Dus vond ik mijzelf op een warme dag aan het begin van de vakantie terug op een dakterras, een aantal huizen bij mij vandaan. Bij mensen die ik niet kende.
Die mensen hadden een mail de deur uitgedaan naar mensen die in de buurt. Kom op zondag bij ons iets drinken, dan hebben we het over onze Diamantbuurt en hoe we het hier vinden en wat er beter kan en hoe we van ons slechte imago af kunnen komen. Mijn buurman nam mij mee.
Samen met een handjevol anderen zaten we op het dakterras in de zon. Toen we opmerkten dat we allemaal wel heel erg blank waren, hoogopgeleid en tevreden over onze buurt, waren we wat teleurgesteld over het discussiemateriaal.
"Maar ik ken ook helemaal geen Marokkanen!", riep de initiatiefneemster vanaf haar dak de buurt in. Het was even stil. Toen bekende iedereen één voor één dat ook zij geen enkele Marokkaan kenden.
Ik kwam met een aantal collega's, vage kennissen en een Nederlands-
Marokkaans bevriende familie ook niet echt ver.
Op zijn minst opmerkelijk.
K(b)ent u een Marokkaan?
Gelukkig kent mijn vrienden/kennissenkring tal van nationaliteiten. Ja ook geboren Marokkanen die al heel lang in Nederland wonen, werken. Ik sport ermee, werk ermee, ga er mee naar de film, ga ermee uit, etc. etc. Enne wat wil je dan doen met deze vraag?