Hij stond er net weer, voor de Albert Heijn, in pak, haar chique gekamd, net overhemd.
Er kwam een man naar me toe gelopen. Aan de manier waarop hij liep, eerder dan aan hoe hij eruit zag, zag ik dat hij geld van me wilde.
En inderdaad. “Heeft u misschien wat kleingeld voor een dakloze?”, vroeg hij.
Ik zei nee.
Daarna kruiste mijn blik die van mijn daklozenkrantverkoper. Hij schudde zijn hoofd terwijl hij afkeurend naar de zwerver keek.
Hiërarchie.
Een reactie op "Daklozenkrantverkoper (2)"