Zinloos geweld in Noord

door: Daniël Schut 27 Maart 2004

Wie, zou u denken, zijn het meest in staat om in de C1000 in de wachtrij voor de kassa, ruzie te maken over wie waar stond in de rij? Wie, van welk geslacht, en, zeg het maar gewoon eerlijk, welke bevolkingsgroep, acht u het meest in staat om de volgende discussie te voeren:

'Wat moet je nou?'

'Helemaal niks, zeg ik je'

'Als je wat hebt moet je het zeggen hoor!'

'Nee, je gaat je klotegang maar!'

U mag raden: wie waren dit?

Goed geraden! Inderdaad, twee gewone doorsnee dametjes van oer-Hollandse komaf. Wat gebeurde er?

Achteraan de rij voor kassa negen stond een winkelwagen zonder eigenaar. Die was vast even de waspoeder vergeten en rende nu snel heen en terug. Maar een dame van zo rond de 60 wilde daar niet op wachten; in plaats van achter aan te sluiten, kroop ze, geheel in lijn met Balkenendes normen en waardenoffensief, voor de onbeheerd achtergebleven boodschappenkar.

De eigenaresse van die wagen, een vrouw van zo rond de 40 keerde al rap weer terug. De 60-jarige vrouw leek zich haar faux-pas te realiseren en trok zich, ietwat pruttelend terug: 'Ik dacht dat..., maar nu....'. De 40-jarige echter vond dat niet genoeg en ging in de aanval: 'wat denkt u wel niet? Zomaar voorkruipen? Als u het had gevraagd had u best voorgemogen hoor!'

De 60-jarige liet wat hoop doorschemeren. Inderdaad, die vrouw had wel een hele volle kar, en zij had maar 1 mandje...De 40-jarige zag haar kans schoon en drukte die hoop wreed de kop in door villein te roepen: 'MAAR NU NIET MEER!' Als dit een tekenfilm was geweest, had ze achter deze zin nog zo'n slechteriken-lach geplakt: 'WOEHAHAHAHAHA!'

Een cassiere bood soelaas door kassa 8 te openen en de beide kempkippen zodoende in andere rijen te laten staan. Daar speelde zich de rest van de conversatie af, die u hier boven zag.

Vanzelfsprekend moest ik lachen. Is dit nu het oude Nederland wat Balkenende zo graag wil verdedigen? Met een brede glimlach stond ik achter de 60-jarige in de rij van kassa 8, en volgde de over en weer schietende vijandigheden.

Toen ik op de deur van de uitgang een mededeling van de politie zag dat onlangs een vaste bezoekster van deze C1000 onlangs op gruwelijke wijze beroofd en vermoord was, met de vraag of iemand hierover ook maar enige informatie had, verging het lachen me echter subiet.