Sinds ik voor Amsterdam Centraal schrijf, lees ik de informatieblaadjes van mijn stadsdeel. Daar staan allerlei grappige dingen in. Zo grappig dat ik af en toe hoop dat niemand anders die blaadjes leest. Neem bijvoorbeeld de laatste ‘gesprek van de dag’. Daarin staat een stuk over het in Bos en Lommer ontwikkelde integraal handhavingsbeleid. Dit beleid is ervoor bedoeld om ervoor te zorgen dat ander beleid, zoals op het terrein van openbare orde, parkeerbeheer, bouw- en woningtoezicht, brandveiligheid, leerplicht, etc., ook daadwerkelijk wordt gehandhaafd.
Het zal wel aan mijn cynische instelling liggen, maar ik vind dit een nogal vreemd bericht. Het lijkt er verdacht veel op dat er de afgelopen tientallen jaren allerlei beleid is gemaakt, zonder dat het stadsdeel ooit de intentie heeft gehad dat ook te handhaven. Zelfs nu nog zijn ze overigens niet van plan al het beleid te handhaven: “Het stadsdeel erkent dat het niet mogelijk is op alle handhavingsthema’s actief te handhaven. Daarvoor zijn er te veel regels en is er te weinig capaciteit.” Natuurlijk heb ik daar wel begrip voor. Het is niet de eerste keer dat ik hoor over de wildgroei aan onuitvoerbare regels en het stadsdeel kan dat vast niet veranderen. Daarnaast erken ik ook dat bewoners best op zichzelf kunnen passen. Alleen hoe moeten ze dat doen als de overheid zelf al toegeeft dat er te veel regels zijn? Hoe moeten bewoners dan wel al die regels kunnen uitvoeren?
Kortom, het wordt tijd dat de niet aflatende oproepen om minder regels ook eens gehoord worden. Hoewel het handhavingsbeleid van het stadsdeel natuurlijk getuigt van nobele intenties is het echt van de gekken dat zoiets nodig is. Een weinig originele opmerking, maar ik zeg het toch maar even: het zou beter zijn om het te houden bij regels die in behoorlijke mate handhaafbaar zijn en de rest af te schaffen. Dat is naar ik vermoed niet iets wat het stadsdeel zelf kan bewerkstelligen. Door de verschillende bestuurslagen in Nederland zijn er vast meer “schuldigen”. Daarom kijk ik nog maar eens fronsend in de richting van Den Haag. Kabinet, wordt het niet eens tijd…?
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
veertien reacties op "Handhavingsbeleid"
“Goedenmiddag, met X. Mag ik een schotelantenne aan mijn voorgevel schroeven?”
“Oei, wat een moeilijke vraag. Dat weet ik niet. Mijn collega hier weet het ook niet. Kunt u teruggebeld worden?”
“Ja.”
Vier uur later. Trrrrring.
“Goedenmiddag.”
“Ja, goedenmiddag, stadsdeel Bos & Lommer. Had u gebeld over een schotelantenne?”
“Ja.”
“Nou, het is zo dat het niet mag.”
“O. Goed om te weten. En mijn buurman mag het dus ook niet.”
“Nee.”
“Wat doet het stadsdeel als mensen toch schotelantennes aan hun voorgevel schroeven?”
“Zoals ik al zei, het mag niet.”
“Ja, dat begrijp ik. Maar ik vroeg: wat *doet* het stadsdeel dan?”
“Tja. Dat hangt er van af.”
“Hoe bedoelt u?”
“Nou, waar u woont.”
“Ik woon in uw stadsdeel.”
“Ja, maar waar dan?”
“Doet dat ertoe? Het mag toch niet in het hele stadsdeel?”
“Ja, maar we doen er alleen iets aan als u in de Admiraal de Ruyter woont. Daar geven we prioriteit aan.”
“Prioriteit?”
“Ja, prioriteit. We moeten toch ergens beginnen? We gaan ergens beginnen en dan gaan we zo verder. Want we kunnen niet alles tegelijk.”
“Dus als het aan u ligt, dan gaat u pas ergens in de toekomst bij mij in de straat de regels handhaven?”
“Ja. Ergens in de toekomst.”
“Voor 2010?”
“Dat durf ik u niet te beloven.”
