Op haar omafiets ontwijkt ze nog net de luid toeterende bus 22 op de Prins Hendrikkade. Gebarend naar de buschauffeur die klaar staat om te vertrekken naar Zaandam. Ze is duidelijk gehaast. Ze wil absoluut nog mee met de bus... Een mooi, zomers stadstafreeltje om half acht ’s ochtends onder weg naar mijn trein op CS.
De grijze buschauffeur van bus 92 houdt vol begrip de deur nog even open, terwijl zij haar omafiets weg zet. Ze laat haar fiets midden op de stoep bij het Amsterdamse Stationsplein achter. Vastgeketend aan een lantaarnpaal met een zwaar fietsslot. Daar kan dus niemand meer langs… Recht onder het felrode bordje met de waarschuwing wat het stadsdeel straks gaat doen met haar hinderlijk geplaatste fiets. Na lang graven, in een veel te grote schoudertas, is de OV-chip kaart gevonden en kan bus 92 eindelijk op weg naar Zaandam. De chauffeur haalt zijn schouders op en knipoogt naar me.
Amper een half uur later rijdt de vrachtwagen van AFAC het Stationsplein op. De fietsenwegknippers van onze stad komen eraan met hun haakse slijpers. Zij halen elke ochtend, stipt om 8 uur, de verkeerde geparkeerde fietsen weg. Niet een of twee, maar elke dag worden er tientallen fietsen losgeknipt en afgevoerd naar het fietsendepot van AFAC. Een prima maatregel. Niet alleen de hinderlijk geplaatste fietsen gaan mee, maar ook de langparkeerders. Op een aantal plekken in de stad is stallingsruimte zo schaars, dat een beperkte stallingsduur geldt. Deze regel is ook op het Stationsplein keurig met borden aangegeven. Je mag jouw fiets hier niet langer dan 28 dagen aaneengesloten laten staan. Een logische spelregel als je er even over nadenkt.
Vanavond komt ze vast en zeker weer terug met bus 92. Wat zal ze schaapachtig, en verwonderd, staan te kijken als ze uitstapt. Waar is mijn fiets gebleven? Zou ze morgen wel op tijd opstaan om fatsoenlijk de tijd te nemen om haar fiets netjes weg te zetten? Zou ze het eigenlijk wel begrijpen?
Foto cc: Metro Centric
Anderzijds; Een stimulering van fietsverkeer door meer stallingsruimte nabij de opstaphaltes en fietspaden aan te houden zou dan ook wel gepast zijn.
Willen we nu gezonde mensen en een beter milieu of niet?