Rokende vrouwen zijn de schoorstenen van de hel. Dat waren stichtelijke woorden van mijn oma als zij een rokende vrouw zag. Ik moet elke keer aan haar denken als ik weer zo’n rokende moeder boven de MaxiCosy op de Nieuwendijk zie.
Ik heb niks tegen roken en al helemaal niet tegen rokers. Zelf ben ik dol op een smakelijke Cubaanse sigaar van Hajenius en ik rook graag, en stiekem, mee met de jointjes die de jonge rugzaktoeristen op het bankje voor de coffeeshop naast ons huis consumeren.
Het is vermakelijk om naar rokers te kijken. Om 7 uur ‘s ochtends op het Centraal Station nerveus paffend. Vaak niet meer dan twee of drie trekjes rond de stinkende rookpaal, of liever nog in de open deur van de vertrekkende trein. Dat enkele trekje is klaarblijkelijk genoeg voor de reis naar Den Haag of Utrecht.
De jonge toeristen op die bankjes voor de coffeeshops zijn een mooie stads tafreeltje. Ze genieten zichtbaar, en in alle stilte, van Amsterdam. Of die Engelse toeristen die in een weekendappartementje naast ons zitten. Blonde kapsels, met die asgrijze blik eronder, en piercings in hun navel. Ze hangen daar sneu, buiten in de wind en regen, voor onze voordeur te paffen. Wat is er dan nog leuk aan roken?
Ik ben het inmiddels wel gewend geraakt dat tijdens een etentje je gasten middenin een goed gesprek ineens opstaan en naar buiten lopen voor hun peuk. Andere, niet rokende vrienden grijpen middenin zo’n gesprek ineens naar hun iPhone om Facebook te checken. Ook dat ben ik gewend geraakt.
Ik bewonder de worsteling van rokende vrienden met kauwgommetjes, pleisters, hypnose, boeken en acupunctuur als ze voor de derde of vierde proberen te stoppen met roken.
Een van de meest mysterieuze rituelen van rokers is hun gewoonte om hun peuk zomaar argeloos op straat te gooien. Ondanks de asbakken aan de muur, de vele afvalbakken op straat, wordt die peuk steevast op de stoep of straat gegooid. Ik zie dat met verbazing aan. Doen dat ze thuis ook? Of denken de rokers dat de accijns op hun pakje een soort van verwijderingsbijdrage is? Waarom doen rokers dat eigenlijk? Wie weet het?
drie reacties op "Stadsmomentje: de laatste peuk"