In dit land is enige jaren geleden een columnistenplaag uitgebroken. Een in ijzingwekkend tempo toenemend aantal stukjesschrijvers met willekeurige meningen over vrijwel elk onderwerp dat je kunt bedenken daalde over onze gekwelde natie neer als een horde sprinkhanen op een veld met bloeiende gewassen. En er lijkt voorlopig geen eind aan die wildgroei te komen. Sommigen schoppen het tot een sterrenstatus, anderen, zoals ik, blijven armzalige krabbelaars in de marge. Velen niet gehinderd door kennis van het onderwerp waarover ze een mening te berde menen te moeten brengen of de vaardigheid die in leesbare taal op te schrijven zonder te vervallen in beledigingen, jij bakken of onverwachtse verwijzingen naar gruwelen uit het verleden.
Allen zijn ze schatplichtig aan Simon Carmiggelt, die in de tweede helft van de 20e eeuw duizenden columns schreef, die 'Kronkels' werden genoemd. Dick Matena heeft nu een stripboek gemaakt waarin hij een aantal Kronkels tot leven wekt en hiermee een ode brengt aan de oervader aller columnisten.
Hier een gesprek met Dick Matena:
drie reacties op "Dick Matena en Simon Carmiggelt"