Home > > Jouw woning als verdienmodel?

Jouw woning als verdienmodel?

Vlak voor de kerst hadden we een etentje met ons Amsterdamse netwerk. Tussen de carpaccio en pompoensoep ging de discussie over Airbnb. Ik steek mijn mening als lid van de gemeentelijke ‘denktank Airbnb’ niet onder stoelen of banken; gewoon een totaal verbod is de enige oplossing. Fairbnb bestaat niet. Maar, mijn disgenoten waren het niet met me eens. Je was wel stom als je geen geld verdiende met je woning.

De oogst... Een disgenoot was met zijn gezin naar de provincie verhuisd voor meer ruimte. Zijn oude koopwoning was nu verkamerd en verhuurd aan studenten. Daarmee kon hij de nieuwe hypotheek betalen. Een ander verhuurde haar huurwoningen in de weekenden aan toeristen en ging dan logeren bij haar ouders. Ze had nog nooit van de 60-dagen regeling en de meldplicht gehoord. Een derde disgenoot was twee jaar geleden gaan samenwonen met een vriendin. Zijn oude, sociale huurwoning, verhuurde hij aan expats. Van de extra zakcenten gingen ze op vakantie naar Zuid-Amerika. Want, tja, je wist nooit of dat samenwonen wel goed zou gaan. Nu kon hij nog terug naar zijn woning. Het werd schaamteloos, en met een beetje trots, aan tafel verteld. Hoezo woonfraude?
Ik schrok van de verhalen. De woning is verworden tot een verdienmodel. Voor een zakcentje voor een verre vakantie, of om je nieuwe hypotheek te betalen of uit pure gulzigheid.

Intussen roepen D66 en VVD om een generaal pardon voor woonfraude met kamerverhuur, zijn er 6.000 woningen vrijwel permanent illegaal hotel en wordt de meldplicht voor vakantieverhuur massaal ontweken.

Voor mij is wonen nog steeds een geweldig voorrecht, zeker in een stad als Amsterdam waar woonruimte schaars is. Daar mag je best wel dankbaar voor zijn. Het uitponden van mijn woning komt niet in mijn hoofd. Of ben ik nu een oude zeurpiet, jaloers op het ondernemerschap van de drie jonge en slimme disgenoten.


drie reacties op "Jouw woning als verdienmodel?"

Johanna
-1-  Johanna:
Het is ook te bizar voor woorden, toch? Ik heb geen cijfers, maar er zijn ontzettend veel mensen die een normaal huisje zoeken, en dat gewoon niet kunnen vinden. Mijn zoon bijv., woont al jaren anti-kraak (niet dat ik daar zo voor ben, als oud-kraker, maar goed, men wil ergens wonen), nu al een tijd op dezelfde plek trouwens (maar dat is geen garantie, hij zou er zo weer uitgezet kunnen worden), het is er stervenskoud, tocht aan alle kanten, de eigenaar knapt alleen voor het oog de gevel op. Hij staat al jarenlang ingeschreven, pas sinds kort een paar keer, als ca. 15e, mogen komen kijken naar een woning. En vertelt me dan, dat er een moeder met kleine kinderen bij was, die al tijden geen huis had, en dat hij die woning - mocht hij de gelukkige zijn geweest - met liefde aan haar had afgestaan.

En dan dit soort onbeschaamde verdienmodellen over tafel durven gooien? Enerzijds wel blij mee toch, want zo komen we achter hoe dit blijkbaar allemaal gaat, maar dat mensen dit doen..... Helemaal als je het over sociale huurwoningen hebt... ongelovelijk, dan ben je echt hufterig bezig.
Ik ben bang dat het een resultaat is van jarenlang rechts beleid, alles gaat om geld, om eigenbelang, en steeds meer mensen gaan daar in mee. De tweedeling zet voort, op deze manier. En voor de mensen met weinig poen is het dweilen met de kraan open... Triest. Ik hoop dat de gemeente snel manieren vind om dit tegen te gaan.
Roderik Oranje
-2-  Roderik Oranje:
Ik zou andere disgenoten zoeken.... Eén probleem is er wel: de overheid gaat ervan uit dat je met je eigen huis geld verdient. Vandaar het volgens sommigen idiote eigenwoning- of huurwaardeforfait. Voor een woning van een half miljoen kost je dat dit jaar 3500 euro, die je volgens de fiscus hebt 'verdiend' door geen woning te huren. Je kunt dit forfait ook beschouwen als een verkapte vermogensbelasting, waar het eigen huis voor de vermogenswinstbelasting niet meetelt. Hoe dan ook: de overheid kan er niet licht toe overgaan het verdienen aan het eigen huis aan banden te leggen.
JohnN
-3-  JohnN:
De overheid is de grootste grazer. Kijk maar eens naar het boete en toeslagenbeleid. Terugbetaling verhogingen en extra heffingskosten in orde grootte 50% voelt aan als roof. Het is een illusie dat dit de mensen eerlijker zou maken, integendeel. Het stimuleert creativiteit in bijbeunen.
Ander voorbeeld: Er is al tijden geen bank meer die iets voor je spaartegoed geeft. Toch claimt de fiscus nog steeds 1,25 pct als haar aandeel in jouw nietbestaande opbrengst. Toch kun jij niet met je spaartegoed gaan risicobeleggen als het je reddingsboei voor (nog) slechtere tijden is. Minstens een ton 0% spaartegoed behoort onbelast te zijn.
En: slecht voorbeeld doet slecht volgen, steeds meer mensen graaien oneigenlijke verdiensten als de kans geboden wordt. Ook omdat de geloofwaardigheid van de overheid die beweert de profiteurs aan te pakken allang is teloor gegaan.

Reageren?  

Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.

Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.

(verschijnt niet online, is nodig voor gravatar afbeelding)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spamreacties te voorkomen, wordt u gevraagd deze simpele vraag te beantwoorden.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.