
Waar ik ook heenga, Amsterdam blijft me genadeloos achtervolgen. Zo bracht ik de afgelopen maand een paar dagen op het vreedzame platteland van Friesland door.
Ik fietste genoeglijk door weilanden, langs meren en dijken, terwijl ik het Friese stamboekvee en de vele struise blonde dames waar deze provincie bekend om staat bewonderend gadesloeg en vriendelijk toelachte.
Zo belandde ik onverhoeds in het dorpje Greonterp, een verder onbetekenende vlek op de landkaart, ware het niet dat daar diverse herinneringen aan de in Amsterdam geboren katholieke schrijver Gerard Kormelis van het Reve waren geplaatst.
Er waren twee weergaven van zijn beeltenis: een plaquette aan zijn voormalig woonhuis en een informatiebord waaruit bleek dat van het Reve, die naar eigen zeggen zijn boeken schreef voor huisvrouwen in de provincie, hier had gewoond tussen 1964 en 1971.
Zou zijn geleerde broer Karel hier wel eens op bezoek geweest zijn? En zijn van die geleerde broer eigenlijk ook standbeelden en plaquettes ergens in Nederland of Rusland ?
En waarom heeft die geleerde broer nooit de Nobelprijs gekregen?
Talloze vragen drongen zich op.
En zo werd ik daar, diep in de provincie, weer genadeloos in gedachten terug gekatapulteerd naar Amsterdam.
Reageer op "Alle wegen leiden naar Amsterdam"