Je kunt hem live bewonderen in de Korte Prinsengracht. De woonboot, niet Thomas.
Het was een nette woonboot, maar deze foto leidde al tot een hoog oplopende discussie over woonboten in de grachten.
Horen ze er wel of horen ze er niet?
De woonbootbewoners zélf vinden uiteraard van wel, maar de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad niet.
En -toegegeven- dikwijls niet zonder reden.
Want daar zit heel wat troep tussen, merkte ik vorige week tijdens een tochtje op het water.
Behalve regelrechte wrakken tref je tevens allerlei bezopen constructies aan. Daarnaast nog het een en ander aan 'kreupelhout', zoals half gezonken roeiboten en vletjes.
Wanneer woonbootbewoners zo graag op het water willen wonen, mag er ook van ze worden verwacht dat ze het aanzien van ons Werelderfgoed een beetje netjes houden. De grachten zijn immers niet van degenen die er wonen, maar van alle Amsterdammers.
Sommige waterbewoners voelen kennelijk de betrekkelijke vrijheid van het grachtenwater en gaan zich gedragen als 'stadsnomaden', met alle creatieve constructies van dien.
Ongetwijfeld zijn er allerlei regels, vergunningen, bestemmingsplannen en welstandseisen die de situatie rondom de woonboten beheersbaar moeten houden.
De opstelling, uitvoering en handhaving van het woonbotenbeleid ligt grotendeels in handen van de stadsdelen.
We hoeven echter alleen maar naar de werkelijke situatie op het water te kijken om te zien dat in elk geval de handhaving in het Centrum hier en daar behoorlijk tekort schiet.
Een kleine selectie uit onze botencatalogus:
Niet voor niets draagt één van de minder aantrekkelijke boten in het rijke assortiment op onze grachten de naam 'Ziet op u zelven' (foto linksboven). Wat ik in plat Amsterdams maar zal vertalen als 'Kijk naar je eige'.
Ze voelen dus wel degelijk nattigheid, die woonbootbewoners.
Anyway, graag verhaal ik in dit kader 'de Historie':
80 jaar geleden lagen er in ALLE grachten nog oa. 5000 (ja, ja vijfduizend) dekschuiten, die -mede- Amsterdam groot hebben gemaakt.
In de jaren '60 en '70, zeg maar toen bv. de Jordaan links en rechts in de houten palen gestut werd, de Wibautstraat een A10 moest worden, de Patria- en Maggi fabriek nog op de Haarlemmerweg stonden, mijn buren van de Marnix- en Lijnbaansgracht nog van 3-hoog hun vuilniszakken in het water en soms op mijn woonboot gooide (oh, sorry zeikerd...) maar er geen woning meer te krijgen was voor mensen met een smalle beurs, die toen maar van armoede (ja, ja dat bestond toen nog) op een boot gingen zitten, die door t feit, dat al die pakhuizen inmiddels verbouwd en bewoond zijn (historisch onjuist heer W.!!)
-ongevraagd!!- stervensduur zijn geworden; ja op die tijd pissen we nu en spreken we schande van de rotzooi.
Nou geachte mensen, ik daag een ieder uit uit te zoeken van wie, welke rotzooi is!
Het doet me nl sterk denken aan de Directeur BinnenwaterBeheer (ja, ja die Dienst waarvan u zo nodig vindt dat die al die rotzooi middels regeltjes uit uw 'perfecte' leventje verwijdert) die mij vertelde, dat ie op 25 april benaderd werd door die keurige heer uit Enschede:
“Waar v....rie z'n bootje was gebleven, wat ie na een leuke Koninginnedag het vorig jaar zo goed op de Gracht (ja, jeetje zonder dekzeil.....) had achtergelaten...........”