Ik kwam juist uit het metrostation, met in elke hand een goedgevulde boodschappentas. Ik was even naar de Albert Heijn in de Poort geweest. Niet dat de C1000 in Reigersbos zo'n beroerde supermarkt is, maar als je gasten verwacht zet je toch liever iets fatsoenlijks op tafel.
De politiegolf reutelde langszij en hield stil. Bij mijn weten overtrad ik geen enkele wet, ik droeg geen wapens en ik had, zeer tegen mijn gewoonte in, mijn rijbewijs én mijn paspoort op zak. Ik stapte dus vrolijk verder. De smerissen, het waren er liefst drie, gaven weer een dotje gas. De wagen rammelde stapvoets verder in de richting van de basisschool. De duiven stoven op door het knallen van de uitlaat.
De politiewagen maakte een U-bocht aan het einde van het schoolplein en kwam me weer tegemoet. De V-snaar gierde onheilspellend. Niks aan de hand, vond ik. Die jongens zijn rijoefeningen aan het doen. Gelijk hebben ze. Maar aan de andere kant van het schoolplein maakte de wagen opnieuw een U-bocht.
Nu kregen de agenten haast. Blijkbaar had niemand ze geleerd dat het bij hogere snelheden de moeite loont om de wagen in de tweede versnelling te schakelen. Voor die rijoefeningen waren ze dus gezakt. Ze konden er niet mee zitten: zodra ze me hadden ingehaald zetten ze de wagen stil. Eén van de agenten opende zijn portier (het knarste) en richtte zich, toen hij eenmaal was uitgestapt, in zijn volle lengte op (het kraakte). Hoe vreemd. Blijkbaar moesten ze mij hebben. Ik trok een mild-geamuseerd gezicht en vroeg
- Moet u mij hebben?
- Misschien.
- Pardon?
- Komt u net uit de C1000?
- Nee, ik kom net van Bijlmer.
De koddebeier keek naar de C1000-zak in mijn rechterhand. (Had ik al gezegd dat ik plastic zakken hergebruik?)
- Ja ja.
- Zoudt u mij kunnen vertellen wat het probleem is?
- Wacht maar even.
Inmiddels had zijn collega, een brede pummel met een zonnebril, zich uit de wagen losgemaakt. Hij schommelde rond de achtersteven van de auto en probeerde ondertussen zijn broek, die door het gewicht van handboeien, portofoon, knuppel, pistool en pepergas een flink eind was afgezakt, op te hijsen.
- We hebben een melding gehad uit de C1000. En u voldoet enigszins aan het signalement.
De pummel droeg nog steeds zijn zonnebril. Ofschoon ik dat uiterst onbeleefd vind, volhardde ik in mijn mild-geamuseerde pose.
- Ik kom net van Bijlmer. Ik ben naar de Albert Heijn geweest.
- Zou ik even in uw tas mogen kijken?
- Gaat uw gang.
De rest is snel verteld. Uiteraard zat mijn C1000-tas tot de krop toe vol Albert Heijn-artikelen. De agenten werden ineens uiterst voorkomend en bedankten voor de medewerking. Ze hadden nog wat moeite om de wagen weer aan de praat te krijgen, maar toen vertrokken ze dan ook. Einde verhaal.
Maar het gaat even niet om het verhaal, het gaat om iets fundamentelers. Eigenlijk is het heel verontrustend dat die juten zomaar tussen je boodschappen mogen graven, omdat je 'enigszins voldoet' aan het signalement van een winkeldief. En het feit dat ik dat toelaat is nog veel verontrustender. Want als ik ergens een ontzettende hekel aan heb, dan is het aan de willekeur van geüniformeerd personeel. Maar wat gebeurt er als ik nee zeg? Moet ik dan mee naar het bureau? Of mag ik kennismaken met de kalmerende werking van pepergas, gummiknots en schietijzer?
