Rome en Parijs buiten beschouwing gelaten, heb ik nog nooit zo veel katten over straat zien zwerven als in Amsterdam.
Haagse katten maken alleen wat rondjes door tuinen, maar je ziet ze zelden gewoon over de stoep wandelen. Dat is hier wel anders.
Toen ik net in Amsterdam woonde was dat één van de eerste dingen die me opvielen, al die katten. In de struiken, op de stoep, zonnend op een tafeltje of stoel voor een huis. Overal zie je ze rondbanjeren. Mijn hart heeft vele malen stilgestaan van schrik als ik er een doodgemoedereerd de Overtoom zag oversteken, op weg naar het Vondelpark.
Omdat katten anarchisten zijn vind ik ze echt bij Amsterdam horen. Een kat doet nooit wat jij vindt dat ie zou moeten doen. En zo heb ik Amsterdam en haar inwoners ook altijd gezien. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de fietsers in Amsterdam. Zij vinden stoplichten slechts lollige straatversiering en trekken zich niets aan van het feit dat de lampjes steeds van kleur verspringen. Pure anarchie!
Soms hoop ik stiekem dat die grote aantallen anarchistische katten in de stad van invloed zullen zijn op het beleid dat door de verschillende stadsdeelraden wordt gevoerd. Dat er geen terrassen meer worden gesloten, dat oogluikend wordt toegestaan dat er woningen gekraakt worden of dat je gewoon trompet en bongo kunt spelen in het Vondelpark zonder meteen op de bon geslingerd te worden.
Het lijkt me dan ook het beste dat op ieder stadsdeelkantoor, for the time being, een stadsdeelkat wordt geïnstalleerd. Ik durf te wedden dat Amsterdam dan in een mum van tijd weer de stad zal zijn van die zo geroemde vrijheid.
Foto kat en muis: Thomas Schlijper.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
vijftien reacties op "Stadsdeelkat"
Je hebt helemaal gelijk. Een kat zou nooit accepteren dat er wordt gespeculeerd met dure leegstaande panden, terwijl er behoefte is aan betaalbare woningen en atelierruimtes, daar waar steeds meer woningen worden gebouwd voor niet Amsterdammers, die financieel worden uitgemolken, de stad overvol raakt en alleenstaande ouders moeten kraken, doordat zij op een wachtlijst voor sociale woningbouw staan en vervolgens worden uitgezet en met kind en al een nachtje in de cel mogen slapen, om vervolgens met Jeugdzorg te worden bedreigd, terwijl hun budget te krap is voor de onbetaalbare woningen uit de vrije sector.
Een kat zal er voor zorgdragen dat elk mens een warm mandje zal hebben, zodat ook de kat niet meer hoeft te zwerven en een thuis zal hebben.
De kat zal de parkeerplaatsen willen verruilen voor meer groen, speelplekken en parken.
Geef mij de kat maar op het stadsdeelkantoor, pas dan vervalt de bureaucratie!
Ik heb altijd gedacht: waarom staat er niet zo-n beeld in Kattenburg?
Modieus hoor, stadsdelen afkatten.
Wacht maar tot Donner zijn zin krijgt.
Efficienter zal het er niet op worden.
Democratischer ook niet.
En zeker niet anarchistischer.
http://stlagulalupis.hyves....
Groetjes, Marjon
Maar laten we wel zijn: Katten denken alleen maar aan zich zelf, en daar hebben veel Amsterdammers ook last van.
Anarchie klinkt sympathiek. Maar egoistisch klopt meer met de werkelijkheid