Sociale cohesie als wondermiddel

Home >

West

> Sociale cohesie als wondermiddel

Sociale cohesie als wondermiddel

West

door: Juno Blaauw 16 Juli 2004

Het is al eerder door mij opgemerkt: Bos en Lommer is niet zo’n heel populair stadsdeel. Het staat te boek als een onveilig stadsdeel met veel ‘kansarme’ groepen. Het stadsdeelbestuur is echter vastberaden het imago van Bos en Lommer te verbeteren en steekt daarom miljoenen in stadsvernieuwing. De ene na de andere buurt wordt opgewaardeerd, naar mijn mening ten goede.

Naast stadsvernieuwing, wordt er ook op andere manieren geprobeerd de leefbaarheid van Bos en Lommer te vergroten, niet altijd met even zinnige initiatieven als je het aan mij vraagt. Om te beginnen heeft het stadsdeel zes ‘buurtservicepunten’ , die bedoeld zijn om vragen te beantwoorden, klachten en verzoeken af te handelen, toezicht te houden in de buurt en samen met bewoners problemen te signaleren en op te lossen. Je kunt je natuurlijk afvragen of het wel efficiënt is om op zes verschillende plaatsen mensen in een hokje te zetten die met bewoners overleggen. Met een goed bereikbare telefonische klachtenlijn kom je volgens mij ook een heel eind (en dat zou toch ook een primeur zijn in de lokale politiek). Maar goed, de burger vindt het mogelijkerwijs prettig om met iemand in levende lijve te spreken.

Minder enthousiast ben ik over de zes coördinatoren buurtparticipatie. Niet omdat ik ze persoonlijk ken en op basis daarvan kan aangeven dat ze hun taken niet goed uitvoeren. Ik heb er zelfs nog nooit een gezien en weet dus ook niet of ze hun werk goed doen. Nee, het probleem zit hem in het hun toegewezen takenpakket en de veronderstellingen die hieraan ten grondslag liggen. De coördinatoren hebben tot taak ‘bewonersinitiatieven te stimuleren, te begeleiden en te ondersteunen’ met als doel ‘de betrokkenheid van bewoners bij elkaar en bij hun buurt te vergroten’. Oftewel, het stadsdeelbestuur is van mening dat een antwoord op de problemen in Bos en Lommer, zoals onveiligheid, vieze straten en parken en het aantal ‘kansarmen’, ligt in het vergroten van de sociale cohesie van de buurt. De redenatie? Zodra mensen hun buren kennen, wordt het als vanzelf schoner en veiliger in een buurt.

De ‘sociale cohesie als wondermiddel’-redenatie is, kan ik uit ervaring vertellen, erg populair. In menige leefbaarheidsdiscussie zweert de overgrote meerderheid van de deelnemers bij de ‘als je je buren maar kent’-oplossing. Mijn bezwaren? Allereerst zorgt de nadruk op sociale cohesie voor een onterechte verschuiving van verantwoordelijkheid. Het stadsdeel impliceert hiermee dat het de schuld van burgers zelf is dat hun buurt onveilig en vies is. Als ze nou maar eens kennis zouden gaan maken met hun buren… En dat terwijl er in feite simpelweg sprake is van falend lokaal bestuur. Het is de verantwoordelijkheid van het stadsdeelbestuur te zorgen dat die zaken waarvan wij met zijn allen bepaald hebben dat ze collectief geregeld moeten worden en waar we dus ook met zijn allen voor betalen, naar behoren gebeuren.

Daarmee kom ik meteen op mijn tweede bezwaar. Natuurlijk is het zo dat burgers ook zelf de verantwoordelijkheid dragen voor hun leefomgeving. Een ieder hoort zich aan de wet te houden en afval hoort niet op straat gegooid te worden. Burgers kunnen elkaar, indien gewenst, daarbij ook aanspreken op bepaald gedrag. Dat wil echter niet zeggen dat het stadsdeelbestuur zich het recht toe mag eigenen burgers onder zachte dwang te bewegen met elkaar om te gaan. Met wie ik omga, of dat nou mijn buren zijn of niet, en hoe betrokken ik me voel bij mijn buurt, zijn geen staatszaken. Beiden behoren tot de persoonlijke sfeer, waar de staat zich niet mee moet bemoeien.

Kortom, het stadsdeelbestuur zou er goed aan doen zelf zijn zaakjes op orde te krijgen en niet in te grijpen in de privésfeer van burgers om het eigen falen te maskeren.

ouder:
Reservaat

nieuwer:
Rood

negen reacties op "Sociale cohesie als wondermiddel"

-1- dwerg:

...zaken waarvan wij met zijn allen bepaald hebben dat ze collectief geregeld moeten worden…

Je bedoelt dat ‘de politiek’ besloten heeft dat het collectief geregeld moet worden.