En dan gaat het hier nog om een simpele winkeldiefstal. Stel dat je 'enigszins voldoet' aan het signalement van een moordenaar of een zedendelinquent - word je dan met boodschappen en al tegen de grond gewerkt door een zwaarbewapend arrestatieteam? Je zult beslist niet de eerste zijn die op die manier voor jaren achter slot en grendel verdwijnt.
Het fraaiste is natuurlijk dat die wouten vijf volle minuten verkwanselen aan het volgen van een law-abiding citizen, terwijl zo'n boef 'm al hoog en breed met de buit is gepeerd. Als ze me meteen staande hadden gehouden dan hadden ze hem misschien nog kunnen pakken. Niet dat dat veel uitmaakt, overigens, want als ze hem pakken, dan krijgt-ie op het bureau een kopje koffie en twee sneetjes brood en wordt zijn zaak al na anderhalf uur geseponeerd door een vriendelijke Hulpofficier.
Ondertussen moet ik toestaan dat zo'n niksnut met zijn ongewassen vingers tussen mijn bawang goreng en mijn radijsjes zit te grutten. Het is ten hemel schreiend. Ze zouden hem op z'n minst kunnen leren om zijn zonnebril af te zetten als hij tegen een belastingbetaler spreekt.
De politiewagen maakte een U-bocht aan het einde van het schoolplein en kwam me weer tegemoet. De V-snaar gierde onheilspellend. Niks aan de hand, vond ik. Die jongens zijn rijoefeningen aan het doen. Gelijk hebben ze. Maar aan de andere kant van het schoolplein maakte de wagen opnieuw een U-bocht.
Nu kregen de agenten haast. Blijkbaar had niemand ze geleerd dat het bij hogere snelheden de moeite loont om de wagen in de tweede versnelling te schakelen. Voor die rijoefeningen waren ze dus gezakt. Ze konden er niet mee zitten: zodra ze me hadden ingehaald zetten ze de wagen stil. Eén van de agenten opende zijn portier (het knarste) en richtte zich, toen hij eenmaal was uitgestapt, in zijn volle lengte op (het kraakte). Hoe vreemd. Blijkbaar moesten ze mij hebben. Ik trok een mild-geamuseerd gezicht en vroeg
- Moet u mij hebben?
- Misschien.
- Pardon?
- Komt u net uit de C1000?
- Nee, ik kom net van Bijlmer.
De koddebeier keek naar de C1000-zak in mijn rechterhand. (Had ik al gezegd dat ik plastic zakken hergebruik?)
- Ja ja.
- Zoudt u mij kunnen vertellen wat het probleem is?
- Wacht maar even.
Inmiddels had zijn collega, een brede pummel met een zonnebril, zich uit de wagen losgemaakt. Hij schommelde rond de achtersteven van de auto en probeerde ondertussen zijn broek, die door het gewicht van handboeien, portofoon, knuppel, pistool en pepergas een flink eind was afgezakt, op te hijsen.
- We hebben een melding gehad uit de C1000. En u voldoet enigszins aan het signalement.
De pummel droeg nog steeds zijn zonnebril. Ofschoon ik dat uiterst onbeleefd vind, volhardde ik in mijn mild-geamuseerde pose.
- Ik kom net van Bijlmer. Ik ben naar de Albert Heijn geweest.
- Zou ik even in uw tas mogen kijken?
- Gaat uw gang.
De rest is snel verteld. Uiteraard zat mijn C1000-tas tot de krop toe vol Albert Heijn-artikelen. De agenten werden ineens uiterst voorkomend en bedankten voor de medewerking. Ze hadden nog wat moeite om de wagen weer aan de praat te krijgen, maar toen vertrokken ze dan ook. Einde verhaal.
Maar het gaat even niet om het verhaal, het gaat om iets fundamentelers. Eigenlijk is het heel verontrustend dat die juten zomaar tussen je boodschappen mogen graven, omdat je 'enigszins voldoet' aan het signalement van een winkeldief. En het feit dat ik dat toelaat is nog veel verontrustender. Want als ik ergens een ontzettende hekel aan heb, dan is het aan de willekeur van geüniformeerd personeel. Maar wat gebeurt er als ik nee zeg? Moet ik dan mee naar het bureau? Of mag ik kennismaken met de kalmerende werking van pepergas, gummiknots en schietijzer?
