Het Stationsplein verrommelt

Het Stationsplein is het Ruijgoord van de ruimtelijke ordening in de binnenstad. Alles lijkt er te mogen. Beschermde gemeentelijke monumenten aan de ene kant van het plein tegenover complete verrommeling aan de andere kant van het plein. En allemaal met het excuus dat het maar tijdelijk is… tot 2020. Pas dan komt de ‘Rode loper’ er echt.

Voor ons huis kwamen het afgelopen jaar een foeilelijk felverlicht meeting point, vele nieuwe fietsenhekken (tot zelfs recht voor onze huisdeur), nieuwe witte, rode en gele borden om fietsers de weg de wijzen, kubusvormige blauwe metroborden en borden voor voetgangers. Allemaal in een verschillende stijl.

Deze week werden vier enorme, en compleet onnodige, blauwe bus- en trampalen geplaatst. Er is weer 20.000 tot 25.000 euro belastinggeld over de balk gesmeten.

Het meest bont maakte de NS het met een, wat ze zelf noemen, tijdelijk gebouw van twee etages aan de oostzijde van het station. Dat werd geplaatst zonder vergunning. Die vergunning was niet nodig omdat het gebouw geen invloed heeft op de veiligheid, bereikbaarheid of leefbaarheid op en rond het Stationsplein en op het terrein van NS staat. Hoe verzin je het…

Onlangs bepaalde de schoonheidscommissie nog dat de spiegelgladde glijbaan naar de metro toch echt niet overdekt mag worden. Je denkt dan even dat er serieus naar de inrichting van het Stationsplein wordt gekeken. Nu staan er dus van die lelijke gele bordjes naast de metro-ingang om te waarschuwen voor gladheid. Die schoonheidscommissie is klaarblijkelijk nog nooit op het oostelijke deel van het Stationsplein geweest.

Tijdelijk
Beurtelings plaatsen het GVB, de NS, het streekvervoer, de stadsreiniging en de Dienst Infrastructuur Verkeer en Vervoer hun bordjes, paaltjes, bakken, hekken, rekken, lichtkranten, billboards en haltes. Zonder enige afstemming over de vormgeving en plaats, zonder enig overleg met de buurt, zonder enige informatie, zonder enige vergunning en allemaal even lelijk en misplaatst. Er zit geen enkel plan achter.

Alles mag op het Stationsplein onder het motto tijdelijk. En, tijdelijk betekent volgens de laatste planning tot minimaal 2020. Pas dan wordt het Stationsplein echt opnieuw ingericht.

Gemeentelijke monument
Het is pijnlijk voor de aangrenzende bewoners. In 2003 zijn de huizen, grenzend aan het Stationsplein, als gemeentelijke monument aangewezen. Een gemeentelijk monument is een gebouw of object dat cultuurhistorisch gezien van belang is voor Amsterdam. Ze zijn van belang vanwege hun schoonheid, betekenis voor de wetenschap of cultuurhistorische waarde. Gelden deze criteria dan niet voor het Stationsplein met het monumentale station?

Meten met twee maten
Bewoners van een gemeentelijk monument mogen geen enkele aanpassing aan de gevels doen (bijvoorbeeld de gewenste geluids- en warmte-isolatie). Maar daar staat tegenover dat je ook geen subsidie krijgt. Je krijgt wel een bekeuring als je niet snel genoeg de grafitti weghaalt.

De aanwijzing van gemeentelijk monument is prachtig, maar je koopt er dus niets voor; wel de lasten, niet de lusten. Intussen maakt het stadsdeel een rommeltje van de entree naar de stad. Dit is meten met twee maten.

De moraal van het verhaal? Ik ben gewoon een veel te brave burger. Ik ga in 2012 gewoon tijdelijk mijn dubbel glas vervangen, ik ga tijdelijk mijn dakterras uitbreiden en ik maak tijdelijk een laad- en losplaats voor mijn deur. Eens kijken wie mij wat doet.