De verkiezing van Amsterdammer van het Jaar, op 25 november, georganiseerd door Het Parool.
Laat die ándere verkiezing morgen maar even zitten. U heeft uw keuze waarschijnlijk toch al gemaakt, de communisten en socialisten van links en de anarcho-liberalen en nationalistisch-conservatieven van rechts hebben elkaar op dit doorgaans toch aardig doordachte en intellectuele weblog al verbaal de tent uit gevochten en elkaar zelfs hier niet overtuigd, en ach, wat maakt uw stem eigenlijk uit, want die verdwijnt toch in dat grote mysterie van het hermetische Haagse en de katholieke machtspolitiek van 'coalitievorming'.
Wat dat betreft is de verkiezing 'Amsterdammer van het Jaar' een hele opluchting. U mag zelf bedenken wie u nu een waarachtig wonderlijk mens vond. U mag zelf een lijstje insturen: of u er nu 100 wilt noemen of 50.000, of slechts 1, het kan allemaal. Dat is nou je ware democratie: geen lijstjes voorleggen aan de bevolking, laat de bevolking zélf maar bepalen welk lijstje ze willen!
Omdat de meeste mensen waarschijnlijk geen idee hebben dat deze verkiezing plaatsvindt, en als u dat wel wist, u waarschijnlijk geen idee heeft op wie u zou moeten stemmen, doe ik hier alvast een paar suggesties. Wie komt, aldus de zure blauwe druif van Amsterdamcentraal.nl, in aanmerking voor die felbegeerde titel van Amsterdammer an het Jaar? Drie tips:
1. Henk ten Cate. De trainer van Ajax. Na jaren van kwakkelen, waarin onze eigen topclub haar roemruchte verleden (Wereldkampioen! Champions League Winaar! 1995!) geen enkel recht meer deed, lijkt Ajax eindelijk weer rijp te zijn voor een gezonde en rechtmatige dominantie van het Nederlands en Europees voetbal. OK, wie weet plukt Ten Cate ook een beetje de vruchten van allerlei trainingsinvesteringen van Blind, en OK, ik heb eigenlijk geen idee of Ten Cate in Amsterdam woont of gewoon ergens in Het Gooi en zich elke dag met een dikke SUV vanuit Bilthoven naar de Arena laat taxiën, maar soit: het gaat erom dat Ajax weer het vertrouwen teug heeft. Zelfs na kostbaar puntenverlies tegen Twente dit weekend. Maar de impact van Ten Cate reikt misschien niet ver genoeg: hij kan jonge jongetjes aardig tegen aan balletje aan laten schoppen, maar wordt ons dagelijks leven echt anders dankzij hem? Nee...en daarom suggestie 2:
2. Pi de Bruijn. Supervisor van de aanbouw van de Zuidas. Wat u moet weten van mensen als Pi de Bruijn, is dat zíj eigenlijk de échte machthebbers zijn. Niet de politici, niet de Kamerleden, niet de rijksten van de rijken achter de schermen, niet de grachtengordelintellectuelen van De Balie of de Rode Hoed, en ook niet de poldermaffia van Holleeder en soortgenoten. Het zijn de planners en bouwers van ons land die de grootste impact hebben op ons leven. Terwijl u dit leest, zit Pi de Bruijn op zijn kantoor waarschijnlijk met een glinsterende, vergulde vulpen en zijn bekende dikomrande bril laag op zijn neus beslissingen te nemen die úw dagelijks leven, en sterker nog, het dagelijks leven van het komende kloppende hart van onze Amsterdamse economie, zullen beïnvloeden. Cruciale beslissingen over een ontzettend groot bouw-project. De Amsterdamse toekomst wordt nu vormgegeven door Pi de Bruijn, en Pi de Bruijn alleen, en daarom verdient hij die titel. Maar toch...toch voelt dat niet gehel goed: Pi de Bruijn 'voelt' niet als een Amsterdammer. Misschien hebben we meer iemand nodig die çht staat voor wat Amsterdam is. Voor wat Amsterdam groot heeft gemaakt. En daarom mijn derde tip:
3. Gonny van den Oudenallen.
Pardon?
Ik meen het serieus. Ga maar na: waar is Amsterdam in haar geschiedenis groot mee geworden? Is dat niet door onszelf niks aan te trekken van de publieke opinie, en gewoon rechtstreeks te gaan over ons eigenbelang? Of we het nu hebben over de mening van de Spanjolen en Britten over ons dikke, jeneverzuipende en hebzuchtige Hollanders in de Gouden Eeuw, of de mening van de rest van het land over ons drugsgebruikende, langharige, werkschuwe Hippie-Amsterdammers in de jaren '60 en '70, altijd hebben wij Amsterdammers, excusez le mot, schijt aan alles gehad en gingen we onze eigen gang. En denkt u zich dan eens even in: Gonny van den Oudenallen. Die hoogstwaarschijnlijk morgen met een hele lange, door de belastingbetaler betaalde, vakantie kan gaan. Stelt u zich eens voor: Gonny, al jarenlang de risée van Amsterdam, zelfs uitgekotst door de partij die ze zelf heeft opgericht, op een schitterend, zonovergoten strand in Bali, in een felrood badpak gehesen, met een Long Island Ice Tea in de hand, koelte toegewuifd door twee jonge, gebronsde en bronstige Indonesische mannen... Denkt u nu echt dat Rooie Sien, zoals ze liefkozend gedoopt is door Nederland weblogland, het ook maar een ruk kan schelen dat ú dat onrechtvaardig vindt?
