Maandenlang lag het proces stil. Een groot stuk asfalt met diepe plassen ontsierde het plein.
Jongeren grepen hun kans. Ze kwamen met skateborden van heinde en ver om hun kunstjes te oefenen. Zo'n grote speeltuin hadden ze nog nooit gezien. Ik zag ze vanuit mijn kantoorraam beter worden in hun truukjes. Ik zag ze oefenen met bij elkaar geraapte bouwflonders. Ik zag ze genieten van de wijdsheid van hun veroverde stukje Amsterdam.
Vanochtend zijn er hekken om het plein gezet.
Om het skaten tegen te gaan.
Nu zie ik een groot stuk asfalt met een hek eromheen.
En het is nog steeds niet duidelijk wat er verder gaat gebeuren.
drie reacties op "WG Plein"
toch gek dat dingen als de kantoren van ABN en de ING, grote opvallende gebouwen, in recordtijd uit de grond gestampt kunnen worden. je draait je even om en hop: een nieuw kantoor. zodra de gemeente iets aanpakt (opnieuw asfalteren, trambaantje leggen) lijkt het een eeuwigheid te duren. zijn we verwend? of zien we de zaken die goed gaan gewoon over het hoofd?