16 Juli 2004 - 11.17 uur

-2- Juno:

Je hebt helemaal gelijk. We leven niet in een directe, maar in een vertegenwoordigende democratie.

16 Juli 2004 - 11.24 uur

-3- Noorderlicht:

De coördinatoren hebben tot taak ‘bewonersinitiatieven te stimuleren, te begeleiden en te ondersteunen’ met als doel ‘de betrokkenheid van bewoners bij elkaar en bij hun buurt te vergroten’

Wat is er in vredesnaam mis mee als de overheid een buurtfeest of de oprichting van een voetbalcluppie sponsort? En wie heeft jou onlangs “zachtjes” gedwongen om met je buren te integreren dan? Uiteraard moet uitgangspunt zijn dat het lokale bestuur zijn zaakjes goed op een rijtje heeft (regelmatig plantsoenen- onderhoud, stadswachten en wat dies meer zij), maar hoe je het ook wendt of keert, ik zie even niet in waarom jouw vrijheid wordt ingeperkt als een overheid een sociaal klimaat in de buurtwil stimuleren.
De staat hoeft zich inderdaad niet te bemoeien met jouw privé al dan niet buurtbetrokkenheid, maar heeft er wel belang bij: zij draaien namelijk op voor de gevolgen van jouw (mogelijk asociale) gedrag in de openbare ruimte. En als zij dat gedrag willen aanpakken, is het best een idee om dan eens het middel van sociale controle aan te wenden. We kunnen het wel altijd hebben over “de zakkenvullers van de overheid” en bang zijn voor totalitair bestuur, maar ondertussen verwacht je wel dat je in een opgeruimde, rustige buurt woont. Het is helaas af en toe kiezen of delen: collectiviteit is luxe (zorgen uit handen geven), maar kent ook de prijs van vergaand overheidsbemoeien.

16 Juli 2004 - 11.36 uur

-4- Onno:

We leven dan wel in een vertegenwoordigende democratie, maar dat wil niet zeggen dat je elke verantwoordelijkheid uit handen hebt gegeven toch?

Ik heb zelf 10 jaar in B&L gewoond (Adm. de Ruijterweg), en met de sociale omgang in de buurt is op zich niet veel mis, maar het onbreekt er wel aan gelegenheden om mede-buurtbewoners te ontmoeten. Het Bos en Lommerfestival is niet veel soeps, en de kermis is om te janken, dus resteert feitelijk alleen de zaterdagmarkt, en daar kom je toch alleen om boodschappen te doen.

Ik vind Bos en Lommer een stadsdeel dat probeert de burger op zoveel mogelijk manieren te betrekken dmv inspraak. Hoeveel folders en oproepen voor inspraakavonden ik wel niet heb weggegooid…

Je kijk op dit initiatief vind ik dus nogal negatief en des 2004’s. Niemand dwingt je om meer met buurtgenoten om te gaan, maar mocht je een leuk idee hebben dan staan ze er voor open om dat te ondersteunen. Mooi toch?

19 Juli 2004 - 18.57 uur

-5- Hannes Minkema:

Ik wil geen leuk idee meer, ik wil dat het stadsdeel Bos & Lommer gewoon zijn werk doet. Handhaven van regels voor een schone, nette en veilige buurt. Leveren van ambtelijke diensten. Bevorderen van de kwaliteit van het onderwijs. Daarvoor betalen we ze. Hun gebreken op deze punten compenseren ze echt niet met een braderie, een beter soort kermis, of een Turks-Antilliaanse band op het Bos & Lommerplein.

In de vijf jaar dat ik in Bos & Lommer woon, heb ik op vier manieren met de verrichtingen van het Stadsdeel te maken gehad:
1. aanvraag bouwvergunning dakterras
2. verzoek tot handhaving regels over schotelantennes
3. plaatsing nieuwe afvalcontainers
4. tegengaan segregatie in het basisonderwijs

ad 1. Uitgebreide aanvraag in drievoud ingediend feb. 2000 (foto's, tekeningen, noem maar op). TWee maanden complete stilte. Daarna pleegde ik zeker 20 telefoontjes naar ambtenaren die van niks wisten, even in de buitendienst waren, even aan het eten waren, even met vakantie waren, mij straks zouden terugbellen, er niet meer werkten, noem maar op. Na vier maanden voegt een ambtenaar mij toe dat ik dan maar gewoon moet gaan bouwen, ook al heeft B&L niks van zich laten horen en is er dus geen vergunning. Eind 2003 neem ik weer contact op, want ik vind het van de zotten en wil alsnog die vergunning. Meneer vertelt me dat aanvraag 'kwijt' is en dat hij me terugbelt. Niet dus. April 2004 pleeg ik weer tien telefoontjes en krijg als slotsom te horen dat een vergunning 'in dit geval' niet nodig is.