En dan gaat het hier nog om een simpele winkeldiefstal. Stel dat je 'enigszins voldoet' aan het signalement van een moordenaar of een zedendelinquent - word je dan met boodschappen en al tegen de grond gewerkt door een zwaarbewapend arrestatieteam? Je zult beslist niet de eerste zijn die op die manier voor jaren achter slot en grendel verdwijnt.
Het fraaiste is natuurlijk dat die wouten vijf volle minuten verkwanselen aan het volgen van een law-abiding citizen, terwijl zo'n boef 'm al hoog en breed met de buit is gepeerd. Als ze me meteen staande hadden gehouden dan hadden ze hem misschien nog kunnen pakken. Niet dat dat veel uitmaakt, overigens, want als ze hem pakken, dan krijgt-ie op het bureau een kopje koffie en twee sneetjes brood en wordt zijn zaak al na anderhalf uur geseponeerd door een vriendelijke Hulpofficier.
Ondertussen moet ik toestaan dat zo'n niksnut met zijn ongewassen vingers tussen mijn bawang goreng en mijn radijsjes zit te grutten. Het is ten hemel schreiend. Ze zouden hem op z'n minst kunnen leren om zijn zonnebril af te zetten als hij tegen een belastingbetaler spreekt.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
57 reacties op "Willekeur"
Dus zou je gewoon als verdachte aangemerkt kunnen worden.
Achteraf zal dan blijken dat je het niet bent maar er zijn genoeg gronden om je ventueel aan te houden.
Wat betreft dat ene streepje dat heeft niets te maken met een blaffer of niet.
Je kan als “één-streper” best met een “laffer” lopen als dit overeenkomt met je opleidingsniveau.
Nog één ding leg me dat is uit die “willekeur van geüniformeerd personeel”.
En die omgangsvormen: kniesoor die daar op let. Ze dragen een uniform toch? Dan mag alles toch? Ja toch?
@Jer: Is je dat nooit opgevallen? Trek een mens een politieuniform aan en hij/zij verandert. Helaas nog zeer zelden in mijn beste kameraad.
Jij bent echt van het soort dat vindt dat de politie in jouw ogen helemaal niets goeds kan doen!
Vervelende discussies krijg je dan altijd.
Volgens mij zijn die twee agenten die gewoon hun beroep/plicht uitoefenden, dezelfde agenten die als jij na een te scherpe bocht met je autootje het kanaal achterna duiken......
Dat wordt voor het gemak meestal vergeten door dit soort azijnpissers.
Maar je vond het uiteindelijk nadat je van de schrik was bekomen Marco, wel terecht dat oom agent jou ff vroeg naar het hoe en wat??
Hoe hadden ze het anders moeten aanpakken in jouw opinie??
Groetjes van Anneke
“Ondertussen moet ik toestaan dat zo'n niksnut met zijn ongewassen vingers tussen mijn bawang goreng en mijn radijsjes zit te grutten. Het is ten hemel schreiend.”
Had je soms wat te verbergen tussen je radijsjes en Bami pang pang meneer Marco??
Man! Waar maak je je druk om zeg, de wereld vergaat!
Zegt genoeg dit soort taalgebruik!
Weet je al meteen wie je voor je hebt..
Deze man mag je alleen met fluwelen handschoenen aanpakken, en preventief fouilleren mag, maar dan niet in zijn keurige buurtje in Buitenveldert Zuid....
Oja, ontvoering Melchers en Holleeder/Endstra kwamen daar toch ook regelmatig in jouw keurige buurtje??
Tip voor de volgende keer: eerst nadenken, dan iets vinden.
Dat klagen is vaak meer een uiting van een gevoel dat het beter kan, dan een oprechte mening dat de politie tekort komt.
Inderdaad, mensen lijken vooral gefrustreerd door de manier waarop de politie wordt ingezet: teveel op kleine criminaliteit in plaats van 'echte problemen' (wat dan die echte problemen zijn hangt natuurlijk weer af van de persoon in kwestie).
