Waterlooplein wordt aangeharkt

door: Rob Zwetsloot 23 Februari 2017

Hoewel ik mezelf heb teruggetrokken uit het openbare leven, met niks en niemand bemoei, me heb afgekeerd van de tot ondergang gedoemde maatschappij waarin we leven en slechts met onverholen tegenzin mijn zelfverkozen kluizenaarschap soms voor korte tijd vaarwel moet zeggen om voedsel te kopen en mijn gal te spuien voor de radio, word ik nog geregeld bezocht door spoken uit het verleden.

Sinds enige tijd bereiken me zodoende berichten van een grensverleggend televisiemaker van de voormalige piratenzender RabotnikTV, die tegenwoordig zijn geld verdient als marktkoopman op het Waterlooplein.
Via hem kreeg ik een bericht van reclamebureau 'Wie A zegt'.
Een lichtelijk verwarrende boodschap, maar waarschijnlijk een vernieuwende vorm van publiciteit.

Het betrof een tekening van de Waterloopleinmarkt uit vroeger tijden, voordat die oerlelijke Stopera daar werd gebouwd.
Bovenaan stond de boodschap 'Leve het plein!' en onderaan stond 'Weg met het Waterlooplein'.
Er werd een 'Amsterdam huilt' tour 2017 aangekondigd.
In gedachten hoorde ik Zwarte Riek al zingen.

Enige tijd later ontving ik plannen voor een krant, een film, een website, reclame maken, buttons en wild plakken van posters.
Kortom, terwijl ik veilig in mijn zelfgekozen isolement vegeteerde, broedde het verzet op snode plannen.
De buitenwereld stond wederom in brand, het leek of oude tijden terug waren en dat was allemaal aan me voorbij gegaan omdat ik me hulde in volledige afzijdigheid van het wereldgebeuren in het algemeen en de ontwikkelingen in Amsterdam in het bijzonder.

Toevallig viel er in die dagen een promotiekrantje van de gemeente Amsterdam bij mij in de bus.
Hoewel ik een sticker heb waarin staat dat ik geen ongevraagd drukwerk wens, een sticker die ik ooit heb opgehaald bij de gemeente, maar die blijkbaar niet geldt voor ongewenst propaganda van de overheid zelf.
In dit orgaan stond de verklaring voor alle onrust in de moderne hocuspocus taal die de overheid bij haar communicatie gebruikt..

De gemeente wil de markt op het Waterlooplein veranderen, aanpassen aan het huidige tijdsgewricht, upgraden.
Moeten vast allemaal kraampjes komen met dure producten, hippe hapjes geserveerd door jongens met knotjes en baarden en veganistische modeproducten door te dunne, hippe jongedames.
De ouderwetse Waterloopleinmarktman, zoals de man via wie ik op deze kwestie werd gewezen, kan de tyfus krijgen.
Waren dit tekenen van de doodstrijd van de Waterloopleinmarkt?
Tekenen van het einde van de ouderwets rommelmarkt en de gezellige half illegale sfeer die daar omheen hangt.
Aangeveegd zal het Waterlooplein worden. Opgeschoond. Alles keurig en netjes binnen de lijntjes. Door de gemeente.

Laten we even een sprong in de geschiedenis maken. Een oude geest uit de kast laten komen.
Ooit, eind vorige eeuw, begon de gemeente Amsterdam naast het Centraal Station de IJmarkt, heel legaal, heel keurig, heel hip, heel multicultureel, heel verantwoord en heel erg aangeharkt.
Die markt ging binnen de kortste keren failliet en de ondernemers zaten met de gebakken peren.
Terwijl ik hier veilig zit met de kachel op maximum, de luiken dicht, de gordijnen toe, de deur op het nachtslot, hoop ik dat dat spook uit het verleden het Waterlooplein bespaard blijft.