Steden als Rotterdam en Utrecht hebben al jaren sterke lokale partijen, die een nuttige correctie geven. In Amsterdam zijn de lokalo’s altijd kruimels gebleven. Zelfs in 2002 - toen het land door alles dat leefbaar was - werd overspoeld, bleven de gevestigde partijen overeind. In 2006 werden zelfs alle lokale partijen uit de Gemeenteraad geveegd. Alleen Amsterdam Anders/ De Groenen kwam in de buurt van een zetel, maar miste de felbegeerde stoel op een haar. De rest was kansloos.
Dat zal nu niet anders zijn. De enige echte kandidaat is Red Amsterdam, een partij die de NoordZuidlijn wil dichtplempen en de stadsdelen wil opheffen, beginnend bij het Centrum. Allebei punten die de Amsterdammer raakt. Vooral die metrolijn is velen een doorn in het oog. Twee keer zo duur, twee keer zo veel vertraging, twee keer zoveel gevaar. En daarnaast op alle vlakken immense incompetentie. Ambtenaren. Politici. Bestuurders. Iedereen deed maar wat. Een burgervader die zegt ‘wij zijn allemaal amateurs’ draagt ook al niet bij aan het vertrouwen dat de hoofdstedelingen hebben in hun bestuurders. Ook de vertrutting van de binnenstad speelt een rol in de stad. Met name Els Iping (PvdA) is de gebeten hond. Volgens Theodoor Holman (in Het Parool) is zij de ultieme ‘magnieter’. Geen vlaggen. Niet staand drinken op terrassen. Een ijssalon die dicht moest. Het bruisende imago werd keihard in het IJ gemieterd. Daar liggen dus kansen.
En toch. Zal het genoeg zijn? De metrolijn ligt stil. In die zin: de hoorzittingen zijn geweest en de rapporten zijn geschreven. Het echte boren zal sowieso niet voor drie maart beginnen. Dus verzakkingen vinden niet plaats. Daarmee is dat onderwerp in de luwte geplaatst. Datzelfde geldt voor de binnenstad. Het woord vertrutting valt vooral in de lente en de zomer, als er veel festivals zijn. Nu het koud, nat en saai is, zal dat onderwerp niet snel opspelen. Meer dan twee zetels zit er dus niet in, voor Red Amsterdam, vrees ik.
Een gevaarlijke outsider is de ChristenUnie. Die doet het landelijk - ondanks regeringsdeelname - nog steeds goed. Maar in Amsterdam groeit ook de hoeveelheid christenen. Met name in De Bijlmer wonen veel van oorsprong Afrikaanse christenen. Vaak Katholieken. Maar ze zijn zo devoot dat ze op alles stemmen waar Christus zelf in voor komt. Het ziet er naar uit dat ze één christen in de Gemeenteraad kunnen neer zetten.
Voor Leefbaar Amsterdam is het echt passé. Henkie Bakker is een vrolijke Frans. Maar nu het Fortuynisme echt volledig overleden is, zal ook Henkie geen deuk meer slaan in een pak boter. Voor Mokum Mobiel geldt hetzelfde. Inmiddels heeft iedereen de hoge parkeerkosten min of meer geaccepteerd en ook het rekeningrijden heeft een breed draagvlak. De VVD covert deze onderwerpen trouwens ook. Daarnaast kwam Gonny van Oudenallen, de onbetwiste leider van Mokum Mobiel, meermalen in opspraak. En dat is nooit goed.
Dan heb je nog enkele tientallen partijen die ergens tegen of ergens voor zijn, maar geen stabiele indruk maken. Anti-PvdA (en vooral anti-Marcouch)partij Tulpen voor Amsterdam bijvoorbeeld, bestaande uit drie teleurgestelde PvdA’ers. Ze zijn vooral tegen de PvdA, maar het is onduidelijk waar ze nou eigenlijk voor zijn.
Kortom, de gevestigde orde blijft zitten waar ze zit. Ze doen wat ze doen. Ze reageren traag. Ze houden de rijen gesloten en houden zich vooral met elkaar bezig. Geen indringer zal die stevige vesting kunnen nemen.
Dit artikel verscheen eerder op Fispr.nl onder de titel Amsterdam: Kleintjes komen en gaan
En toch. Zal het genoeg zijn? De metrolijn ligt stil. In die zin: de hoorzittingen zijn geweest en de rapporten zijn geschreven. Het echte boren zal sowieso niet voor drie maart beginnen. Dus verzakkingen vinden niet plaats. Daarmee is dat onderwerp in de luwte geplaatst. Datzelfde geldt voor de binnenstad. Het woord vertrutting valt vooral in de lente en de zomer, als er veel festivals zijn. Nu het koud, nat en saai is, zal dat onderwerp niet snel opspelen. Meer dan twee zetels zit er dus niet in, voor Red Amsterdam, vrees ik.
Een gevaarlijke outsider is de ChristenUnie. Die doet het landelijk - ondanks regeringsdeelname - nog steeds goed. Maar in Amsterdam groeit ook de hoeveelheid christenen. Met name in De Bijlmer wonen veel van oorsprong Afrikaanse christenen. Vaak Katholieken. Maar ze zijn zo devoot dat ze op alles stemmen waar Christus zelf in voor komt. Het ziet er naar uit dat ze één christen in de Gemeenteraad kunnen neer zetten.
Voor Leefbaar Amsterdam is het echt passé. Henkie Bakker is een vrolijke Frans. Maar nu het Fortuynisme echt volledig overleden is, zal ook Henkie geen deuk meer slaan in een pak boter. Voor Mokum Mobiel geldt hetzelfde. Inmiddels heeft iedereen de hoge parkeerkosten min of meer geaccepteerd en ook het rekeningrijden heeft een breed draagvlak. De VVD covert deze onderwerpen trouwens ook. Daarnaast kwam Gonny van Oudenallen, de onbetwiste leider van Mokum Mobiel, meermalen in opspraak. En dat is nooit goed.
Dan heb je nog enkele tientallen partijen die ergens tegen of ergens voor zijn, maar geen stabiele indruk maken. Anti-PvdA (en vooral anti-Marcouch)partij Tulpen voor Amsterdam bijvoorbeeld, bestaande uit drie teleurgestelde PvdA’ers. Ze zijn vooral tegen de PvdA, maar het is onduidelijk waar ze nou eigenlijk voor zijn.
Kortom, de gevestigde orde blijft zitten waar ze zit. Ze doen wat ze doen. Ze reageren traag. Ze houden de rijen gesloten en houden zich vooral met elkaar bezig. Geen indringer zal die stevige vesting kunnen nemen.
Dit artikel verscheen eerder op Fispr.nl onder de titel Amsterdam: Kleintjes komen en gaan
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Juist niet. De meeste cristelijke Westafrikanen zijn behoren juist bij de evangelische kerken. Pinkstergemeenten e.d.