“Dat is toch van de zotten? Dan hangt die schotel er al vijf jaar. Krijg hem dan nog maar eens weg. En als er een schotel over de dam is, volgen er meer. Een snelle aanpak lijkt me toch beter.”
“U heeft groot gelijk. Ik hoop voor u dat we voor 2010 langskomen.”
“Kan ik ook een klacht indienen?”
“Over ons?”
“Nee, ja, ook over u misschien, maar ik bedoel over mijn buurman. U weet wel, die van die schotelantenne.”
“O ja. Ja, dat kan.”
“Kan ik dat ook anoniem doen?”
“Hoezo?”
“Nou, niet om het een of ander, maar ik heb geen zin om me de eeuwige woede van mijn buurman op de hals te halen vanwege die antenne. Ik wil gewoon dat het stadsdeel de afgesproken regels handhaaft. Met mijn anonieme klacht geef ik het stadsdeel dus door dat er iets te handhaven is in mijn straat.”
“Ja, dat zal helaas niet gaan.”
“Hoezo?”
“We handhaven alleen zonder klachten op de Admiraal de Ruyter. Om in uw straat te handhaven hebben we uw klacht nodig.”
“Ja, o.k., maar dan wel anoniem.”
“Nee.”
“Wat heeft mijn naam nou te maken met de wetsovertreding van mijn buurman?”
“we gaan niet in op anonieme klachten.”
“Maar als ik u nou bij deze laat weten dat mijn buurman op nummer Y een schotelantenne heeft hangen. Gaat u dan niks doen?”
“Nee.”
“Waarom niet?”
“Omdat we niet alles tegelijk kunnen.”
“Maar als ik u nu een handje help en ik geef even door waar een schotel hangt, zodat u niet helemaal zelf hoeft te zoeken in het hele stadsdeel...”
“Nee, daar kunnen we niet aan beginnen.”
“Kan ik nog iets doen.”
“Ja, u kunt maandagochtend langs bij de stadsdeelvoorzitter.”
“Tijd in beslag nemen van de stadsdeelvoorzitter? Is dat niet wat grof geschut? Gaat die voorzitter langs bij mijn buurman dan?”
“Nee. Maar daar kunt u uw klacht neerleggen.”
“En als ik die heb neergelegd, wat gaat die stadsdeelvoorzitter doen dan?”
“Die geeft dat dan door. Denk ik.”
“Aan wie?”
“Nou, aan ons bijvoorbeeld.”
“En gaat u dan wel wat doen?”
“Daar kan ik u niets over zeggen.”
“En gebeurt dat dan wel anoniem?”
“Dat kan ik u niet garanderen.”
“Dus als ik het goed begrijp, is er niets dat ik kan doen om het stadsdeel in actie te krijgen bij de wetsovertreding van mijn buurman, zonder dat ik het risico loop zijn eeuwige woede over mij uitgestort te krijgen. En uit uzelf doet u ook niks, al heb ik u zojuist geïnformeerd over hoed en rand.”
“Als u het zo wilt stellen.”
“Ik geloof dat ik het zo moet stellen.”
“Tja.”
“Ehm.”
“Bent u zo voldoende geïnformeerd?”
“Ehm. Ja, dank u wel voor dit gesprek, dat mij toch veel inzicht heeft gegeven in het reilen en zeilen van het Stadsdeel Bos en Lommer.”
“Graag gedaan. Goedenmiddag.”
“Goedenmiddag.”
[E-mail]
Geachte buurtregisseur,
Ik heb gelezen dat u buurtregisseur bent van de XXX-buurt in Bos en Lommer. Hierbij geef ik u door dat een buurtgenoot onlangs een schotelantenne heeft geplaatst aan de voorgevel van zijn woning, X
Met vriendelijke groet,
Hannes Minkema
[Dag later: E-mail terug]
Geachte heer Minkema,
Mogelijk kunt u mij uw woonadres en/ of telefoonnummer opgeven, zodat ik weet wat u met de ambtenaar vh stadsdeel heeft afgesproken. Het is namelijk (nog) niet de taak van de politie om stappen te ondernemen, dus kan ik voorlopig nog niet op uw vriendelijk doch dringend verzoek in gaan.
Vriendelijke groet,
Uw buurtregisseur.
