Samen in hetzelfde schuitje de watergeschiedenis van Amsterdam leren kennen, dat is het doel van de mensen van Varend Inburgeren. De onofficiële inburgeringscursus vaart in verschillende stadsdelen. Oktober is Bos en Lommermaand. "Water was en is allesbepalend geweest voor het ontstaan van onze samenleving," vertelt Varend Inburgeren-bedenkster Petra Vooren. "Ik wil het mooie van de stad tonen en zorgen voor binding tussen de mensen. Immers, we leven samen in deze stad. Het fijne van water is dat het niet besmet is. Het is iets dat bindt. Iedereen heeft wel een verhaal over water. Dit is echt iets van iedereen. We bespreken onderweg onder andere de strijd tegen het water, de handel over water, drinkwater, rioolwater en het wonen op het water. Ook de waterervaringen van mensen uit andere landen komen aan bod." Inburgeren van alle kanten is het. En dus leren tijdens dit reisje de Marokkanen en Egyptenaren (om maar wat te noemen) over de naamgeving van de Kostverlorenvaart en het nut van de duinen en leren de Hollanders en Turken over wat water in Suriname doet.
Oude foto's, plattegronden van Nederland en een dwarsdoorsnede vanaf de duinen tot aan de binnenstad maken de strijd tegen het water onderweg duidelijk. Polderland was het vroeger, vertelt Petra, en hup, daar is weer een kaart, nu die van inpoldering. Onderweg - met een kopje koffie, thee en een koekje - leren de cursisten over de invloed van Jacob van Lennep op het drinkwater en zet 'inburgerjuf' Ricky na het verhaal over het emmertje drinkwater dat je in de 17e eeuw nog voor 1 cent bij de Haarlemeerpoort kon halen (maximaal twee per gezin) vrolijk in op 'Twee emmertjes water halen'. Bij de Stopera wordt er altijd even aangemeerd, want daar is zowel de geschiedenis van de stad verbeeld als de waterstand duidelijk te zien. Inderdaad, we gaan koppie onder zonder de duinen. Zelfs voor geboren Amsterdammers, die dit niet dagelijks beseffen, toch altijd weer een kleine openbaring.
Oude foto's, plattegronden van Nederland en een dwarsdoorsnede vanaf de duinen tot aan de binnenstad maken de strijd tegen het water onderweg duidelijk. Polderland was het vroeger, vertelt Petra, en hup, daar is weer een kaart, nu die van inpoldering. Onderweg - met een kopje koffie, thee en een koekje - leren de cursisten over de invloed van Jacob van Lennep op het drinkwater en zet 'inburgerjuf' Ricky na het verhaal over het emmertje drinkwater dat je in de 17e eeuw nog voor 1 cent bij de Haarlemeerpoort kon halen (maximaal twee per gezin) vrolijk in op 'Twee emmertjes water halen'. Bij de Stopera wordt er altijd even aangemeerd, want daar is zowel de geschiedenis van de stad verbeeld als de waterstand duidelijk te zien. Inderdaad, we gaan koppie onder zonder de duinen. Zelfs voor geboren Amsterdammers, die dit niet dagelijks beseffen, toch altijd weer een kleine openbaring.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Ik heb daar een stuk over gelezen in het Parool van journalist Frenk. Hij is meegeweest met zo'n tocht en heeft ervan genoten maar had niet de indruk dat de 'inburgeraars' al die informatie begrepen, en van weeromstuit gewoon weer in hun eigen taal gingen rebbelen.
Het geld dat aan inburgering wordt besteedt moet gewoon uitgegeven worden aan taal-
lessen.
Daarnaast kunnen uitstapjes natuurlijk ook heel nuttig zijn maar dan wel in de eigen buurt.
Bijvoorbeeld bij de afvalcontainers waar steeds heel veel vuil naast staat. Zo'n docent zou dan kunnen vragen; 'Hoe KAN dat?'
Je zou ook zo'n excursie kunnen bedenken langs scholen en samen kunnen bedenken waarom kinderen zo vaak spijbelen.
Dat lijkt mij zinvoller dan een tochtje langs de grachten met een uitgebreide lezing over water die hier zowiezo uit de kraan komt.
In de landen van herkomst wordt heel anders met afval omgegaan en ook heel anders met kinderen!
Dat hier veel water is snappen ze heel goed, en zijn daar erg blij mee!