<%image(20050501-Kroning.jpg|140|140|Geen kroning)%>
De vieringen van de koninginnenacht en -dag verliepen dit jaar rustig, gezellig, gemoedelijk en erg oranje. En mocht de jeugd iets te baldadig worden dan stonden er ineens zes politieagenten met knuppels om je heen, die je een bon gaven omdat je in een paaltje was geklommen. Er was van te voren natuurlijk wel de discussie over de hoeveelheid biertap-punten. Of over de viering op het Amstelveld of het daar Dance óf Cultuur moest zijn of Dance én Cultuur en verder was er het gedoe rond de Eco-bekers, die dit jaar gebruikt moesten worden.
Die biertap-punten waren in de Koninginnenacht soms onzichtbaar. Op dat Amstelveld vond ik er een. Daar, op dat Amstelveld, snakte je naar iets heftigers dan de ballerigerheid die er ten toon gespreid werd en die voor cultuur moest doorgaan. Een stel zingende jongetjes van de Frank Sanders Academie. Kak! Ballen! Dan nog liever Dance op het Frederiksplein. Of Peter Beense op het Rembrandsplein, dat was gezellig, al was het niet mijn muziek. Het feest op de Dam, dat wij als burgers van de stad aanboden aan onze koningin, verliep vlekkeloos en zonder wanklank. Een mooi gebaar van ons, burgers van deze stad. En als je van Janine Jansen, ballet van Hans van Manen en de sopraan Angela Gheorgiu hield, kon je er ook nog eens genieten. Dat was nog eens andere koek dan vijfentwintig jaar geleden.
Cohen zei in zijn speech voor Beatrix onder andere dat de lastige stad Amsterdam je ‘altijd weer voor verrassingen stelt.’ Amsterdam een lastige stad die je voor verrassingen stelt? Dat was vroeger misschien zo. Vijfentwintig jaar geleden was die stad één grote chaos. Geen woning, geen kroning, was de kreet van krakers over woningnood en leegstand. Die woningnood is nog steeds niet opgelost. Als je nu een woning nodig hebt, is de wachttijd lang, erg lang.
Amsterdam is braaf geworden. Op de Dam stonden de Amsterdammers leve de Koningin te roepen toen het concert afgelopen was. Braaf. Keurig. Beschaafd. Amsterdam is een keurige, brave stad geworden. Maar waar bleef het Royale gebaar van onze koningin?
Cohen zei in zijn speech voor Beatrix onder andere dat de lastige stad Amsterdam je ‘altijd weer voor verrassingen stelt.’ Amsterdam een lastige stad die je voor verrassingen stelt? Dat was vroeger misschien zo. Vijfentwintig jaar geleden was die stad één grote chaos. Geen woning, geen kroning, was de kreet van krakers over woningnood en leegstand. Die woningnood is nog steeds niet opgelost. Als je nu een woning nodig hebt, is de wachttijd lang, erg lang.
Amsterdam is braaf geworden. Op de Dam stonden de Amsterdammers leve de Koningin te roepen toen het concert afgelopen was. Braaf. Keurig. Beschaafd. Amsterdam is een keurige, brave stad geworden. Maar waar bleef het Royale gebaar van onze koningin?
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Overigens moet je voor geschikte muziek niet in de regio -ns station - spui - rembrandtplein - leidseplein - museumplein zijn, tenminste niet als je ouder bent dan 20.
Maar in alle pleintjes eromheen vond ik het erg gezellig. Je moet natuurlijk niet het probleem gaan opzoeken