Die mening wordt onderschreven door justitieminster Hirsch Ballin, en zelfs Lodewijk Asscher, die eerder had laten weten wel iets voor de inzet van lokagenten te voelen, is daar volgens een artikel in het Parool van afgelopen zaterdag op terug gekomen. Op zich klinkt mij dat raar in de oren. Van alle opsporingsmethodes die sinds de IRT-affaire in de wet zijn opgenomen, lijkt de inzet van lokhomo's en lokjoden mij wel het minst ingrijpend in de persoonlijke levenssfeer van wie dan ook. Daar zit dus meer achter:
En daar zit hem natuurlijk de kneep. Ik schat zo in dat er zat fanatieke, jonge agenten te vinden zijn die voldoende gemotiveerd zijn om met een kekke roze schoudertas, of een keppeltje op het achterhoofd, de straat op te gaan om de strijd tegen discriminerend tuig op te pakken. Of ze zo gek te maken zijn om zich voor de goede zaak in elkaar te laten rossen wens ik echter te betwijfelen. Ook agenten zijn over het algemeen gesteld op het behoud van lijf en leden, en dat mag en kan je ze niet kwalijk nemen.
Het Openbaar Ministerie wil graag voltooide delicten zien, die zijn bewijstechnisch namelijk het makkelijkst te behandelen. De aanloop van een mishandeling is minder interessant, omdat de kans groot is dat er een te mager, of zelfs in het geheel geen misdrijf uitrolt. En voltooide delicten leveren in dit geval gebutste en beschadigde agenten op. En dat willen we ook niet, want wie moet me anders fouilleren als ik 's avonds een metrostation binnenwandel?
Zoals het er nu uitziet gaat het inzetten van lokagenten, behoudens zeer specifieke gevallen, ons dus niet afhelpen van het toenemende geweld tegen homo's en joden in Amsterdam. Wat dat betreft zie ik in het inzetten van lokagenten maar één groep geholpen worden: de agenten zelf. Nog niet zolang geleden riepen mensen als Bernard Welten, Job Cohen en Guusje ter Horst om het hardst dat het eens afgelopen moest zijn met het geweld tegen politieambtenaren. En zeg nou zelf: een politieman in een politiepakje de straat op sturen, daar kan toch nauwelijks iets mis mee zijn?
Daarbij is het dweilen met de kraan open.