Ze staat halfnaakt voor me. Kijkt me aan met ultiem vrouwelijke ogen. Een verslindster, dat is ze. Een vamp die vele gedaanten kan aannemen maar in al haar gedaanten de belichaming is van een pure, volwassen, natuurlijke vrouwelijkheid.
"Ontdek ons opnieuw" zegt ze, terwijl ze uitdagend haar borsten bedekt voor mijn nieuwsgierige blik. Ik kan haar verschijning niet van mijn netvlies halen, waar ik ook ben in de stad.
Opnieuw ontdekken? Dat wil ik wel!
Dus ik vandaag blij en opgetogen naar de C&A, om haar opnieuw te ontdekken. Ik kom daar aan en vraag aan de winkeljongen: "Ik wil ze graag opnieuw ontdekken....waar is ze?"
De winkeljongen kijkt me vragend aan. Natuurlijk, zo'n pubertje van net 18, eerste bijbaantje, net ingewerkt, weet niks.
"Die dame van de reclame? Die mooie die zo uitdagend en zelfverzekerd me de hele tijd al uitnodigt?"
Er daagt nog niks bij mijn shopmedewerkertje. Prima. Dan zoek ik haar zelf wel.
Terwijl ik naar de pashokjes loop trek ik mijn jas alvast uit. Zij heeft tenslotte een voorsprong, en om die in te lopen, moet ik snel en handig zijn. Best moeilijk om je overhemd los te knopen terwijl je loopt. Het lukt en het overhemd gaat uit. Nu nog mijn t-shirt. Ik trek hem uit en tegelijkertijd trek ik het gordijn voor een pashokje weg. Een oudere dame van 60+ kijkt me verbijsterd aan, haar hoofd verwikkeld in een bloemetjesjurk die ze net wilde wilde aantrekken.
Dat is haar niet. Met ondertussen ontbloot bovenlijf neem ik het volgende pashokje. Weer een dame van 60+. Deze kijkt eerst verbijsterd maar lijkt zich dan weer te herinneren dat ze ooit, voor de menopauze, ook vrouw is geweest en krijgt een verlekkerde blik in haar ogen. Ik ben tenslotte 25 en in de bloei van mijn leven. Vlug dicht!
Derde pashokje. Huh? Daar staat een vent! In een vrouwenpashokje? Ik kijk hem net zo verbijsterd aan als hij mij, tot ik hem herken. Het is Herman Koch van Jiskefet. Hij kijkt naar de bloemetjesjurk die hij net heeft aangetrokken en dan weer naar mij. Dan: "dit is voor een nieuwe act...wat is jouw excuus?"
Ik ben verbijsterd. Terwijl ik van achter wordt beetgegrepen door de beveiliging en in houdgreep en handboeien halfnaakt wordt afgevoerd, malen er in mijn hoofd allerlei vragen rond: "is dit nu de moderne, zelfverzekerde, volwassen vrouw voor wie de C&A catert? Is de familie Brenninkmeijer doorgedraaid en maken ze expres iedereen zo gek? Of willen ze een maatschappelijk statement maken? Gelooft iemand bij C&A echt dat een dergelijke radicale herpositionering werkt?"
Op het bureau blijkt dat ik al de vierde ben. Ik word in de cel gegooid, samen met een radicale imam die vandaag de C&A wilde opblazen uit protest tegen al dat uitdagende bloot...
Ontdek ons opnieuw. Leuk hoor.
(met dank aan Anouk)
vijf reacties op "Misleidende Reclame"