Hij bestaat echt, een man die zichzelf de geluksprofessor noemt. Hij schreef al drie boeken over geluk. Want wees nou eerlijk, wie wil dat nou niet, gelukkig zijn. Er zijn al miljoenen boeken en muziekstukken over dit verlangen geschreven. Er zijn cursussen, therapeuten, goeroes, religies, noem maar op. Maar helpen doen ze niet.
We blijven lijden.
Het is beter te aanvaarden dat het menselijk bestaan op deze aardkloot een lijdensweg vol tegenslagen is. De dood is de enige verlossing. Het leven kent louter narigheid, ellende en tegenslagen.
Er is geen hoop.
Drank, drugs en seks kunnen voor enige verlichting zorgen in dit aardse tranendal. En tv, films, boeken, internet. Want misschien is verdoving wel de enige remedie tegen de dagelijkse martelgang die een mens moet ondergaan.
Maar wellicht is de erkenning dat geluk iets doms is wel het beste.
Zoals J.C. Bloem al schreef in zijn gedicht "Domweg gelukkig, in de Dapperstraat".
Een kreet die ter plekke op een huis geschreven staat.
In vele talen.
Want in vele talen kun je dom zijn.
En ongelukkig.
Voor geluksprofessor P. van Hees is dom een kernbegrip.
Kijkt U naar dit filmpje voor een interview met hem:
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Dat is allemaal gelul! Ik woon in Lelystad, maar heb toch wel plannen om weer te verhuizen (niet naar Amsterdam, die stad daar moet eerst maar een Armageddon doorheen, niet voor de bewoners, maar voor de toeristen...)