Om kwart voor zeven trilt de heer De Klerk uit zijn bed door een zware machine, een halfuur later start het slaan van damwanden. In een volgend bouwstadium mag hij vanaf zeven uur gaan genieten van de heimachines. Samen met nog een paar honderd andere omwonenden.
De heer De Klerk is duidelijk geen ochtendmens. Verontwaardigd informeerde hij bij de gemeente waarom dat allemaal zo vroeg moest met die herrie. Laconiek werd hem medegedeeld dat de aannemer daar nu eenmaal toestemming voor had.
Nee, wat de heer De Klerk betreft is half negen vroeg zat en daar kan best een regel voor komen. Hij is tot het uiterste getergd en krijgt inmiddels aanvechtingen in de vensterbank een mitrailleursnest in te richten en de helse machinerie met kogels te doorzeven. Hij overweegt voorts sabotageacties als zand tussen de raderen, suikerklontjes in benzinetanks en het lek steken van banden. Wellicht ten overvloede laat hij ons weten van nature geen gewelddadig mens te zijn.
U merkt wel, achter de trillende muren van de slaapkamers rond het Luycksterrein gaat héél veel leed schuil. In het belang van de volksgezondheid in het algemeen en die van Hugo de Klerk in het bijzonder, dringen wij er bij de gemeente op aan de bouwvakkers een uurtje langer te laten uitslapen. Anders staan wij niet in voor de dramatische gevolgen!
Maar ik mag niet klagen als ik denk aan die arme bewoners aan de Ferdinand Bolstraat waar de zware machines tot 10 uur ’s avonds door denderen.