Vrijblijvend is hun bezoek allerminst: bij de brief waarin zij zichzelf op de koffie uitnodigen, is een lijstje “woonregels” gevoegd, dat de bewoner tijdens het bezoek in tweevoud dient te ondertekenen en dat door de woningbouwvereniging wordt bewaard in zijn “persoonsdossier”.
De woonregels, twee dichtbeschreven pagina’s, zijn vooral een samenvatting van de algemene huurvoorwaarden en de APV: “Het is niet toegestaan om te urineren, te spugen of anderszins de semi-openbare ruimte te bevuilen” en “Het is niet toegestaan huisvuil of andere spullen in of rondom het gebouw te plaatsen of naar beneden te gooien”. Bepalingen die mij, als leek, juridisch totaal overbodig lijken, maar die door de woningbouwvereniging niettemin zijn vervat in een heuse “overeenkomst” – met handtekeningen en de waarschuwing dat de verhuurder bij niet-naleving van deze woonregels “een juridische procedure kan starten ter ontbinding van de huurovereenkomst.”
Goed bedoeld natuurlijk, en geen mens zal bij zijn volle verstand volhouden dat er met die regels op zich iets mis is. Maar sinds ik de brief ontving, zeilden er alweer vijf vuilniszakken en een bankstel langs mijn balkon naar beneden, hoewel de APV daar al jaren een torenhoge boete op stelt. En de urinelucht in het trappenhuis en de lift beneemt bezoekers nog altijd acuut de adem.
Het probleem is dan ook niet dat de bewoners van mijn flat niet op de hoogte zijn van de regels. Zelfs al waren die niet al vastgelegd in huurcontracten en milieuwetgeving, dan nog kan iedereen op zijn klompen aanvoelen dat het niet de bedoeling is om je rotzooi gewoon uit het raam naar buiten te mikken.
Het probleem is dat een klein handjevol van die bewoners daar simpelweg lak aan heeft, niet in de laatste plaats omdat ze daar, regels of geen regels, gewoon mee wegkomen.
Ik heb – als brave burger – tijd noch zin om twee “hostessen” in mijn huis te ontvangen en me de les te laten lezen over de vuilnisafvoer, en datzelfde geldt vermoedelijk voor de meeste van mijn buren. De enige geüniformeerde functionarissen die in mijn flat zinnig werk kunnen verrichten, zijn agenten van de milieupolitie. Maar bonnen worden hier maar zelden uitgeschreven. Meer of nadrukkelijker regels hebben geen enkele zin als de bestaande nauwelijks gehandhaafd worden.
De woonregels, twee dichtbeschreven pagina’s, zijn vooral een samenvatting van de algemene huurvoorwaarden en de APV: “Het is niet toegestaan om te urineren, te spugen of anderszins de semi-openbare ruimte te bevuilen” en “Het is niet toegestaan huisvuil of andere spullen in of rondom het gebouw te plaatsen of naar beneden te gooien”. Bepalingen die mij, als leek, juridisch totaal overbodig lijken, maar die door de woningbouwvereniging niettemin zijn vervat in een heuse “overeenkomst” – met handtekeningen en de waarschuwing dat de verhuurder bij niet-naleving van deze woonregels “een juridische procedure kan starten ter ontbinding van de huurovereenkomst.”
Goed bedoeld natuurlijk, en geen mens zal bij zijn volle verstand volhouden dat er met die regels op zich iets mis is. Maar sinds ik de brief ontving, zeilden er alweer vijf vuilniszakken en een bankstel langs mijn balkon naar beneden, hoewel de APV daar al jaren een torenhoge boete op stelt. En de urinelucht in het trappenhuis en de lift beneemt bezoekers nog altijd acuut de adem.
Het probleem is dan ook niet dat de bewoners van mijn flat niet op de hoogte zijn van de regels. Zelfs al waren die niet al vastgelegd in huurcontracten en milieuwetgeving, dan nog kan iedereen op zijn klompen aanvoelen dat het niet de bedoeling is om je rotzooi gewoon uit het raam naar buiten te mikken.
Het probleem is dat een klein handjevol van die bewoners daar simpelweg lak aan heeft, niet in de laatste plaats omdat ze daar, regels of geen regels, gewoon mee wegkomen.
Ik heb – als brave burger – tijd noch zin om twee “hostessen” in mijn huis te ontvangen en me de les te laten lezen over de vuilnisafvoer, en datzelfde geldt vermoedelijk voor de meeste van mijn buren. De enige geüniformeerde functionarissen die in mijn flat zinnig werk kunnen verrichten, zijn agenten van de milieupolitie. Maar bonnen worden hier maar zelden uitgeschreven. Meer of nadrukkelijker regels hebben geen enkele zin als de bestaande nauwelijks gehandhaafd worden.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Ik ben een bewoner van hogevecht de 2e blok dichtbij hoptille enzou het fijn vinden als er ook even langs deze flat gelopen zou kunnen worden ook bij de bewoners tussen de 2e en 3e blok van deze blok of flat ik woon nou vanaf september hier wij hebben een woning gekocht maar hebben nu al spijt van wat er allemaal hier wordt gedaan er wordt van alles naar beneden gegooid van rijst tot bedorven eieren en noem maar op dus u kunt mijn frustratie wel begrijpen en dat wel op ons terras. ook ligt onze keuken aan de achterkant net tegen over de nieuwe vuil container natuurlijk ondergronds maar het vuil word er maar ner naast gedeponeerd en een stank en overlast dat wij ervan hebben is niet normaal vooral wat die grote meeuwen betreft met die herrie die ze maken en natuurlijk al die zakken open halen en natuurlijk die stank die erbij hoort er is hier een huismeester die de heledag maar in zijn kantoor zit die ondergrondse containers hebben een mankement en gaan niet goed open dus maar er naast het zou goed zijn om even die mensen hier wat scholing te geven ook wat betreft het afstort systeem
ook heb ik iemand hier naast mij in de box die maar tientallen fietsen aan die lichtlantaarns vast maakt ook geen gezicht helpppp helpp waar blijft de reinigings politie helppp