De laatste tijd kom ik steeds meer mensen tegen die allerlei dingen de deur uit doen. En dan vooral dingen die met de media of sociale media te maken hebben. Ikzelf heb een tijdje geleden de twee kranten die ik al vele jaren las opgezegd. Ik kon er niet meer tegen. Het waren de Telegraaf en Het Parool. En ga nou niet gelijk schreeuwen 'O, die kranten!', want ook NRC en de Volkskrant las ik zeer regelmatig. Maar zoals gezegd, ik kon er niet meer tegen. Het Parool, voor mij toch vele, vele jaren het dagblad voor Amsterdam, heb ik met pijn in het hart opgezegd.
Vlak nadat ik hem niet meer kreeg werd ik in de Kinkerstraat aangesproken door een mooi meisje van een jaar of twintig die mij Het Parool als aanbieding aanbood. De krant was helemaal vernieuwd. Er waren allerlei nieuwe rubrieken. Hij was veel sneller geworden. Nog sneller. Misschien had ze me toen ik een jaar of twintig was gemakkelijk om haar vinger kunnen winden, maar nu ik ouder ben heb ik toch wat meer karakter wat het vrouwelijk schoon betreft. Ik zei dat ik hem echt niet wilde en zij was hevig teleurgesteld. Ik heb hem ook nooit meer gelezen. De Telegraaf ook niet en de NRC en Volkskrant net zo min.
Het gekke is, ik mis het ook helemaal niet. Terwijl ik vroeger toch vele uren door kon brengen met de krant. Maar ik ben ook gestopt met roken en het drinken van alcohol doe ik ook al een paar jaar niet meer. Boeken lees ik sporadisch, terwijl ik vroeger toch wel de top tien van de boekenlijst onder handbereik wilden hebben. De laatste keer dat ik een CD heb gekocht kan ik me ook echt niet meer herinneren. Dus stoppen met dingen is me niet vreemd.
Goh, wat zul jij een geld overhouden, zeggen mensen tegen me. Dat klopt, maar het gaat even goed op. Al weet ik eigenlijk niet waaraan. Natuurlijk volg ik het nieuws wel, ik scan de koppen van de kranten op internet. Ik kijk naar het NOS journaal en sommige actualiteitenrubrieken. En ik kijk naar RTV NH en AT 5. Maar zeker van AT5, als ik daar de wetenswaardigheden over de stad vandaan moet halen, dan is het toch wel heel droevig met me gesteld.
Goed, ik kom dus aardig wat mensen tegen die ook de tv de deur uit hebben gedaan. Niet op Facebook of LinkedIn zitten, en ook niet twitteren. Als ik naar de tv kijk kan ik vaak niets ontdekken wat ook maar enigszins boeiend is. Vandaar dat ik meestal alleen maar zap. Sinds ik dus verschillende mensen spreek die geen tv meer kijken, lijkt het of de gesprekken veranderen. Ze veranderen vooral omdat ze niet over de tv o.i.d. gaan. En niet over allerlei flutnieuws. Maar ik durf de TV nog niet bij het grof vuil te zetten en op Facebook vermaak ik me wel.
Maar wat moet een mens nou met dat nieuws van die jongens in Zaandam? Het enige dat ik me de hele tijd afvraag is: burgers hebben daar al jarenlang last van. De politie deed er nooit iets aan. En nu de politie in de maling wordt genomen worden ze gelijk aangepakt. Dat is toch vreemd. Of zou ik daarvoor toch weer de krant moeten gaan lezen?
vijf reacties op "Weg met de media?"
Het lijkt me inderdaad droevig met schrijver dezes gesteld. En niet alleen omdat je van AT5 de laatste jaren vrijwel niets meer kunt opsteken, maar vooral omdat hij het scannen van wat koppen en het kijken naar het vaak vederlichte NOS-journaal voldoende acht om te weten wat in de wereld gebeurt. Treurig.
Overigens is dat gedonder in Zaandam al tientallen jaren aan de hand. Voor de supermarkt werd mijn 83 jarige moeder al treiterend lastig gevallen. En inderdaad: er werd niets aan gedaan.
Nieuwtje terzijde: Morgen, zondag 2 okt. 13:00u live klassieke muziek in het Amstelpark, met poëziepauzes door o.a. Kees Godefrooij, Aurora Guds en mij. Geen toegangsprijs, bijdragen in de hoed.