Natuurlijk is een musical wel wat anders dan een religieus feest, dus dat Job Cohen dáár niet was, is nog wel te begrijpen. Tegelijkertijd wekte het wel verbazing dat deze musical compleet uitverkocht was, want tegelijkertijd met dit Bollywood-theater is het nu óók vastentijd voor traditionele Hindoes: Navratan. Hoewel veel minder orthodoxe Hindoes afgelopen zondag in de pauze vrolijk patat en pizza aten, waren er ook die het bij een glaasje water hielden, en waren er ook veel wiens familie niet gekomen was omdat ze in de mandir, de Hindoe-tempel, aan het bidden waren.
Hoe kan dat nou, dat 'wij Amsterdammers' wel van alles doen met Ramadan, maar niks met Navratan, of Holi, of Diwali?
De Islamitische, hyper-tolerante keizer Akbar (voorwaar: géén contradictio in terminis!) van India zou zoiets écht een doorn in het oog zijn: hij stelde al in de zestiende eeuw dat het bestuur van een land of stad alle religies gelijk zou dienen te behandelen. Dus, wanneer de keizer Moslims vrij geeft om hun heilige dagen te vieren, dan zou hij dat ook met Hindoes moeten doen. En wanneer de keizer, of burgervader, wel ruimschoots de aandacht geeft aan de vastentijd van de ene religie, dan zou hij dat ook met de andere moeten doen [1]. Dat niet doen zou volgens deze Moslim-heerser alleen maar ellende veroorzaken en ontzettend onverstandig bestuur zijn. Akbar omringde zich in zijn hof dan ook met Hindoes, Boeddhisten, Jains en nog aanhangers van nog veel meer levensovertuigingen.
De waarheid is natuurlijk dat Job Cohen en Atzo Nicolaï zo vrolijk mee staan te Ramadannen omdat 'de Moslims' een bevolkingsgroep zijn die nu in the spotlight staan; Enkele volgelingen van de Salafistische of Wahabitische interpretatie van de Islam dreigen, zo denken we, onze rechtstaat omver te gooien; de Mohammed B's, de Samir A's en de Nouredine El-F's zijn allemaal gemotiveerd door valse interpretaties van de Islam, en tegelijkertijd worden de andere 'autochtone' Nederlanders banger en banger voor alles wat maar een hoofddoekje of djellaba draagt. Om 'spanningen tussen bevolkingsgroepen' te voorkomen en om 'een multi-culturele dialoog' op gang te brengen, laten onze bestuurders zien dat het met die Moslims helemaal niet zo kwaad kersen eten is - maar dan wel ná zonsondergang, graag.
Het is dus een puur strategisch belang wat bij dit groots opgezette Ramadan-festival voorop staat: het past in Cohens strategie van de boel bij mekaar houden. En tja, dan richt je je voornamelijk op díe groepen waar de problemen lijken te zitten. En hoe je het ook wendt of keert, Hindoestanen staan niet in de publieke belangstelling omdat we met zijn allen niet denken dat ze een maatschappelijk probleem vormen. Natuurlijk, Hindoestaanse vrouwen plegen ontzettend veel vaker zelfmoord dan wie dan ook, maar ja, dat is lang niet zo eng en bedreigend als een Arabische man met een rugzak. En dus krijgen Hindoestaanse feestdagen nauwelijks bestuurlijke aandacht.
Begrijp me niet verkeerd: geen enkele Hindoe ligt hier, bij mijn weten dan, ook maar één seconde van wakker. Die halen hun schouders op, en bidden en werken verder. Ik zet er echter mijn vraagtekens bij: ik vind het getuigen van gebrekkig strategisch inzicht om de Hindoestaanse feestdagen zo te negeren, maar überhaupt vind ik het compleet onrechtvaardig dat onze bestuurders op basis van strategische belangen zich meer bezig houden met de ene religie dan de andere.
Het is gebrekkig strategisch inzicht omdat Hindoestanen, hoewel vanuit Suriname gekomen, allemaal een intieme connectie met hun oorspronkelijke thuisland India hebben. The Economist voorspelt dat India vanaf 2030 dé grootste economie van de wereld zal zijn. Dat betekent dat we via de Hindoestaanse diaspora in Amsterdam een makkelijke en snelle toegang hebben tot een ontzettend grote groeimarkt. Een beetje strategisch burgervader neemt nú alvast initiatief om daar snel op in te kunnen spelen - maar in plaats daarvan speelt Cohen liever mooi weer bij de Moslims, en de Moslims waarmee Cohen praat zijn niet eens de extremistische jonge mannen die van plan zijn een eind te maken aan het moreel perfide Westen.
Maar sowieso vind ik het verkeerd dat ons bestuur aan de ene religie meer aandacht geeft dan de andere, simpelweg omdat enkele radicalen uit die religie een mogelijke bedreiging vormen voor onze bevolking: ons bestuur hoort principieel neutraal te zijn tussen alle verschillende politieke en religieuze overtuigingen. Cohen mag prima mee Ramadannen, maar dan is het niet meer dan eerlijk dat hij ook meevast met de Hindoes met Navratan, met de Katholieken met Vastentijd en met de Boedhisten tijdens de Uposathas - hij zal zelf al wel vasten tijdens Jom Kippoer. Hij had vast niet verwacht dat hij van al dat theedrinken met verschillende bevolkingsgroepen zoveel honger zou krijgen.
[1] Amartya Sen, The Argumentative Indian, p. 16 - 21 e.v.
[2] The Economist, The New Titans. A Survey of the World Economy, p. 12 - 14
Helaas moet ik je wijzen op een onvolkomenheid. Heel veel joden die de WO II hebben overleefd en toch de moed hadden om weer een bestaan op te bouwen in Nederland hebben zich NOOIT meer laten registreren als jood..
Dat er nooit problemen zijn met Boeddhisten en Hindoestanen (Boeddhisme toch?) is niet verwonderlijk. Het is een zeer vreedzaam geloof. (De problemen met de Sikhs even daargelaten, maar dat wordt onderling uitgevochten en is met name een probleem in India: Kaste systeem)
Dat alle moslims nu aan het vasten zijn is natuurlijk volstrekt belachelijk. Zij geloven echt nog dat Allah dat van ze verlangt terwijl het gaat om een hygienisch (bestuurs!) besluit uit ,pakweg, 5000 jaar voor Christus! (en ver voor de geboorte van de profeet Mohammed..)
Als mens mag je je wel eens gaan afvragen waarom Allah zich bemoeit met wat er op het menu staat. Vooral omdat dat voor vrouwen zo lastig is..
Alle Islamitische mannen vraag ik bij deze; Kunnen jullie bidden dat Allah er voor zorgt dat er geen akelige rampen meer komen? Alle kinderen in noodrufrige landen genoeg te eten krijgen? Er geen oorlog meer komt waar vooral kinderen last van hebben?
Misschien krijgen ze dan antwoord; Ja!' Maar eet! En werk!'
Onze burgervader (die net zo realistisch is als ik (hoop ik) kan dan eeeeeiiiindelijk, een 'gewoon' kopje thee gaan drinken. En wij moeten dan hopen dat hij van de pure opluchting geen hartaanval krijgt.. Groet ; Yanny