AmsterdamCentraal.nl

Ik geef meteen toe dat ik me ook groen en geel erger aan de toeristen die midden op de Warmoesstraat of Zeedijk lopen of met hun gele, oranje of rode huurfiets de Leidse Straat onveilig maken. Dat doen wij toch ook niet in Parijs, Rome of Madrid?

Het negeren van rode stoplichten, fietsen in voetgangersgebieden, blind zijn voor zebrapaden, vergeten richting aan te geven en wildparkeren zijn inmiddels vaste onderdelen van het Amsterdamse gedoogbeleid.
Ik vind het prima zolang die fietsers zich roekeloos gedragen op de weg. Tegen een auto, bus of vrachtwagen leggen ze dat toch af. En, als je denkt daarmee je eigen kinderen een goed voorbeeld te geven… Het zal allemaal best.

Maar, ik vind het vervelend dat fietsers steeds minder respect lijken te hebben voor voetgangers. De volgende keer geeft een voetganger, net met het verkeerde been uit bed, zo’n fietser een verdiende elleboogstoot. Dat wil toch niemand?

Amsterdam is een fietsstad. Alle Amsterdammers hebben een stalen ros. Tegen de landelijke trend in is het fietsgebruik in Amsterdam de afgelopen twintig jaar met 20% toegenomen. Dat is prachtig nieuws, voor het milieu, voor het ruimtegebruik, en voor onze gezondheid. Maar, de stad kan de groeiende stroom fietsers nog maar net aan. De fietspaden worden voller, en minder veilig, en de stoep staat vol met die tweewielers en bakfietsen.

Het is tijd voor wat meer respect en fatsoen. Simpele spelregels die je vroeger op school in de verkeerslessen hebt geleerd. Stoppen voor rood, wachten bij een zebrapad, ’s avonds je licht aan en je hand uitsteken. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn. Toen de stadsdelen in mei dit jaar optraden tegen fietsers die zich aan god noch gebod stoorden was er veel onbegrip voor de handhaving. Dat is toch vreemd?

Of wordt Amsterdam de eerste grote stad met een eigen fietspolitie, omdat we het zelf niet kunnen?