) bekijken op de schaal van onze familie. Daar zitten er ongetwijfeld een paar tussen die je bijzonder aardig en enkele die je minder aardig vindt. Zo is het bij iedereen, het hoort er nu eenmaal bij. Op feestjes iedereen weer bij elkaar en niet te ontlopen. Dan ga je toch niet "vrolijk" elkaar de hersens inslaan? Verstandige mensen zoeken naar een modus vivendi en beginnen niet met treiteren. Je verdraagt elkaar en het wordt toch nog best een aardig feestje. Nee niemands ideale maatschappij, maar die bestaat niet.
Bedankt voor het compliment. De inconsistentie wijt ik aan de ironische stijlfiguur waar ik mij vaak van bedien. Het is argumenten aan te dragen als je uiteindelijke doelstelling zo verschilt van je discussiepartner. Ik hoop namelijk op een open en vrije republikeinse samenleving waar de Nederlandse normen en waarden echter blijvend de boventoon voeren. Sociaal maar niet eenzijdig, en niet onvoorwaardelijk. Een ieder die dat niet bevalt, mag zich wat mij betreft bedienen van de door ons verstrekte democratische middelen en een politieke partij oprichten maar eigenlijk liever worden gestimuleerd om te vertrekken naar 1 van de vele landen waar dergelijke idealen helaas al de dagelijkse realiteit zijn. Hetzij een bananenrepubliek, een Iran, een Noord-Korea of wat dan ook. Laat ons leren van het verleden, maar ons richten op de toekomst.
Indien mijn discussiepartner echter meent dat wij en onze nakomelingen blijvend moeten boeten voor het koloniale verleden van onze voorouders, of ongewenste vreemdelingen onophoudelijk dienen op te vangen omdat onze voorouders deze nu eenmaal ook als 'gastarbeider' hadden toegelaten dan constateer ik een onoverbrugbare kloof. Want die weg wil ik niet volgen, en die toekomst gun ik mijn kinderen niet. (M'n kat overigens ook niet)
http://www.nieuwsuitamsterdam.nl/2009/02..
Inderdaad een interessant stukje van Laurent Chambon; doctor in de politicologie, deskundige op het gebied van integratieprocessen en volksvertegenwoordiger in de Raad van Oud-Zuid, maar 'een tikje te linksig' of niet, er staan wat mij betreft verontrustend foute conclusies in:
OK hij begint met de PVV gelijk te trekken aan het Front National. Misschien is dat ook ironisch bedoeld, dus laat ik dat door de vingers zien.
Maar dan komen de oplossingen. 'De eerste waarheid over integratie' wil discriminatie nog strenger bestraffen dan nu al het geval is. Dit is symptoombestrijding beste mensen, en creëert slechts nog meer onderhuidse wrok. Het is beter je af te vragen WAAROM mensen discrimineren. Zou het door pijnlijke ervaringen komen? Ik vermoed van wel.
De 'tweede waarheid over integratie' maakt zo'n geweldige draai tussen oorzaak en gevolg dat ik er duizelig van wordt. Er wordt gesteld dat het probleem ligt bij importbruiden, maar vervolgens wordt alle schuld zoals gewoonlijk bij de Nederlanders gelegd. Persoonlijk ben ik echter door een Turkse vader met een mes bedreigd toen ik ooit interesse toonde in zijn dochter. Ik was toch een vieze ongelovige hond. Misschien had ik ook aangifte moeten doen van discriminatie, maar mijn hart was al gebroken en had geen behoefte aan nog meer breuken. De oudste Turkse zoon in het gezin was echter vrij om te 'oefenen' op Nederlandse meisjes (binnen het gezin liefkozend 'hoeren' genoemd) voor zijn importbruid zou arriveren. Heel charmant. Echt een verrijking voor onze cultuur.
De 'derde waarheid' kan ik grotendeels steunen. Isolationisme is inderdaad niet goed, zeker niet voor de handel. Maar erken dan ook dat het straatbeeld en de cultuur in Nederland in veel opzichten al IS veranderd. De Chinees, Italiaan en Turkse bakker op elke straathoek, alles halal en de ban op varkensvlees in de supermarkt bijvoorbeeld. Het volgende doelwit is hondenbezit. Nog even en de gedachtenpolitie komt mijn huis op z'n Turks herinrichten. De Xenos en de wereldwinkel hebben daarvan genoeg leuke spulletjes, en daar heb ik al wat van geloof het of niet. Maar genoeg is genoeg. Ook ik heb recht op mijn culturele uitingen, zonder daarvoor als extreem-rechtse nazi te worden weggezet.
Maar laat ik het hierbij laten. Een ieder die de aanbevelingen in dit stukje van Laurent Chambon aux serieux steunt, laat zich in mijn ogen op z'n minst misleiden en zou men in oorlogstijd zelfs een collaborateur noemen. C'est Ça.
'Ondertussen kunnen complete bevolkingsgroepen niet normaal met elkaar omgaan omdat de multiculturele samenleving mislukt zou zijn. Let op mijn woorden, ook dat is een generatieprobleem. Mijn generatie heeft al een veel betere mix van nationaliteiten, voor onze kinderen zal uw grootste kopzorg (waarom anders Wilders?) vooral schitteren in complete vergetelheid.'
Voor het hele stuk: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opin..
Ja, die ene knul spreekt echt voor zijn hele generatie. Werkt niet uit noodzaak of ideologie, maar als een soort boetedoening. Alles is de schuld van de babyboomers enne...babyboomers zijn volgens hem trouwens iedereen die voor 1980 geboren is.
Maar misschien is het een generatieprobleem, de nieuwe toont zich in elk geval inschikkelijker en laat zich makkelijker onderdrukken dan alle vorige bij elkaar, en zoals gezegd sputtert mijn generatie slechts nog wat tegen op fora zoals deze, zolang dat nog een optie is. Irritant wellicht, maar geen serieuze belemmering voor de vijfde colonne. Nee, we gaan een zonnige toekomst tegemoet. Echt.
Ik werd door een Nederlandse Rooms-Katholieke vader van het erf gejaagd door een hond (haram!) op mij af te sturen, toen hij vermoedde dat ik interesse toonde in zijn dochter die ik netjes thuisbracht. De dochter kreeg vervolgens een pak slaag en mocht vervolgens lange tijd de deur niet meer uit. Ik denk dat die blanke Nederlandse vaders met hun gedachtegoed inmiddels zijn uitgestorven. Zo zal het gaan. Nog even wat geduld. Misschien maak jij het nog mee. Er bestaat allang een gemeenschappelijke cultuur: ik beweeg me in literaire kringen en (de hele wereld, niet alleen ik) leest elkaars boeken.
Daar zeg je wat. De Katholieken werden sindsdien dan gelukkig door progressief Nederland ook keihard teruggefloten. Wie kan zich nog 'Popie Jopie' van het tv-programma Pisa herinneren? Zou dat nu nog kunnen? Ook voor wat betreft de Islam? Wat ik bemerk is juist een sterk verminderde bereidheid om religieuzen te kwetsen, en dat zou wel eens desastreus kunnen uitpakken voor al onze verworvenheden die we als vanzelfsprekend zijn gaan zien.