[Nog maar een E-mail]
Geachte buurtregisseur,
Hartelijk dank voor uw snelle reactie. Ik geef u niet mijn adres door, omdat ik het voor mogelijk houd dat deze uiteindelijk bij mijn buurman belandt, en ik zijn eeuwige toorn over mij afroep. Ook begrijp ik niet goed waarom u mijn adres nodig zouden hebben om gewoon de afgesproken regels te handhaven. Mijn buurman overtreedt deze regels, dus is snelle handhaving aan de orde. Zoals u uit het gesprek heeft kunnen opmaken, heb ik met de ambtenaar geen enkele afspraak kunnen maken. Precies daarom wend ik mij tot u, omdat ik in de veronderstelling verkeer dat u als buurtregisseur en politiefunctionaris in deze kwestie het juiste aanspreekpunt bent.
Temeer daar het stadsdeel Bos & Lommer schermt met de slogan “Bos en Lommer gaat de regels intensiever handhaven”, “wij hanteren een integraal handhavingsbeleid”, “voorkomen is beter dan genezen” en “aanzicht van het stadsdeel is prioriteit daarbij”. Ook wordt de medewerking van bewoners gevraagd.
Nu zou ik toch graag zien dat van woorden daden komen. Ik verleen mijn medewerking door aan u door te geven dat op X
U schrijft dat “het (nog) niet de taak is van de politie om stappen te ondernemen”. Daar begrijp ik werkelijk niets van. Als de politie er niet is om de regels te handhaven, waarvoor hebben we dan politie? En als Bos en Lommer “de regels strenger gaat handhaven”, wie hebben ze daar dan wél voor aangesteld? En waarom moeten bewoners over zulke gewone zaken zo ontzettend in het duister tasten?
Ik hoop van harte dat u, nu u op de hoogte bent van het bewuste adres, aan mijn verzoek wilt voldoen. Met vriendelijke groet,
Hannes Minkema
To be continued
Na tien dagen radiostilte wilde ik graag van de buurtregisseur weten of er al iets in gang gezet was. Ik schreef:
“Geachte buurtregisseur,
”Het is alweer tien dagen geleden dat ik u opnieuw verzocht gepaste actie te ondernemen, zodat de schotelantenne van de voorgevel van mijn buurman wordt verwijderd. Nu begrijp ik dat u het druk heeft - niet voor niets heeft het stadsdeel Bos & Lommer zijn medewerkers opgeroepen de regels sneller en strenger te handhaven - maar helaas moet ik u hierbij berichten dat de schotelantenne er nog steeds hangt. Als u enige actie heeft ondernomen, dan is deze tot op heden vruchteloos gebleven.
“U moet maar zeggen als het anders is, maar vooralsnog meen ik dat u als buurtregisseur en politiefunctionaris het juiste aanspreekpunt bent voor mijn melding; temeer daar het stadsdeel Bos & Lommer de bewoners heeft opgeroepen bij te dragen aan de handhaving van de afgesproken regels in de buurt. Ook de politie gaat volgens mij over handhaving van regels. En schotelantennes aan voorgevels mogen niet, punt uit. Als bewoner doe ik dus bij deze mijn deel.
”Mag ik rekenen op uw medewerking? En kunt u mij laten weten op welke termijn ik de positieve gevolgen van deze medewerking mag verwachten?“
De buurtregisseur reageerde prompt:
”Geachte heer,
“Allereerst ben ik als buurtregisseur ook maar een mens, maw ook ik kan ziek zijn of op vakantie zijn. Dit laatste was het geval. Ondertussen heb ik uiteraard wel overleg gehad met mijn wijkteamchef over deze kwestie. Deze is van mening dat de handhaving betreffende schotelantennes een taak is die bij het stadsdeel hoort en blijft.
”In de taakomschrijving van buurtregisseur staat kennen en gekend worden, vandaar dat ik liever persoonlijk met iemand spreek dan de zaken afhandel via e-mail. Derhalve vroeg ik dus om uw adres.
“Verder deel ik uw mening dat de handhaving van veel regels bij de politie thuis hoort maar de regelgeving over schotelantennes echter niet. Zo zal ik als politieman vele andere in Nederland bestaande regel- en wetgeving ook niet kunnen en willen handhaven.
”Ik hoop dat ik U hiermee voldoende heb geinformeerd.
