Veel Amsterdamse voetballiefhebbers zullen geschokt hebben gereageerd op het plotselinge afscheid van Jaap Stam. Fysiek en mentaal kon de aanvoerder het niet meer opbrengen zich honderd procent te geven. Naar eigen zeggen was de veteraan meer met zichzelf bezig dan met zijn directe tegenstander, daarmee benadeel je het team en jezelf liet hij weten. Het getuigt van lef om naar je lichaam te luisteren en het belang van het team voorop te zetten. Als Amsterdammer en supporter van Ajax voel ik me vereerd dat ik hem anderhalf jaar lang als Ajacied heb mogen meemaken.
Anderhalf jaar geleden kwam de bikkelharde verdediger naar Ajax, anderhalf jaar lang hebben we Japie Stam toegezongen in de ArenA, anderhalf jaar lang hebben we Stam geprezen om zijn mentaliteit. Een karaktereigenschap die ook werd gewaardeerd door het Amsterdamse publiek. Als een stoomlocomotief denderde hij bij vlagen over het veld naar voren. Samen met zijn verdedigende ingrepen werden zijn acties steevast toegezongen met een luid "Japie, Japie, Japie, Japie Stam, Japie Stam Japie Stahaham". Uit angst voor de naam alleen al deden zijn directe tegenstanders een stapje opzij.
Na het eerdere afscheid van Frank de Boer lopen er na het vertrek van Jaap Stam nog maar weinig Nederlandse topverdedigers rond op het voetbalveld. Niet alleen Ajax, maar het Nederlandse voetbal een groot voorbeeld kwijt. Dat er nog maar weinige topverdedigers rondlopen mag ook Ajax zich aanrekenen. Hopelijk heeft de club een flinke portie Stam-mentaliteit opgesnoven, daar kunnen we namelijk nog wel wat van gebruiken.
Jaap het allerbeste en bedankt voor al die mooie voetbalmomenten!
Foto: Ajaxonline.org
Niks bijzonders dus
Ik ken hele Jaap ook niet