AmsterdamCentraal.nl

Deze week was er slecht nieuws voor de Birò en goed nieuws voor de voetgangers. De elektrische vierwieler die in Amsterdam geldt als gehandicaptenvoertuig, is volgens de rechter gewoon een brommobiel. Dat zou betekenen dat er een einde komt aan de Biro op het fietspad en op het  voetpad. Net als bij de weg-van-het-fietspad beslissing over snorfietsen gingen de vlaggen in top in de hoofdstad. Vooral de 'generatie fiets' is niet erg van 'ruimte durven delen'. Het is hun fietspad. Als het over de fiets op de stoep gaat, dan gelden ineens andere criteria dan voor de Birò.

Wangedrag

Jammer in de discussie is dat het wangedrag van de berijders een productieve discussie over de plek van kleine, lichte en elektrische in de weg staat. De berijders hebben lak aan de wereld.
De voertuigen zijn een goed alternatief voor personenmobiliteit en stadslogistiek. Waarom dan niet een beetje stimuleren? De Birò-stop voelt ook een beetje als iets met kind en badwater. Met een vollere stad en steeds meer lichte elektrische voertuigen is zelfs de leverancier van Birò voorstander van duidelijke wet- en regelgeving. Ook betaald parkeren, uiteraard niet op de stoep, hoort daarbij. Laten we dan nu gaan nadenken over de inpassing ervan in de straten.

Einde oefening

Ik hoop dat in de Birò-discussie ruimte blijft voor een andere visie op mobiliteit in steden. Daarbij horen vanzelfsprekend licht elektrische voertuigen voor zowel personenmobiliteit, liefst gedeeld, en stadslogistiek. Maar, zoals bij zoveel dossiers over stedelijke mobiliteit geldt, als de berijder zich niet fatsoenlijk weet te gedragen, dan gaat het niet werken.
Laat dat een les zijn voor de toekomstige aanbieders van mobiliteitsdiensten als deelvoertuigen, stepjes, scootmobiels, scooters en deelfietsen. Zorg dat de techniek, zoals met 'geo-fencing', de gebruiker vanzelf stuurt naar inclusief gedrag. Doe je dat niet, dan is het einde oefening.