Moet je nou net een ziekte hebben waarbij hevige emoties zo veel mogelijk gemeden moeten worden, krijg je met de busjes van Connexxion te maken. De Osdorpse Hetty heeft het 'fenomeen van Raynaud', een aandoening waarbij je je niet te druk moet maken. De symptomen - slecht doorbloede vingers, hese stem en nog veel meer - spelen vooral op bij kou en emoties. Wachten zonder te weten wanneer en of het busje komt, is dus niet zo prettig voor mensen met Raynaud.
Dat de busjes van Connexxion te kampen hebben met vertragingen is algemeen bekend. En alhoewel volgens de woordvoerder van Connexxion 95 procent van de busjes op tijd rijdt, is het nu net Hetty die elke keer staat te wachten. En te wachten. En te wachten. Totdat ze er letterlijk bij neervalt. Drie keer per week zou ze naar haar fitnessclubje willen en regelmatig moet ze naar het Sint Lucas Andreas Ziekenhuis. Hetty is graag op tijd; zo was ze altijd al. Nu ze afhankelijk is van het Aanvullende Openbaar Vervoer ("Alleen op stap met het normale openbare vervoer voel ik me niet zeker; ik word soms duizelig en heb hulp nodig bij in- en uitstappen") is ze nog altijd stipt, maar dat kan ze niet altijd nakomen. Sinds ze met Connexxion reist, is ze nog nooit op tijd geweest op plaats van bestemming. In sommige gevallen kwam ze zelfs nooit aan. Vorige week was het weer raak: op de heenweg naar haar fitnessclub was het busje op tijd. Zelfs iets te vroeg. Op de terugweg moest Hetty vijf kwartier wachten. Al met al was ze vier uur van huis. "En dat voor een uurtje fitness!"
Hetty is van nature een geduldig mens. Ook nu nog. Pas na een half uur wachten - een normaal mens gilt al sneller - belt ze met Connexxion en hoort dan vaak: "Dat kan nog wel een uur duren mevrouw." Hetty legt zich daar dan bij neer. Zo is Hetty. Doet haar jas uit, gaat nog een keer naar het toilet ("Dat durf je niet als je staat te wachten") en dan, zo maar opeens, toch nog, eerder dan uiteindelijk verwacht, gaat de deurbel en staat het busje klaar. En doe dat maar eens: broek omhoog, doortrekken, jas aan. Met van die gevoelloze vingers.
Sikkeneurig wordt ze niet. Lachend: "Heb ik iets waarbij ik me niet druk mag maken, sta ik soms uren te wachten tot ik opgehaald wordt." Dat ze zo optimistisch blijft - ze heeft al een jaar vooruit betaald voor de fitness ien ze heeft laatst een taxi moeten bekostigen om toch op tijd in het ziekenhuis te zijn - is een wonder. Maar dat is een busje dat op tijd rijdt ook.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Dat maakt het best moeilijk om een oordeel over zo'n bedrijf te geven, bovenstaand verhaal is natuurlijk zwaar kl**** en dan wordt het ineens heel terecht om daar een iets minder milde vorm van kritiek op los te laten.