Rita V. zet een scholiere uit net voordat ze examen moet doen, zegt dat moslims een lagere tolerantiegraad hebben, noemt het optreden van personeel in het schipholgevang adequaat, naturaliseert Kalou niet en zet Iraanse homoseksuelen op het vliegtuig terug naar hun vaderland.
Job C. roept dat we de boel bij elkaar moeten houden, terwijl in de Diamantbuurt en Amsterdam West de stenen door de ruiten gaan.
En ach, Mohammed B. vermoordde het vrije woord.
Natuurlijk: ook ik ben nog steeds kwaad over de moord op Van Gogh. En in de veroordeling van Mohammed B., die levenslang in Vught zit, zie ik niet alleen een gerechtvaardigde straf, ik zie ook genoegdoening voor de wraakzucht die ik heb na de moord op een tamelijk onschuldige blaaskaak. En wellicht denkt u: ze hadden bij B. gewoon een kogel door zijn kop moeten schieten... Ik zou daar veel ontevredener mee zijn: immers, dat wilde B. graag, en je gaat iemand op wie je wraak wilt niet belonen door zijn eigen wens in vervulling te laten gaan.
Wie denkt in Nederland bij het horen van de naam Mohammed B. niet aan Theo van Gogh? Ik denk dat het vrije woord sinds 2 november 2004 alleen maar aan belang en aandacht heeft gewonnen. Dat is geldingsdrang, dat is wraak. Wraak van een samenleving die zich door de moord niet echt van de wijs liet brengen. Woede is er. Wraak, dat zeker, in zoveel vormen.
Sommige activisten vinden dat je Mohammed B. niet mag gebruiken om een wraakfestival aan te kondigen. Ze besmeurden afgelopen week de poster met de beeltenis van B. met nepbloed. Wie of wat er achter zit weet ik niet. Maar is het niet juist een teken dat er mensen zijn die nog een appeltje te schillen hebben met deze Mohammed? Pleiten zij dan toch voor de verbanning, ook in gedachten, van de enige geslaagde moslimterrorist van Nederland?
De besmeuring van de posters is wellicht begrijpelijk, maar wel misplaatst. De beeltenis van Mohammed B. wordt niet gebruikt voor een kledingmerk, maar voor een festival dat gaat over een thema dat zo duidelijk deze moordenaar raakt. Job C. en Rita V., daar hebben we geen wraak op genomen, maar we kunnen best kwaad worden over het onrecht dat ze ons aandoen (voor zover dat werkelijk onrecht is). Maar B., hij heeft het over zichzelf afgeroepen, is het beste voorbeeld van hoe wij, Amsterdammers, wraakzuchtig zijn.
drie reacties op "Wraakzucht"
In het oosterpark bij de speakers corner.
Voor de onthulling van:
De Schreeuw.
Er valt weer heel veel over te zeggen en te speculeren, maar op 18 maart om 15 uur is de onthulling van de Schreeuw, het kunstwerk dat gemaakt werd om de slachtpartij op Theo van Gogh te herdenken.
Ter afsluiting van de onthulling Hans Teeuwen, daarvoor minder interessante sprekers. En misschien komt Lieuwe van Gogh nog wel met een helikopter om het verse beeld weer uit de grond te trekken zoals hij aankondigde toen het winnende ontwerp bekend werd gemaakt.
Vooraf Spreeksteen bij de speakers corner verderop in het park. De actie voor de reactie uit dus. Komt allen met uw ideeen, uw meningen, uw godslasterende praatjes, uw gal en uw eigenwijze lol, uw analyse over wat theedrinken vermag... (of wat dies meer zij...).