En uiteindelijk, op een goede dag, was het af. Een gloednieuw, prachtig plein met nieuwe bestrating en stoepen zonder uitstekende tegels. Goed.
Fijn, ik kon op mijn fiets weer aan komen zoeven met de vaart vanaf de brug over de Ruysdaelkade nog in mijn benen. Lekker doortrappen langs de mannen in pak bij Café Wildschut richting het ezelsoor op het Museumplein.
Wat? Niets doortrappen. Menselijke wegversperring.
Ter hoogte van Café Wildschut kan het fietsend verkeer kiezen voor rechtdoor, of voor linksaf om zo door te steken naar de Beethovenstraat. Als je linksaf wilt, moet je wachten voor het fietsstoplicht. Daarbij wordt de fiets met een natuurlijke beweging rechtvoor het stoplicht gedraaid. Maar aangezien het fietspad daartoe niet verbreed is, staat de fietser dan midden op het pad.
Alle mensen die, net als ik, rechtdoor willen, botsen met zoevende snelheid tegen de wachtende fietsers op! De wachtende fietsers schrikken zich een hoedje van het oprukkende peloton.
Vooral in de spits is dit levensgevaarlijk. Niet in de laatste plaats omdat de wachtende fietsers zich welhaast verplicht voelen door rood te rijden, omdat zij door de zoevende fietsers worden uitgescholden.
De andere kant op is het helaas nog erger. De stroom die daar op het stoplicht moet wachten (richting Ruysdaelkade) is namelijk aanzienlijk groter dan de stroom die met de weg mee wil (richting Beethovenstraat). Het met de weg meegaand fietsverkeer moet hier met regelmaat uitwijken voor een enorme groep wachtende fietsers die niets anders kan dan het hele wegdek versperren. De stoeprand was dientengevolge enkele weken na de oplevering al afgevlakt. Oude mensen op de stoep worden door de fietsers van hun sokken gereden. De bloemist op het plein spreekt er schande van.
Maar het drama is nog niet ten einde. De enorme groep wachtenden voor dit stoplicht steekt bij groen licht massaal over en botst dan meteen aan de overkant al op tegen maar liefst twee groepen fietsers: de wachtenden die over willen steken naar de kant van Café Wildschut en de mensen die van rechts uit de Beethovenstraat komen zoeven.
Levensgevaarlijk, wat ik u brom. En dat zonder dat er enige auto aan te pas komt.
Alle mensen die, net als ik, rechtdoor willen, botsen met zoevende snelheid tegen de wachtende fietsers op! De wachtende fietsers schrikken zich een hoedje van het oprukkende peloton.
Vooral in de spits is dit levensgevaarlijk. Niet in de laatste plaats omdat de wachtende fietsers zich welhaast verplicht voelen door rood te rijden, omdat zij door de zoevende fietsers worden uitgescholden.
De andere kant op is het helaas nog erger. De stroom die daar op het stoplicht moet wachten (richting Ruysdaelkade) is namelijk aanzienlijk groter dan de stroom die met de weg mee wil (richting Beethovenstraat). Het met de weg meegaand fietsverkeer moet hier met regelmaat uitwijken voor een enorme groep wachtende fietsers die niets anders kan dan het hele wegdek versperren. De stoeprand was dientengevolge enkele weken na de oplevering al afgevlakt. Oude mensen op de stoep worden door de fietsers van hun sokken gereden. De bloemist op het plein spreekt er schande van.
Maar het drama is nog niet ten einde. De enorme groep wachtenden voor dit stoplicht steekt bij groen licht massaal over en botst dan meteen aan de overkant al op tegen maar liefst twee groepen fietsers: de wachtenden die over willen steken naar de kant van Café Wildschut en de mensen die van rechts uit de Beethovenstraat komen zoeven.
Levensgevaarlijk, wat ik u brom. En dat zonder dat er enige auto aan te pas komt.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Een reactie op "Onbegrijpelijke Verkeerssituaties (1)"