Ook is het dan zo dat je hem in het kader van vrije meningsuiting alles mag toewensen wat je maar kan bedenken, dat je je in het kader van kritisch burgerschap en voorvechter van je eigen grondrechten mag verzetten tegen alles wat hij doet, ook als je hem daarvoor het bloed onder de nagels vandaan haalt.
De politie is de slaaf van het volk..
Je hebt volkomen gelijk. Je bent niet verplicht om mee te werken aan je eigen veroordeling maar dat geld alleen voor een verdachte, om jezelf verdacht te maken lijkt mij: “dat je hem in het kader van vrije meningsuiting alles mag toewensen wat je maar kan bedenken, dat je je in het kader van kritisch burgerschap en voorvechter van je eigen grondrechten mag verzetten tegen alles wat hij doet, ook als je hem daarvoor het bloed onder de nagels vandaan haalt” dat je met deze uitlatingen toch aardig op weg bent om voor een uurtje of 6 gezeefde lucht te krijgen.
Maar gezien je eerdere reactie's heb ik het vermoeden dat het met een kwinkslag gelezen dient te worden
Trouwens dat laatste dient zich aan voor iedere ambtenaar, kijk maar naar het salaris.
Overigens, ook ik vind het dus onbeleefd om een zonnebril op te houden. Als ik een agent op straat tref die mij zo te woord staat dan zeg ik daar ook wat van. Dat geeft niet alleen veel meer voldoening, maar scheelt ook misverstanden. Iemand die een geslepen zonnebril draagt, om maar eens wat te noemen, kun je niet vragen om nog even van bril te wisselen voordat hij uitstapt.
En als je mild-geamuseerd je mond houdt om later op het internet je gal te spuwen, zul je dát dus nooit weten...
De politie vraagt niet om ZOMAAR in je tas te mogen kijken. Ze moeten dan wel een redelijk vermoeden hebben en dat hadden ze. Dat jij daar dan loopt en enigsinds aan het signalement voldoet is idd vervelend voor jou. Maar ja als ze niks doen dan is het ook weer niet goed. Oja.. Politieagenten betalen ook belasting. Nee ben zelf geen smeris maar ik vind niet dat je alle politiemensen zo “slecht” mag beoordelen. Tuurlijk zitten er lapzwanzen bij maar die heb je ook bij de ABN-AMRO of bij een willekeurig aannemers bedrijf. Zal je gebeuren dat je een badkamer laat plaatsen en dat je kraan een week later als een gek lekt en je tegels eraf vallen. Zijn dan alle aannemers slecht??
nog even dit.....:
Het Wetboek van Strafvordering formuleert dit als volgt:
artikel 27
Lid 1: Als verdachte wordt vóórdat de vervolging is aangevangen, aangemerkt degene te wiens aanzien uit feiten of OMSTANDIGHEDEN (daaro toevallig lopen met je AH en C1000 tas...wat dus feiten en omstandigheden zijn) een redelijk vermoeden van schuld aan eenig strafbaar feit voortvloeit.
succes verder
is onvoldoende reden om iemand staande te houden. Ik heb het ernstige vermoeden dat de betreffende agenten dit ook wisten en er daarom zolang over deden voor zij de knoop doorhakten, Mogelijkerwijs is er voorafgaande aan de actie in de auto driftig beraad geweest of het feit dat de geobserveerde een C1000 tas bij zich had voldoende aanvullend was om onder de terreur van het “hollende neger arrest” uit te komen. Mijn vermoeden is dat er binnen de regels van de rechtstaat onvoldoende grond was voor staande houding. Met alle respect voor de politie die nog al eens voor een lastige keuze wordt gezet: mijn hoogleraar strafrecht stelde altijd dat bij redelijke twijfel niet overgegaan moet worden tot staande houding.
