Logisch, zo leggen ze zelf uit: 'Het Bos en Lommerfestival is het evenement bij uitstek om elkaar als Bos en Lommer-bewoners te ontmoeten, de winkeliers brengen op de braderie hun spullen onder de aandacht en het nieuwe culturele seizoen gaat van start.' En dus klonken zondagmiddag vrolijke klanken door de wijk en drongen zoete (suikerspin) en pittige (shaslick) geuren door de Bos en Lommerweg.
Bewoners die er nog wel wonen vraten zich rond aan oma's poffertjes en broodjes kofte. Ik vroeg me af of ook de verdreven bewoners langskwamen voor een hapje en een drankje.
Stadsdeelmedewerkers deelden plattegronden van de buurt uit. Ik vroeg me af of ze de mensen waarschuwden dat een deel van de kaart tijdelijk niet bereikbaar is.
Bewoners konden aan een ballon vijftig meter de lucht in en zo genieten van het uitzicht. Ik vroeg me af of ze ook naar het verlaten Bos en Lommerplein keken en net zo genoten.
Bij de kerk stond men voor de deur met folders en een welwillend oor. Ik vroeg me af of ze bidden voor de bewoners die hun woningen moesten verlaten.
Wethouders zag ik genietend tussen dat alles rondlopen. Ik vroeg me af of de woningen van het Bos en Lommerplein in hun rug prikten. "Nee," was het antwoord. De wethouder genoot gewoon van het festival zoals andere jaren. Collega Esther Donkers, uw Bos en Lommercorrespondent, en ik vroegen de wethouder - onbekend met deze website - wat pittige vragen over de situatie, maar alles werd off the record gezegd. Daar hou ik me aan. Ik vroeg me af waarom.
Er was nergens een fatsoenlijk drankje te krijgen!