Ad 2. Buurman plaatst schotelantenne aan voorgevel, geheel tegen de regels in. Bos & Lommer roept dat ze 'strenger en sneller gaan handhaven' en 'aanzicht stadsdeel hierbij prioriteit is', maar dat blijken loze woorden. De ambtenaar bij het stadsdeel zegt dat hij voorlopig niks gaat doen, en dat hij voor de toekomst niks wil beloven. Ook wil hij niet garanderen dat mijn klacht anoniem blijft, ook al verzoek ik daar uitdrukkelijk om. De door Bos & Lommer betaalde 'buurtregisseur', een politieman, zegt dat hij niks gaat doen omdat 'handhaving van de regels niet zijn werk is'.

Ad 3. Begin 2001 maakt het stadsdeel Bos & Lommer bekend dat de bestaande bouwvallige afvalcontainers zullen worden vervangen. Er volgt een uitgebreide inspraakronde met showmodellen, waaruit de bewoners kunnen kiezen. Er wordt gekozen, en B&L maakt bekend dat de vervanging 'over twee jaar' (twee jaar???) van start gaat. Er blijkt een ingewikkelde aanbestedingsprocedure in gang te worden gezet. Bij die aanbesteding deed het stadsdeel van alles mis, maar dat krijgt niemand te horen. Ook niet dat de aanvankelijke winnaar van de procedure, bedrijf X, het stadsdeel een dure rechtszaak aandoet vanwege de gemaakte fout. Gevolg is dat de nieuwe containers niet worden geplaatst. De ambtenaar die ik aan de lijn krijg, kan er niks over zeggen, hoe, wat, wanneer, waarom. De aankondiging van het nieuwe systeem was publiekelijk breed uitgemeten, maar deze vertraging wordt 'onder de pet gehouden'. Pas in 2005, vier jaar na dato, zijn er nieuwe vuilcontainers.

Ad 4. Het basisonderwijs in Bos & Lommer verzwart waar je bij staat. Logisch, er wonen veel allochtone gezinnen. Maar er wonen ook autochtone gezinnen. En die willen best hun kind in Bos & Lommer op school doen, als er maar gemengde scholen waren. Helaas doet het stadsdeel niks om te bevorderen dat die gemengde scholen er komen. Gevolg: vrijwel alle autochtone gezinnen fietsen hun kindertjes dagelijks een of twee stadsdelen verder naar een gemengde of witte school. De wethouder Onderwijs van Bos & Lommer, de heer Ayhan Yalin, vindt het wel best. Dat het stadsdeel en de scholen verzwarten doordat jonge autochtone gezinnen uit het stadsdeel wegtrekken, maakt hem kennelijk niet uit.

Nee, een braderie helpt hier niet.

29 April 2005 - 12.33 uur

-6- boze klant:

Albert hein ridderhof adverteerd de hele week met file american voor 1e mijn vrouw is idere dag daar geweest on10bakjes te halen,en iederedag o op recest.
Volgens mij doen jullie dit om nensen naar de winkel te
trekken,,maar de is valse reclame,dit is verboden,bij de wet,ik zou van U zeker uit \leg willen hebben.
anders ik ga niet drijgen,maar volgen er wel santies
als U geen gegronde reden heeft,en als U niet reageerd
dan trek ik mijn plan

19 Januari 2007 - 14.32 uur

-7- :

meneer, ik voel met u mee maar wij zijn de ALbert Heijn niet.

19 Januari 2007 - 14.45 uur

-8- Dr.D:

Van rauw vlees kan je lintworm krijgen.

Of dat de slager de moslims niet voor het hoofd wilde stoten, met dat 'americain'.
Ze kunnen nogal overgevoelig reageren, die repsect afdwingende mocro`s...

Heb zelf ooit in B&L gewoond maar ben er gillend weggegaan.
Een onmogelijke communicatie maakt de kloof onoverbrugbaar.
Het ontbreken van een motivatie maakt de kloof allen maar groter.
Maar dat valt onder religie.
Wat door buitenstanders 'cultuur' wordt genoemd...

19 Januari 2007 - 21.56 uur