Ik ben het daarmee niet eens.
Zondag was het Amsterdam Autovrij. Een eufemisme voor een autovrij stukje Amsterdam ter grootte van een flinke postzegel. En dat kost wat. Een postzegel een paar uur autovrij houden. De gemeente Amsterdam heeft het Stadsdeel Centrum tweehonderdduizend euro steun gegeven. Ja. U leest het goed. Dat is toch de omgekeerde wereld.
Ik zou het wel eens becijferd willen zien. Hoeveel kost het nou om de [binnen-]stad toegankelijk te laten zijn voor auto’s. Aan parkeerplekken, verkeerslichten, wegenonderhoud, zieke en dooie bomen, aantasting van gebouwen, ongelukken en doden…
Ik vermoed dat de Fietsersbond dat al wel eens uitgerekend heeft.
Ik ben voor Amsterdam Autovrij. Elke dag van de week, in de binnenstad en alle negentiende eeuwse wijken. Op zijn minst.
Kom maar op met die kanarie. Of anders wegslepen, naar een vers opgespoten eiland bij IJburg, is ook effektief. Laten we beginnen met niet meer aardig te zijn tegen foutparkeerders en dito toeristen.
Reageer op "Ik verlang zo naar het kanariegele kreng."