Zes jaar geleden verhuisde ik van de Pijp naar de Stadionweg. Niet omdat ik wilde, maar omdat de 25 m2 grote Pijpwoning echt te klein werd voor vier.
De Pijp is een buurt. Een buurt met een hoofdletter B. Al snel weet je hoe de Turkse bakker heet, groet je de marktkoopman ook als je hem buiten de Albert Cuyp tegenkomt, en rol je veel te laat Carels Nachtcafé uit. De sigarenboer weet welke sigaretten je rookt, in het koffiehuis weten ze dat je je koffie verkeerd drinkt. De bloemenvrouw informeert hoe het met de kleine is en voor je er erg in hebt buig je je bezorgd over de ogenschijnlijk bevroren zwerver op de stoep. Een buurt met veel mensen, veel lawaai, dunne muren en grote oren. Een buurt om op te schelden maar vooral om van te houden.
De schok was dan ook groot toen we onze nieuwe buurt betrokken.
Geen gegroet, een hoog rollatorgehalte, dure delicatessenwinkeltjes en nergens een Turks brood te krijgen.
Bovendien was er veel meer ruimte; je hoefde niet persé in het huis van de overburen te kijken en je kon gewoon met z’n tweeën naast elkaar op de stoep lopen.
Ik vond het kaal. Ongezellig. Nergens contact, behalve de dringende vraag van onze trappenhuis-buren om onze verhuistroep in de gang zo snel mogelijk op te ruimen.
Onze kersverse kraamverzorgster vertelde dat ze tijdens haar fietstocht van de Binnenstad naar ons huis de gezichten zag betrekken, met als dieptepunt de Beethovenstraat-passant.
Mensen zijn hier somber, zei ze dan.
Na zes jaar weet ik dat de mensen niet somber zijn. Mensen zijn hier soms wat ouder en soms ook een beetje doof. Maar ook hier is een mevrouw die iedereen kent, die op heel veel buurtpoezen past en die met een willekeurig kind op schoot in de speeltuin zit te kletsen. Ook hier is een bakker die weet dat je een gesneden fijn volkoren wilt, een cassière van de Albert Heijn die buiten werktijd Hoi! tegen je roept en een buurvrouw met de reservesleutel. Contact maken met je buurtgenoten duurt hier gewoon wat langer dan in een buurt met honderd winkeltjes en evenzoveel marktkramen.
Om het buurtcontact te versnellen en uit te breiden pleit ik voor een goeie buurtkroeg want die ontbreekt hier nog. Een kroeg waar iedereen van jong tot oud, van yup tot rollator, met vuilnisbak- of rashond een koffie verkeerd of een jonge jenever kan komen drinken. En dan lekker kleppen. Over de buurt natuurlijk.
__
twee reacties op "Buurt"