Wat is een échte Amsterdammer?
Maar al te vaak laait deze discussie op Amsterdam Centraal weer op.
Er werd al eerder over geschreven, maar we zijn er blijkbaar nog steeds niet uit.
Blijkbaar moet je een echte Amsterdammer zijn, voordat je je met Amsterdam mag bemoeien.
Maar wat is dat, een échte Amsterdammer?
Ligt dat eraan, waar je wieg stond (en die van je ouders en van de ouders van je ouders)?
Of is Amsterdammer iets wat je wordt, vanuit een gevoel?
Word je zo geboren, waar ter wereld je ook leeft, en trekt dát je dan naar Amsterdam?
Ik denk, dat er meerdere definities mogelijk zijn.
Ik ben hier niet geboren en getogen. Mijn kinderen wel. Hoeveel generaties moet dat doorgaan voordat mijn nageslacht in díe zin écht Amsterdams is?
Maar ik was al Amsterdammer voordat ik hier kwam en ben daarom hier gekomen.
Vanaf de eerste keer dat ik in Amsterdam was (ik was toen 9 jaar en op vakantie hier met mijn ouders), wist ik dat ik ooit hier zou willen wonen. En toen ik 19 was, ben ik precies dat gaan doen.
Ik hou van de Amsterdamse mentaliteit: bemoeizuchtig, maar sociaal. Het geeft me nog steeds een veilig gevoel, dat als ik een ongeluk heb met de fiets, ik de hulpvaardigen van me af moet schudden.
Zelf kom ik uit een stad, waar mensen uit de ooghoeken kijken en je blij mag zijn als iemand zo aardig is om 112 te bellen. Doe mij maar de Amsterdammers, die altijd met hun goede adviezen klaarstaan, over alles een mening hebben en bereid zijn die met iedereen te delen.
Het maakt mij niet zo veel uit. Zolang mensen zich betrokken voelen bij Amsterdam, bereid zijn om hun nek en hun handen uit te steken en te knokken voor het bestaan van de Amsterdamse mentaliteit, mogen ze zich wat mij betreft Amsterdammers noemen!
31 reacties op "De echte Amsterdammer"
Maar, zelf woon ik sinds m'n 3de in Amsterdam, maar volgens mijn vriendin die hier geboren is ben ik nog steeds geen échte Amsterdammer.
Het blijft een non-discussie, zeker als je de vergelijking met het begrip 'allochtoon' trekt: hoeveel generaties moetr je hier wonen om “echte Nederlander” te zijn? Volgens de PVV heel erg lang, en daarbij vergeten ze allerlei dwarsverbanden, maar het gaat ze dan ook alleen om “niet-westerse” allochtonen (lees: islamieten)die hier mogelijk al 45 jaar wonen (mijn schoonouders bijv. )en, om het maar grof te zeggen: “ook uit de ruif mee-eten”...
Mag dat,na heel lang hard werken (20 jaar in de mijnen in Limburg, en bijna 15 jaar bij voorheen Verolme, m'n schoonvader)? Van u ook, heer Wilders?
Zo wordt je Nederlander... M'n schoonvader heeft kanker, is 85, en m'n schoonmoeder is er niet veel beter aan toe.Die mensen waren al versleten voor ze de 'pensioengerechtigde'leeftijd hadden bereikt.
Laten we deze vruchteloze discussie over wie men is, of waar men zich op mag beroepen, maar afsluiten...
Ik zelf heb (helaas) nooit in Amsterdam gewoond (kunnen wonen), maar wel er dichtbij. En ik volgde er opleidingen, werkte 10 jaar bij een Amsterdams bedrijf, eerst op de Prinsengracht, later op Sloterdijk. Ik heb veel vrienden en bekenden in Amsterdam, zit graag aan het IJ, geniet van de musea (als ze open zijn..), kom graag en vaak in de OBA en een paar café's in de binnenstad.