Marco heeft hier terecht een lastig punt gesignaleerd, en heeft door zijn cooperatieve opstelling een probleem voorkomen. Ik meen te weten dat in het verleden een agent eens diep door de knieen moest gaan om te erkennen dat hij Marco op onjuiste gronden had staande gehouden, ook toen na een bezoek aan een winkel....
pffft. wordt er zo moe van...
Anyway, ik hoop dat je dit hebt geschreven om reacties uit te lokken, en niet omdat je dit daadwerkelijk meent. Ik heb veel slechtere ervaringen met de politie en zou me in jouw geval nergens aan storen.
Bij de lokale LIDL hier spitten ze trouwens standaard je tas door als je langs de kassa komt - ik ben weleens met moeite daar weggekomen omdat er nog een appel in zat, die ik die ochtend bij de AH gehaald had.
Ik moet zeggen dat de schrijver die het over jouw luxe-probleem rept een snaar raakt bij mij. Ik heb zelf de laatste maanden ook een aantal onprettige aanrakingen met Politie gehad, en ik ben toch van huis uit bijzonder pro. Die instelling heeft het duchtig te verduren gehad, maar het is aan wel-denkende collegae van mijn plaaggeesten te danken dat ik nog altijd zonder strafblad door het leven ga. (spreker wendt de blik naar het publiek:) Als goede Vriend van de schrijver heb ik al vaker te maken gehad met zijn enigs-zinds reactionaire insteling, en vaker dan soms moet ik hem ook (weerbarstig) gelijk geven. Zijn opstelling maakt altijd discussie los, en vaak ga ik die dan maar uit de we, omdat degrens tussen literair personage en werkelijk persoon soms wat vaag wordt.
Ook in mijn werk (systeem-beheer/ begeleiding Computer-project bij in-uitloop-dag-opvang verslaafden) wordt mijn beeld van de politie vaak op de proef gesteld. Aan de ene kant ben ik bijzonder vóór het bestrijden van overlast, aan de andere kant zie ik dat de handelswijze vaak z'n doel voorbij schiet, en de clienten alleen maar méér in het harnas jaagt tegen de ('oneerlijke, onrechtvaardige') samenleving. Mensen die eeuwig verstrikt zitten in een web van ver opgelopen bekeuringen wegens 'rondhangen', het weer uitzitten in de gevangenis van dergelijke boetes enz ad infinitum, de jonge agentjes die bejaarde daklozen steeds aan het eind van de mand gebruiken om hun quotum aan bonnen te halen en ik zal maar ophouden nu, want ik begin een bdeetje duizelig te worden.
@Regina: toen mijn oude vader (zie hierboven) in Amsterdam Zuidoost door onverlaten die uit waren op zijn portemonnee in elkaar was geslagen - de waslijst met verwondingen die hij daarbij opliep zal ik je besparen - was het een agente van de Amsterdamse politie die zich als eerste over hem ontfermde en zorgde dat hij in het ziekenhuis kwam.
Vertel eens, hoe kom je er zo bij dat AH goed zou zijn? AH is in vergelijking met andere supermarkten voornamelijk erg duur. Dat verschil is even wat minder geweest, maar -net als de overspannen huizenmarkt - het komt hand over hand terug.
“Ik kwam juist uit het metrostation, met in elke hand een goedgevulde boodschappentas. Ik was even naar de Albert Heijn in de Poort geweest. Niet dat de C1000 in Reigersbos zo'n beroerde supermarkt is, maar als je gasten verwacht zet je toch liever iets fatsoenlijks op tafel.”
En als niet; lekker doorwandelen.
Toegegeven, een zonnebril kun je dan niet dragen ( en wellicht is dat de reden dat ze s'nachts niet willen werken).
Als ze in de donkere uren straatdienst hebben vallen ze vooral op doordat ze van die 'omtrekkende' bewegingen maken.. Groet; Yanny
Zeer waarschijnlijk is een klap in deze serie toch wel erg hard, misschien wel loeihard, aangekomen.
Dhr.v/d Putte is gewoon nog steeds in de war. Maarja zal wel komen van zo'n meewerkende organisatie, maarja das ook wel 'schorum" he