Home > > Politieke column: Buurtadoptie

Politieke column: Buurtadoptie

Voorzittershamer

Laatst kreeg ik een mailtje van Alex Brenninkmeijer, tot twee jaar terug onze Nationale Ombudsman. Als zo iemand je iets vraagt, zeg je geen nee. De ex-Ombudsman is tegenwoordig voorzitter van de commissie die dit jaar het bestuurlijk stelsel in Amsterdam evalueert. Heb ik suggesties voor hem? Jazeker!

De opdracht van deze evaluatiecommissie is om ‘bouwstenen voor de doorontwikkeling van het bestuurlijk stelsel’ aan te leveren. In mijn ogen vormt decentrale politiek de belangrijkste bouwsteen van het Amsterdamse stelsel. Daarom is het essentieel om de bestuurscommissies in de zeven stadsdelen optimaal te laten functioneren.

De bestuurscommissies bestaan nu precies twee jaar, sinds de verkiezingen van maart 2014. Deze opvolgers van de oude deelraden worstelen al die tijd met hun mandaat, of simpeler gezegd: met de macht die ze van de gemeente krijgen. Afgesproken is dat de stadsdelen ‘verlengd bestuur’ zijn, maar in de dagelijkse praktijk lijkt dit eerder op beperkt bestuur.

Hoe kan dat beter? Wat mij betreft door sterker invulling te geven aan één van de taken die we als bestuurscommissie toebedeeld hebben gekregen: onze rol als ‘ogen en oren van de buurt’. Daarvoor hoeven we niet eens op het adviesrapport van Brenninkmeijer te wachten, want we kunnen ook zelf het voortouw pakken. En dat is precies wat ik wil gaan doen.

Deze week bespreekt de bestuurscommissie van stadsdeel Nieuw-West mijn initiatiefvoorstel ‘Buurtadoptie’ dat door alle partijen is voorgedragen voor behandeling. Mijn voorstel is om onze ‘ogen- en oren-functie’ te versterken door alle volksvertegenwoordigers van Nieuw-West een buurt te laten adopteren.

Dit idee is niet compleet nieuw, want het wordt al toegepast in stadsdeel West. Daar hebben alle politici na de verkiezingen een buurt geadopteerd, waar ze actief naar bijeenkomsten gaan en nauw contact houden met bewoners, ondernemers en maatschappelijke instellingen.

Ik denk dat deze aanpak perfect past bij Nieuw-West. Er wordt hier door de ambtenaren al buurtgericht gewerkt en onze gebiedsavonden zijn beter bezocht dan die in andere stadsdelen, maar toch zeggen bewoners nog geregeld dat de stadsdeelpolitiek relatief ver van hen af staat. Het kan dus nog beter en daar kunnen we zelf het initiatief voor nemen. Door buurtadoptie kruipen we in de haarvaten van de wijk en kunnen we nog beter problemen en kansen signaleren en er op inspelen.

Ik pleit voor een pilot van een half jaar, waarin de bestuurscommissie aan de slag gaat met buurtadoptie. Het is een extra taak, want politici kunnen verder gewoon blijven doen wat ze altijd al deden. Ik ben ervan overtuigd dat bewoners baat hebben bij onze extra inzet – en dus ook het stadsdeel als geheel. Bovendien weet ik zeker dat Alex Brenninkmeijer deze kleinschalige ‘ombudsfunctie’ zal herkennen als een meerwaarde van lokale politiek.

Jeroen Mirck is lid van de Bestuurscommissie in Amsterdam Nieuw-West voor D66.


vijf reacties op "Politieke column: Buurtadoptie"

Arnoud
-1-  Arnoud:
Ik vind het een goed idee. Maar is een pilot van een half jaar niet een beetje kort?
Jeroen Mirck
@Arnoud: Actief de buurt in gaan is mensenwerk, dus denken we dat na een half jaar best goed te kunnen beoordelen. Het gaat er vooral om of het logistiek te doen is en hoe de afstemming met de gebiedsteams verloopt. Na dat halve jaar is de vraag vrij simpel: gaan we hiermee door (eventueel met bepaalde aanpassingen) of niet.
Sigi
-3-  Sigi:
Klinkt mooi maar wat doe je dan met die kansen en problemen die je signaleert?
Wat ik mis in de huidige politiek is effectieve inspraak.
Ik heb het idee dat er vroeger, voordat de "inspraak"procedures vastgelegd waren, de bewoners meer invloed hadden op hun buurt dan met de, keurig de procedure volgende, inspraak van tegenwoordig. Toen trok men op, gewapend met spandoeken en leuzen, vaak begeleid door een ouderwetse opbouwwerker die toen nog de belangen van de bewoners behartigde in plaats van die van de gemeente of de woningcorporatie.
Nu is de inspraak gekanaliseerd en is de angel er effectief uitgehaald. Volgens de voorgeschreven regels wordt het inspraakprotocol gevolgd, er wordt een klankbordgroep gevormd, de bewoner mag de plannen inkijken, zijn zegje doen, bijvoorbeeld heel ludiek door hun visie op een geeltje te schrijven en op een bord te plakken, daarna zegt men, ik hoor wat u zegt maar we doen wat wij bedacht en besloten hebben.
Hartelijk dank voor de moeite.
Dat zou veranderd moeten worden, laat de bewoners beslissen over de dingen die hem direct aangaan, meer zeggenschap doet leven!
Arnoud
-4-  Arnoud:
@Sigi: Mee eens, dat waren mooie tijden met die jongens en meisjes van het wijkcentrum. Aan de andere kant gebiedt de eerlijkheid om erbij te vermelden dat het dan ook altijd dezelfde activistische groepen waren die invloed hadden. Wat de zwijgende meerderheid (?) ervan vond was niet bekend.
Jeroen Mirck
Wat dat betreft is er anno 2016 weinig veranderd, Arnoud. Ik merk datzelfde bij de regiegroepen en in de Huizen van de Wijk.

Reageren?  

Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.

Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.

(verschijnt niet online, is nodig voor gravatar afbeelding)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spamreacties te voorkomen, wordt u gevraagd deze simpele vraag te beantwoorden.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.