Nee dus. En daarom staat Gonny voor ons Amsterdammers: eigengereid, eigenwijs en individualistisch tot op het ziekelijk narcistische af. Gonny is een 'con-artist' pur sang die een slag heeft geslagen die zijn weerga niet kent. Dat is wel een ereprijsje waard. Gun haar die titel nou.
Wat dat betreft is de verkiezing 'Amsterdammer van het Jaar' een hele opluchting. U mag zelf bedenken wie u nu een waarachtig wonderlijk mens vond. U mag zelf een lijstje insturen: of u er nu 100 wilt noemen of 50.000, of slechts 1, het kan allemaal. Dat is nou je ware democratie: geen lijstjes voorleggen aan de bevolking, laat de bevolking zélf maar bepalen welk lijstje ze willen!
Omdat de meeste mensen waarschijnlijk geen idee hebben dat deze verkiezing plaatsvindt, en als u dat wel wist, u waarschijnlijk geen idee heeft op wie u zou moeten stemmen, doe ik hier alvast een paar suggesties. Wie komt, aldus de zure blauwe druif van Amsterdamcentraal.nl, in aanmerking voor die felbegeerde titel van Amsterdammer an het Jaar? Drie tips:
1. Henk ten Cate. De trainer van Ajax. Na jaren van kwakkelen, waarin onze eigen topclub haar roemruchte verleden (Wereldkampioen! Champions League Winaar! 1995!) geen enkel recht meer deed, lijkt Ajax eindelijk weer rijp te zijn voor een gezonde en rechtmatige dominantie van het Nederlands en Europees voetbal. OK, wie weet plukt Ten Cate ook een beetje de vruchten van allerlei trainingsinvesteringen van Blind, en OK, ik heb eigenlijk geen idee of Ten Cate in Amsterdam woont of gewoon ergens in Het Gooi en zich elke dag met een dikke SUV vanuit Bilthoven naar de Arena laat taxiën, maar soit: het gaat erom dat Ajax weer het vertrouwen teug heeft. Zelfs na kostbaar puntenverlies tegen Twente dit weekend. Maar de impact van Ten Cate reikt misschien niet ver genoeg: hij kan jonge jongetjes aardig tegen aan balletje aan laten schoppen, maar wordt ons dagelijks leven echt anders dankzij hem? Nee...en daarom suggestie 2:
2. Pi de Bruijn. Supervisor van de aanbouw van de Zuidas. Wat u moet weten van mensen als Pi de Bruijn, is dat zíj eigenlijk de échte machthebbers zijn. Niet de politici, niet de Kamerleden, niet de rijksten van de rijken achter de schermen, niet de grachtengordelintellectuelen van De Balie of de Rode Hoed, en ook niet de poldermaffia van Holleeder en soortgenoten. Het zijn de planners en bouwers van ons land die de grootste impact hebben op ons leven. Terwijl u dit leest, zit Pi de Bruijn op zijn kantoor waarschijnlijk met een glinsterende, vergulde vulpen en zijn bekende dikomrande bril laag op zijn neus beslissingen te nemen die úw dagelijks leven, en sterker nog, het dagelijks leven van het komende kloppende hart van onze Amsterdamse economie, zullen beïnvloeden. Cruciale beslissingen over een ontzettend groot bouw-project. De Amsterdamse toekomst wordt nu vormgegeven door Pi de Bruijn, en Pi de Bruijn alleen, en daarom verdient hij die titel. Maar toch...toch voelt dat niet gehel goed: Pi de Bruijn 'voelt' niet als een Amsterdammer. Misschien hebben we meer iemand nodig die çht staat voor wat Amsterdam is. Voor wat Amsterdam groot heeft gemaakt. En daarom mijn derde tip:
3. Gonny van den Oudenallen.
Pardon?
Ik meen het serieus. Ga maar na: waar is Amsterdam in haar geschiedenis groot mee geworden? Is dat niet door onszelf niks aan te trekken van de publieke opinie, en gewoon rechtstreeks te gaan over ons eigenbelang? Of we het nu hebben over de mening van de Spanjolen en Britten over ons dikke, jeneverzuipende en hebzuchtige Hollanders in de Gouden Eeuw, of de mening van de rest van het land over ons drugsgebruikende, langharige, werkschuwe Hippie-Amsterdammers in de jaren '60 en '70, altijd hebben wij Amsterdammers, excusez le mot, schijt aan alles gehad en gingen we onze eigen gang. En denkt u zich dan eens even in: Gonny van den Oudenallen. Die hoogstwaarschijnlijk morgen met een hele lange, door de belastingbetaler betaalde, vakantie kan gaan. Stelt u zich eens voor: Gonny, al jarenlang de risée van Amsterdam, zelfs uitgekotst door de partij die ze zelf heeft opgericht, op een schitterend, zonovergoten strand in Bali, in een felrood badpak gehesen, met een Long Island Ice Tea in de hand, koelte toegewuifd door twee jonge, gebronsde en bronstige Indonesische mannen... Denkt u nu echt dat Rooie Sien, zoals ze liefkozend gedoopt is door Nederland weblogland, het ook maar een ruk kan schelen dat ú dat onrechtvaardig vindt?
Nee dus. En daarom staat Gonny voor ons Amsterdammers: eigengereid, eigenwijs en individualistisch tot op het ziekelijk narcistische af. Gonny is een 'con-artist' pur sang die een slag heeft geslagen die zijn weerga niet kent. Dat is wel een ereprijsje waard. Gun haar die titel nou.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
http://www.architectenweb.n...