“Vriendelijke groet,
Uw buurtregisseur”
Kortom, het stadsdeel Bos & Lommer huurt van ons belastinggeld een politiepersoon in als 'buurtregisseur', met als taak de handhaving van de regels. Maar deze regel over schotelantennes hoort daar toevallig niet bij. Dan ben ik benieuwd of er wel goede afspraken zijn over welk werk de buurtregisseur wél verzet, en welk werk niet. De stadsdeelambtenaar zelf was immers ook al niet in beweging te krijgen. Ik schreef dus maar terug:
“Geachte buurtregisseur,
Uiteraard gun ik u van harte uw vakantie. Omdat ook ik maar een mens ben, ken ik niet de vakanties van de medewerkers van gemeentelijke diensten uit mijn hoofd, en daar is het dus lastig op anticiperen. Mijn ervaringen met het stadsdeel zijn helaas van dien aard dat ik sommige kwesties maar beter zelf 'warm' kan houden, omdat er anders geen beweging in komt. Vandaar mijn herinneringsbericht aan u.
”U schrijft dat volgens uw wijkteamchef de handhaving betreffende schotelantennes een taak van het stadsdeel is, niet van u als buurtregisseur. Ik mag hopen dat het stadsdeel er ook zo over denkt. Het lukte mij althans niet om de betreffende ambtenaar in beweging te krijgen. Althans niet voor 2010. Daar ga ik echt niet op wachten.
“En zo zit ik dan als burger geklemd tussen een onwillige en inerte ambtenaar en een buurtregisseur die handhaving in dezen zijn taak niet acht. Maar ”Bos en Lommer gaat strenger handhaven“, staat stoer met vette letters op de website en in Het Gesprek Van De Dag.
”Waar kan ik heen? Ik kan niet naar Pluto.
“Met vriendelijke groet,
Hannes Minkema”
To be continued
Heel toevallig heb ik ook een situatie aan de hand gehad in een ander stadsdeel waarbij de buurtregisseur zelf getuigen is geweest van het weggooien van mijn spullen. Mijn buurjongen was zo aardig mij van een groen balkon af te helpen.
Ik noem het diefstal.
De buurtregisseur werd naar voren geschoven op het moment dat ik aangifte kwam doen. Gedurende een periode van 2 jaar heb ik een aantal contact momenten gehad. Veelal door mijn toedoen en vaak was het antwoord. Ja sorry ik was met vakantie. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij zeggen dat ik zelfs vanaf zijn vakantie adres een mail heb mogen ontvangen, wat doet vermoeden dat zijn betrokkenheid redelijk oprecht was. Feit blijft wel dat na 3 jaar ik nog geen steek wijzer ben geworden behalve dat ik nu wel weet waar je moet werken als je op zoek bent naar een baan met veel vrije- of verlof dagen.
Meneer de buurtregisseur: “wat ik nou zo graag zou willen weten, hoe zit die rolverdeling nu echt in elkaar?”. Waar houdt het handhaven van de regels voor u op en begint het speelplein van de gemeente.
NB een erg duur speelplein...
Debelay
“Waar kan ik heen? Ik kan niet naar Pluto.”
De buurtregisseur in kwestie meende dat het hier niet om een wanhopige verzuchting ging maar om een lolletje, en antwoordde:
“België?”
Dat was verder de enige reactie van hem of van het stadsdeel die ik mocht vernemen. Te treurig voor woorden, nietwaar?
Hannes Minkema
“Goedemorgen, met X. Welke afdeling komt in actie als mensen illegaal schotelantennes aan hun voorgevel schroeven?”
“Oei meneer, dat weet ik niet. Ik zal het even navragen.”
(...)
“Bedankt voor het wachten. Wat voor antenne is het?”
“Zoals ik al zei, het is een schotelantenne.”
“Ik zal het even navragen.”
(...)
“Bedankt voor het wachten. Waar is de antenne geplaatst?”
“Zoals ik al zei, aan de voorgevel, begane grond, en dat mag niet.”
“Ik zal het even navragen.”
(...)
“Bedankt voor het wachten. Waar woont u?”
“In de Puntje-Puntje-straat.”
“Ik zal het even navragen.”
(...)
“Bedankt voor het wachten. Nou, het mag wel, hoor ik net.”
“Nee mevrouw, het mag niet. Er is in Bos & Lommer afgesproken dat mensen geen schotelantenne aan hun voorgevel schroeven.”
