AmsterdamCentraal.nl

Ik neem U even mee naar Grand Café Genieten, gevestigd in het stadsloket Oost op het Oranje-Vrijstaatplein. Dat moet dus dicht omdat de gemeente, met wie het grand café de ruimte deelt, daar een andere bestemming voor heeft bedacht. Op zich is dat niet opzienbarend, Genieten is echter vooral ook een leerwerkplek voor zestien jongeren met een licht verstandelijke beperking die in deze omgeving zicht wordt geboden op een 'normaal' arbeidsleven, een kans die zij zonder dit initiatief van zorgverlener Cordaan vermoedelijk niet zo snel hadden gekregen. In Genieten komen flexplekken voor ambtenaren, de zestien jongeren zullen 'elders' worden ondergebracht. Dat laatste klinkt geruststellend, maar stadsbreed verdwijnen er dus gewoon zestien beschermde werkplekken voor jongeren die toch al niet gunstig op de arbeidsmarkt liggen.

Participatiewet

Ik stap even door naar een stukje wetgeving: de Participatiewet van 2015, een trap in de rug van de Nederlandse verzorgingsstaat, uitgedeeld door staatssecretaris Jetta Kleinsma en primair bedoeld om mensen met een uitkering terug in het arbeidsproces te duwen. Dat klinkt natuurlijk helemaal niet verkeerd, er zijn zat onwillige, uit de staatsruif vretende bankhangers die wel eens een goede schop onder hun kont kunnen gebruiken. Deze wet heeft echter behoorlijk wat gevolgen voor een grote groep kwetsbare mensen die tóch al zo in de hoek zitten waar de klappen vallen, namelijk de mensen met een arbeidshandicap.

De uitvoering van de Participatiewet ligt voor een deel bij het UWV, maar zeker ook bij de gemeente. Enerzijds worden mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking onderzocht op arbeidsvermogen (daar heb je hem weer: de bonsaikweker!). Hebben ze die en genieten ze een Wajong-uitkering, dan worden ze door het UWV 'geprikkeld' om aan de slag te gaan middels een korting van 5% op hun uitkering. Aan de andere kant heeft de gemeente de plicht om te regelen dat deze mensen ook aan het werk kúnnen, onder andere door het voor bedrijven en instellingen financieel aantrekkelijk te maken om mensen met een arbeidshandicap in dienst te nemen, maar ook door het realiseren van 'beschutte' werkplekken voor mensen die extra toezicht of begeleiding nodig hebben om te kunnen werken.

Bittere smaak

U ziet de bui vermoedelijk al hangen: de ene maatregel brengt geld op, de ander kost geld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het UWV met ingang van dit jaar wel voortvarend is begonnen met het korten van uitkeringen van arbeidsbeperkten, maar dat veel gemeentes het laten afweten bij het aanbieden van gesubsidieerde en/of beschutte werkplekken voor deze mensen. Oftewel, wederom zet onze zorgzame overheid een groep kwetsbare burgers nog eens extra in de kou.

Met dit verhaal in het achterhoofd krijgen de ontwikkelingen rondom Grand Café Genieten een wel heel bittere smaak! Waar Amsterdam goed zou kunnen scoren door extra 'beschutte' werk- en leerplekken te helpen creëren voor mensen met een beperking, worden er nu domweg 16 plaatsen geschrapt. En dan niet eens omdat er anders onvoldoende plaats is voor al die ambtenaren (moesten we niet juist inkrimpen?), maar omdat de gemeente nu eenmaal een visie heeft over een gelijkvormige inrichting in de 'plaza's' van alle Amsterdamse stadsloketten.

Natuurlijk kunnen we er een positieve draai aan geven, want die mooie, nieuwe Flexwerkplekken zijn natuurlijk allemaal bestemd voor mensen met een arbeidshandicap die via de gemeente een beschutte plek als ambtenaar krijgen aangeboden. Of lanceer ik nu een obligate inkopper?