Dit alles bij elkaar geeft mij - telkens als ik het CS uit kom, of van het pontje stap, het gevoel: “dit is echt mijn stad”. Dat is bepalend, wie dat herkent is voor mij goed gezelschap. Amsterdammer? We hebben in elk geval iets gemeen.
Over k*t-accentjes gesproken: plat Amsterdams, brrrrr.
U heeft wel gelijk m.b.t. die walgelijke bakfietsen....
Met een enkel zitje achterop de fiets kom je er niet meer, want veel ouders halen dikwijls voor elkaar de kinderen op. En het zijn heus niet alleen yuppen die zo'n ding hebben. Het is de nieuwe generatie ouders.
Die krengen vormen wel degelijk een probleem. Men belemmert, m.n op de grachten het doorgaand rijverkeer, de smalle trottoirs zijn niet berekend op het "parkeren" van deze gevaartes en daarbij betwijfelen wij of de kinderen het bij regenachtig weer wel zo amusant vinden in een door condens beslagen plastic omhulsel te moeten vertoeven.
De ouders maken vaak een gestreste indruk, maar dat behoort dan kennelijk ook bij de nieuwe generatie....
U maakt daar een punt, maar het onderwerp "bakfiets" is nu toch even(!) aan bod?
Eerst betitel je de 'Echte Amsterdammer' als 'Vrijheid Blijheid'. Vervolgens ga je mensen in hokjes indelen en afschrijven zodra ze een bakfiets hebben. Dat noem je ruimdenkend? Hahahaha...
Ga maar lekker naar Purmerend, Tante Leen.
betekenis obligaat is o.a. verplicht vereist
Het is Voor elke Amsterdammer dus obligaat om te zeiken over bakfietsen die ze zelf niet hebben of niet willen hebben. Die krengen nemen zoveel ruimte in dat andere bewoners in amsterdam er last van hebben. Rolstoelgebruikers moeten noodgedwongen op de weg rijden (bij mij in de straat) omdat zo'n gevaarte op de stoep geparkeerd staat. Gelukkige moeders die hun kinderwagen er niet langs krijgen en ook maar op de weg gaan lopen. Denk ook eens aan die groep mensen beste Jeroen.
Bakfietsen nemen heel veel ruimte in op stoepen en fietspaden. Maar als Groenlinks een ballonnetje oplaat (vorig jaar) over het inrichten van parkeerplaatsen tbv bakfietsen staat juppenpartij VVD op de achterste poten. Fietsen, scooters en bakfietsen nemen ruimte in. Bakfietsen op troittoirs geparkeerd nemen heel veel ruimte in waar voetgangers het toch al moeilijk hebben.
Voetgangers meer prioriteit
Bron: Amsterdam FM
14 juli 2011, 17:51
Op initiatief van Groenlinks besloot de gemeenteraad vandaag dat voetgangers meer prioriteit moeten krijgen. Wandelaars moeten zich vaak een weg banen tussen terrasjes, geparkeerde fietsen en openliggende straten. De manier waarop er rekening met hen gehouden zal worden is nog niet duidelijk. Maar de benodigde ruimte voor voetgangers wordt in de toekomst wel meegewogen in elk voorstel.
Ik ben helaas een geboren en getogen Rotterdammer maar ik heb me nooit Rotterdammer gevoeld.
Ik heb van half 2007 tot half 2009 gelukkig wel in Amsterdam gewoond en gewerkt en had het prima naar me zin en voelde me er ook thuis.
Voor ik in Amsterdam kwam wonen werkte ik er in de jaren er voor al regelmatig en het voelde elke keer weer als thuiskomen iets wat ik met 010 nooit had en nu ik er weer woon ook nooit zal hebben.
Iedere keer als ik Amsterdam verliet wil de ik zo snel mogelijk terug.
Gelukkig kan ik AT5 en zo volgen vanuit 010 en hoop ooit een keer terug te komen.
Net als van Spanje houdt ik ook van Amsterdam dat is één ding wat zeker is voor mij.
"een echte Mokummer kan heel goed vitten maar neemt het altijd op voor iedere schlemiel" het mooist.