Ik zal die twijfel even inleiden.
Wij simpele burgers gaan ervan uit dat onze overheid ons zoveel mogelijk beschermt tegen allerlei groot onheil. Zoals oorlog, terrorisme, rampen en misdaad.
Nu kun je natuurlijk niet alles voor zijn, dus wanneer zich toch iets voordoet op een van deze gebieden, verwachten wij op z'n minst dat er adequaat wordt opgetreden.
De ideale overheid pakt de zaken deskundig en voortvarend aan, geeft duidelijke informatie, kanaliseert de chaos, kalmeert de gemoederen, zorgt voor eventuele slachtoffers, zet daders in het gevang en beschermt onze burgerrechten.
Dat werk.
En in het uiterste geval heeft men nog de Majesteit achter de hand, die met een smartelijk gezicht en bijpassende hoed het rampgebied bezoekt, de getroffenen troost en uiting geeft aan het officiële medeleven van de regering.
Er was een persconferentie. De burgemeester van Amsterdam en zijn wapenbroeders deelden ons op televisie mee dat een man zich schuldig had gemaakt aan grootschalig kindermisbruik op twee kinderdagverblijven (Het Hofnarretje en Jenno's Knuffelparadijs) en als kinderoppas bij particulieren. Hij was gepakt en had bekend.
Zijn naam mochten de aanwezige journalisten niet weten.
Wel werd zijn foto op de televisie getoond. Zonder balkje.
Honderdvijftig rechercheurs
"Een zwaar middel," gaf de hoofdofficier van justitie toe. Maar het was nodig in dit geval.
Sinds afgelopen dinsdag waren er honderdvijftig rechercheurs op de zaak gezet.
De ouders van de kinderen waren opgevangen en ingelicht.
De pers werd met nadruk opgeroepen de privacy van de kinderen en de ouders te respecteren.
Tot zover leek onze overheid de situatie onder controle te hebben.
Onze overheid had echter buiten de kracht van Twitter gerekend.
Terwijl de journalisten op de persconferentie nog allerlei details probeerden los te peuteren, circuleerden op Twitter al uitgebreid de persoonsgegevens van de verdachte. Inclusief een advertentie op Marktplaats. Daarin bood Robert Mikelsons zich aan als kinderoppas. Er stond een foto bij van hem met twee snoezige kindertjes op schoot.
Het duurde nog ruim een uur voordat de advertentie was verwijderd.
De honderdvijftig rechercheurs hadden blijkbaar iets over het hoofd gezien.
De vraag dient zich meteen aan: hoe goed is dan de rest van het onderzoek geweest?
Snugger
Ook hadden zij er niet aan gedacht dat Robert Mikelsons een ZZP'er was, die stond ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Zelfs zijn advocaat was blijkbaar niet zo snugger geweest deze informatie te laten blokkeren.
Alle gegevens van de verdachte liggen inmiddels op straat.
Zijn woning is onder politiebewaking gesteld, want op internet was het volksgericht al gaande.
Medewerkers van de Amsterdamse televisiezender AT5 zijn tot diep in de nacht bezig geweest de meest bloeddorstige reacties van hun website te verwijderen.
Voor schut
De overheid pretendeert onze rechtsstaat en de persoonlijke levenssfeer te beschermen.
Daaronder vallen tevens de rechten van een verdachte, hoe verwerpelijk wij deze persoon ook vinden.
Al was het maar om zelf later niet voor schut te staan.
Immers, in teveel zaken is in het verleden gebleken dat justitie er faliekant naast zat.
Maar natuurlijk moeten vooral de getroffen kinderen tegen de ogen van het publiek beschermd zijn.
Van drie van die kindertjes circuleren echter inmiddels de portretten op internet.
Eén via het programma Opsporing Verzocht, twee via de advertentie op Marktplaats.
Ook blijkt deze verdachte al eerder in beeld te zijn geweest, maar werden de ouders destijds niet serieus genomen.
Rampenplan
Ik twijfel dus weer eens aan de competentie van de overheid.
Zijn al die dikbetaalde managers die in zulke gevallen de zaken moeten aansturen wel vakbekwaam genoeg?
In elk geval niet op het gebied van internet en sociale media, dat blijkt.
Geen wonder overigens, onderzoek wijst uit dat Nederlanders in het algemeen maar een gebrekkige internetvaardigheid hebben.
Misschien doet elke burger er goed aan zijn persoonlijk rampenplan op te stellen.
Voor het geval de overheid er niet meer uitkomt.
Al die terzake opgeleide en vakbekwame rechercheurs, wat hebben die met deze oude berichten gedaan? WikiLeaks springen we wel meteen in de nek... Cybercrime...
We roepen wel hard over meer politie, maar kwantiteit helpt blijkbaar nooit als vervanging van kwaliteit, dat moet je toch weten. Persconferenties geven en gewichtige ernstige toespraakjes houden kan iedere gemiddelde pr medewerker.