“O. Ik zal het even navragen.”
(...)
“Bedankt voor het wachten. Ik verbind u nu door (klik).”
(...)
“Afdeling publieksvoorlichting, met Y.”
“Dag mevrouw Y. U heeft, neem ik aan, al gehoord waarover het gaat?”
“Iets met een schotelantenne?”
“Inderdaad. En?”
“Het mag alleen niet in de Admiraal de Ruyterweg. Bij u mag het wel.”
“Nee mevrouw, de regels gelden voor het hele stadsdeel. Zou toch een mooie boel zijn als in de Admiraal de Ruyter andere regels gelden dan in mijn straat.”
“Ja maar in de Admiraal de Ruyter is een pilotproject!”
“Kan wel wezen, mevrouw, maar dat u in mijn straat geen pilotproject doet, wil toch niet zeggen dat u er niet de regels handhaaft?”
“Tja, daar hebben we geen menskracht voor.”
“Ja mevrouw, het stadsdeel Bos & Lommer heeft daar wel degelijk menskracht voor, en als belastingbetalend burger wil ik dat het stadsdeel die menskracht
inzet op plekken waar de burger - ik dus - erom vraagt. Helemaal omdat u als stadsdeel nu goede sier maakt met stoere slogans als ”B&L gaat sneller en
strenger handhaven“, ”het aanzien van het stadsdeel is onze prioriteit“ en ”we vragen de medewerking van de bewoners“. Die medewerking krijgt u dus bij
deze, en wel van mij. Overigens weigert ook de buurtregisseur actie te ondernemen en zegt dat u als stadsdeel dat moet doen.”
“Nou meneer, we zullen het noteren.”
“Wat bedoelt u, noteren?”
“Nou, dat we het noteren.”
“Beste mevrouw, ik heb niets aan noteren. Ik bel om te vragen wat u gaat doen.”
“Oei meneer, ehm... ik verbind u even door. (klik)”
(...)
“Afdeling Bouw- en Woningtoezicht, met Z.”
“Dag meneer. Waarom ben ik met u doorverbonden?”
“Gaat het over die schotelantenne?”
“Ja.”
“En mag dat niet?”
“Nee.”
“En waar is het?”
“In de Puntje-Puntje-straat, nummer XXX-huis.”
“Is dat op de begane grond?”
“Ja, het nummer XXX-huis is op de begane grond.”
“Nou, ik zal het noteren.”
“Noteren ja. En wat gaat u nu doen, als ik vragen mag?”
“Nou, we gaan eens kijken wat we er aan kunnen doen. Kan ik u terugbellen?”
“Ja, dat kan.”
“Dan bel ik u terug.”
“Dat is heel mooi van u.”
“Goedemorgen.”
“Goedemorgen.”
Zomaar gratis en voor niks teruggebeld worden! Wat een feestdag! Ik voel me weer helemaal Bos & Lommeriaan!
Herstel: leve de meneer van deze dienst die ik aan de lijn kreeg (de vorige meneer bij wie ik een bouwaanvraag deed heeft mij vier jaar laten wachten). De schotelantenne is inmiddels naar de onzichtbare achterzijde van het pand verhuisd. De mooie gevels in de straat tonen weer hun onverstoorde aanzicht. Het was even doorzetten, maar geduld en doorzettingsvermogen (veren in eigen k*nt) worden bij dit stadsdeel beloond. En dat in koud een maand tijd. Het blijft natuurlijk sneu dat ik enkele ambtenaren en een buurtregisseur heb moeten omzeilen dan wel met alleszins redelijke argumenten heb moeten bestoken, maar uiteindelijk telt alleen het resultaat.
Helaas heb ik er nul komma nada vertrouwen in dat mijn stadsdeel een 'lerende organisatie' is, dus (zie boven) ambtenaar 1, de projectgroep Admiraal de Ruijter, de buurtregisseur, de wijkteamchef van de buurtregisseur, de telefoniste en de publieksvoorlichter zullen zullen absoluut geen lering trekken uit deze kwestie. Al is het maar omdat ze Amsterdamcentraal.nl niet lezen.
Dank voor uw aandacht,
Hannes Minkema
bestel e schotelantenne sticker :
Je Weet Toch!!
bestel de schotelantenne sticker :
Je Weet Toch!!