Daarom hebben we indertijd Amsterdam Centraal opgericht, als een trefpunt voor burgers en politici. Zonder afspraak, zonder agenda's, zonder risico's. De persoonsbeveiliging kan thuisblijven.
IJverig dragen de correspondenten van Amsterdam Centraal dagelijks allerlei kwesties aan die in de stad spelen en geven zij voorzetten tot discussies. Een goede plek dus voor politici om hun beleid óók eens buiten de raad te kunnen verdedigen of uit te leggen.
Welbeschouwd doen we alles om hun beloftes waar te maken. Beter kunnen we ze toch niet in de watten leggen.
Maar de aanloop van politici valt hier vies tegen. Zelden bespeuren wij er eentje. Zo stuurde ik laatst wethouder Mark van der Horst en de stadsdeelraad van Slotervaart het artikel toe over de verouderde tramhaltes. Is dat service of niet? Oorverdovende stilte volgde. Zelfs geen ontvangstbevestiging.
Durven ze soms niet? Is het te eng, zo dicht bij de burger?
Natuurlijk wordt hier dikwijls fel gediscussieerd. Dat mag echter geen beletsel zijn, want de redactie houdt de fatsoensnormen streng in de gaten. Bovendien moet je als Amsterdamse politicus tegen een stootje kunnen.
Het kan natuurlijk óók zo zijn dat het gepraat over het 'dichten van de kloof' en het 'dichter bij de burger staan' louter voor de bühne is bedoeld. "Ah joh, dat zéggen we wel, maar dat is natuurlijk alleen maar bij wijze van spreken!"
In dat geval rest ons maar één ding: we keren het om. Wij burgers gaan dichter bij de politici staan. Sterker nog, we gaan ze hier flink op hun nek zitten!
Maar hopelijk beteren ze hun leven...
Oproep aan de lezers: stuur dit artikel naar de politicus van uw keuze. Als hij of zij hier niet reageert weet u meteen hoe serieus men u neemt. Handig voor als u straks in het stemhokje staat.
je zult zien, dat geeft een aardig beeld!