Stoelendans
De stoel naast de ingang is de beste optie. Daar kan ik mij vasthouden aan de stang om me stabiel in dit wonderlijke vehikel te laten vervoeren. Bij het optrekken van de Combino - voor velen al geen pretje, ook voor mensen zonder gebrekje - moet je zorgen dat je goed zit. Als er al een andere kreupel zit of een ouder iemand binnenkomt, spelen we meestal 'Hoffelijkheidje Leef Je Nog?' Altijd weer een vrolijk spel over wie de meeste rechten heeft. Als je de stoel niet wint dan moet je naar het anderhalfzitje achter het hok. Als troostprijs. Dat is geen feestje voor m'n onderzijde en ik kom gammeler de tram uit dan dat ik erin ging. De goede stoelen verder naar voren toe zijn niet bereikbaar als de tram al aan het rijden is. Een achtbaan in het pretpark is veiliger.
Van de week was het weer hommeles op de tram. Aan de man die op de begeerde stoel zat vroeg ik, wijzend op stok en zwabberbenen, of ik daar mocht zitten. Geen sprake van, werd mij toegebeten. Dan weet ik genoeg, zulke boze mannen kom ik er vaker tegen. Soms wil een verwijzing naar de op dijhoogte geplakte sticker hen wel vermurwen maar dat kon nu niet. Er was geen sticker. Terwijl ik naar de verder gelegen stoel viel, waaruit een vrouw opstond, hoorde ik de conductrice schreeuwen dat de man moest opstaan voor invaliden. Ik riep nog dat hij misschien wel een andere kwaal had en het anders alsnog kon krijgen. De conductrice begon een luide preek over dat er stickers bij invalidenplaatsen geplakt zaten waar het duidelijk op stond. De omstanders preekten lustig mee. Maar de toch al kleine stickers, te laag bij de zitting geplaatst, zijn er haast niet meer. Ze worden er afgepeuterd door nare jongens. De man begreep het dus niet. Door alle vermanende woorden ging hij toch overstag. Of ik niet terug wou komen, riep de conductrice. De stoel was vrij. Het leek me praktischer te blijven zitten waar ik zat.
Nog praktischer zou het zijn als de stickers op de ramen terug komen. Groot en duidelijk. Die peuteren ze er minder snel af. Met een vette waarschuwing erop, dat je anders een nare kwaal krijgt. Op z'n Amsterdams. Zodat alle stokkenlopers, bejaarden en andere gammele gevallen op een wat minder genante wijze kunnen gaan zitten. De conducteurs moeten dat niet regelen. Ze zijn niet van de zorgverlening, zij moeten centjes tellen. Het GVB moet zorgen voor duidelijkheid. En de Amsterdammers moeten heropgevoed. Dit is een ouderwetse gedachte.
drie reacties op "Gejammer op de tram"
Dus, het kan niet zo vind ik en ze zijn nog overdreven BIG die stickers! Ik had afgelopen week eentje eraf gehaald omdat, een stukje vast zat;)
Ik vind echt geen oplossing. De meeste mensen weten toch wel waar ze gaan zitten.
Dus, neem maar van mij aan....