Zeker als het ’s morgens vroeg nog stil is, wanneer de vogels in de bosjes om het hardst fluiten en geheimzinnige dieren uit Artis merkwaardige kreten krijten, heeft de sfeer iets onwezenlijks, alsof je op een of andere manier terug bent in een idyllischer Amsterdam. Aan de linkerkant de mooi opgeknapte pakhuizen van het Entrepotdok en woonboten in het water, met in de verte de kraan die is overgebleven uit de tijd toen de pakhuizen nog pakhuizen waren. Aan de rechterkant van het water ook woonboten, met bomen en bossages waarbij je het gevoel krijgt bij een dorpje aan een beek terecht te zijn gekomen. Als je verder de brug oversteekt richting Artis, zie je dat er door die bossages een zandpad loopt langs het water, langs de woonboten, een bospad eigenlijk, wat de idyllische sfeer nog versterkt. Nog verder doorlopend kom je bij een perkje, waar nu allerlei tulpen de koppen op hebben gestoken. Elke keer, van welke kant ik ook aan kom lopen, geniet ik er van.
Dit alles gaat in 2008 echter onherroepelijk verdwijnen.
Op 16 mei kunt u zich in de Oosterkerk over wat Artis ‘het Masterplan’ noemt laten informeren, op 13 juni kunt u er over inspreken. Wat er precies in te spreken is, weet ik niet, de race lijkt al gelopen. De nieuwe terreinen van de olifanten en de nijlpaarden worden vast prachtig, mooier dan het huidige parkeerterrein, een aanwinst voor Artis. En dat gebouw moet en zal er komen, omdat ze dat daar nu eenmaal willen. Het past heel mooi in de historische gridstructuur van de gebouwen in de Plantagebuurt, zeggen ze bij Artis en daarom moet het zo hoog worden en op die plek komen. Tja.
Ik zou zeggen: kom er eens kijken nu het nog kan; ‘s morgens vroeg met de geheime geluiden uit Artis, of in de avond met de geluiden van het terras bij de Nijlpaardenbrug. Loop een stukje het bospad in, langs de woonboten en het water. In 2008 hoeft het niet meer.
vijf reacties op "Verstoorde idylle"
Veel mensen genieten van een bezoek aan de dierentuin, maar de dieren moeten absoluut beter worden gehuisvest. Dat is een prijzenswaardig doel. Apen, olifanten, nijlpaarden en roofdieren. Allemaal soorten die nog geen huisvesting hebben die de toets des tijdsvaks kunnen doorstaan. Het nieuwe masterplan biedt daartoe een goed uitgangspunt.
De woonboten aan de Entrepotdok zijn jarenlang zonder vergunning gedoogd. Wij spreken niet over een de facto fait accompli, maar over een justitiele dwaling. Niet volgens de regels. Een wandelpad aan de kade doet ook wat kneuterig aan. Dat kan dus geen argument zijn om de het voormalig rangeerterrein niet bij Artis te trekken (overigens wat reeds bij eerder bestemmingsplan is goedgekeurd door Provincie en Raad van State) en nieuwe verblijven hierop te realiseren. Ook al zou het percentage bebouwing zo veel hoger zijn, dan nog is een algemeen publiek belang gemoeid met betere behuizing voor de dieren te (kunnen) realiseren meer zwaarwegend. Overigens hebben de bewoners van de Plantagebuurt de luxe in een vrij groene buurt te wonen mede dankzij de aanwezigheid van Artis, Hortus en Universiteit van Amsterdam.
Ik hoop dan ook van harte dat de realisering van de plannen nu eens met enige voorrang zijn beslag kan krijgen. Dan kunnen we in 2007/08 genieten van een nieuw stukje Artis met olifanten/apen, nijlpaarden, leeuwen en wilde honden + savannepaviljoen met kleinere dieren en uitkijk op de savanne met zebra's en gnoes.