AmsterdamCentraal.nl

Ik heb het meegemaakt dat er in een Canta een stel getatoeëerde monsters met geschoren koppen, onder luid gescheld, opzettelijk tegen het verkeer in, door rood, op een cluster wachtende fietsers inreed.
Daar werd ik er aan herinnerd toen ik vandaag langs de Weesperzij fietste en er mij een auto tegemoet kwam, die kennelijk naar de zin van een Canta-piraat niet snel genoeg opschoot. Zonder enige acht te slaan op het tegemoetkomende verkeer, haalde hij de auto in. Ik kon ternauwernood in de berm springen (met mijn gipsen poot).

Strenger toezicht nodig

Het lijkt me dan ook een goed idee dat de politie ook hier strenger toezicht gaat houden.
Alsof daar ook maar de minste kans op is.
Ene Frank Bakker, advocaat, zo las ik in een oud Parool, gaat Jozias van Aartsen voor de rechter slepen omdat hij de slappe, onverschillige houding van de gemiddelde diender niet aanpakt. Er wordt niet genoeg gehandhaafd en het gedrag van veel fietsers in Amsterdam wordt steeds schofteriger. Ik vind het een prima initiatief, en ik wens hem veel succes.

Dat de politie van kleine oplichterij en alledaagse vergrijpen niet meer warm of koud wordt was me allang duidelijk.
Er wordt tenslotte geschoten, geliquideerd, gefraudeerd en afgeperst.
Kom dan maar eens met een appende fietser die zonder licht door rood rijdt.

Aangifte

Als je aangifte wil doen, moet je een afspraak maken. Die wordt niet zelden uitgesteld wanneer je ten burele verschijnt. Omdat er te weinig mensen zouden zijn. Veel mensen doen dan ook geen aangifte meer.

Laatst was ik door een stel geraffineerde onverlaten bijna bij de neus genomen. Ze hadden op een tochtige plek met een clipboard en een map postgevat voor AH in de Jodenbreestraat en trachtten mensen aan te spreken.
Ik stap altijd flink door als ik dat soort mensen zie, maar deze meneer was zo keurig en wanhopig, en liep een stukje smekend met me mee, dat hij me toch zijn vreselijke verhaal heeft kunnen vertellen, geïllustreerd met foto’s.
Ik had al bijna een acceptgiro ondertekend, omdat ik verontwaardigd over zoveel onrecht onmiddellijk een daad wilde stellen (die man had me feilloos door).

Gelukkig bleef er iets van een instinct voor zelfbehoud overeind want ik heb die acceptgiro meegenomen om thuis achter mijn computer het geld over te maken. Ik nam me voor hem dat meteen nadien te melden Gods zegen was al over me uitgesproken). Gelukkig dat ik toen toch nog even die organisatie ben gaan opzoeken….

Oplichters

Enfin, het bleken oplichters te zijn, zo hoorde ik van een overkoepelende organisatie die goede doelen een keurmerk geeft. Ze zijn al jaren bekend en al jaren actief.*
Ik kwam hier binnen zeer korte tijd achter, dus de kans dat die figuren er nog stonden was groot. Ik heb het daarom onmiddellijk bij het bureau IJ-tunnel gemeld. Om de hoek bij de Jodenbreestraat.
Mij werd verteld dat ik een afspraak moest maken als ik aangifte wilde doen van poging tot oplichting. Het argument dat deze mensen bekend waren als oplichters en dat ze op heterdaad een straat verder in hun kraag konden worden gegrepen, sloeg allerminst aan.
Gaat u niets doen? “Ik zal het aan mijn leidinggevende doorgeven”. Zei de nogal slome agent die mij te woord stond. Het interesseerde hem totaal niet.

* Ze noemen zich de vereniging van familieleden, die beweert geld te verzamelen voor een advocaat om hun ter dood veroordeelde familieleden in Iran van de strop te redden. Het zou om politieke gevangenen gaan, vooral vrouwen met kleine kinderen.
Ja, zijn eigen vrouw was al drie jaar geleden opgeknoopt door de wrede mollahs.