Afgelopen zaterdag 30 januari vond een gedenkwaardig programma plaats in de Centrale Openbare Bibliotheek op het Oosterdokseiland. Eind januari komt daar ieder jaar een marathon van dichters en tekstschrijvers een proefje van hun kunnen ten beste geven. De OBA stelt daarvoor de grote Theaterzaal op de 7e verdieping beschikbaar. De deuren staan dan wijdopen voor gratis toegang.
Dit jaar werd extra luister bijgezet met het optreden van gastdichter Baban Kirkuki, die eind jaren negentig als Koerdische vluchteling naar Nederland kwam. Inmiddels schrijft en dicht hij in onze taal, een bewonderenswaardige omschakeling. Sanne Landvreugd, een Nederlands Surinaamse musicus, speeelde de verschillende programmablokken aan elkaar. Al vanaf haar 12e jaar is zij verknocht aan de saxofoon. Een feestelijke jazzy en Zuidamerikaanse sfeer ontstond terwijl ze schijnbaar moeiteloos alt en bariton bespeelde. Haar recente cd heet 'Sky Dive'.
Thuis
Een haven waar je schip
na een lange tocht
veilig zijn anker strandt
Een gevoel dat je nergens
anders kan plaatsen
Er zal niemand dan jezelf
dit doolhof herkennen
Waar is thuis?
Naast een kachel op een winterdag
roerloos naar de warmte kruipen
Thuis is een herinnering
die je bemint
Dag in dag uit
koester je ernaar
Heeft een steen een thuis?
Waarschijnlijk wel zegt de rivier
maar dan in beweging
neem ik hem mee
Thuis is een abstractie
Nee een illusie
Nee thuis is een feit
Maar niet voor iedereen bestemd
Thuis
is een herhaling van vertrouwde beelden
(C) Baban Kirkuki
De keus tussen 'hunkeren (naar)' en 'koesteren (van)' is voor een Irakese Koerd niet zo makkelijk, maar zulke verrassingen geven het werk van Baban juist zijn charme.
De cd van Sanne is niet gratis, maar ruim zestig gedichten en teksten konden alle bezoekers in de vorm van de bundel 'Van het Oosterdok 2015' zomaar meenemen naar huis.
De zaal in amfitheatervorm biedt 250 zitplaatsen, maar zaterdag haalden we de 200 bezoekers niet. Dat stelt me steeds een beetje teleur, want u weet allemaal dat de overheden van hoog tot laag nog steeds bezuinigen op cultuur. Als de zaal niet vol zit zou iemand op het idee kunnen komen om een dagdeeltarief voor de zaal te vragen, waarop de organisatoren vervolgens entree gaan heffen, wat het aantal bezoekers mogelijk zal uitdunnen. En dan?....
Laten we met z'n allen tonen dat we zulke voorstellingen met gratis toegang hoog waarderen, dus liefst zorgen voor een 'volle bak'!
Ik wil afsluiten met een gedicht van de dichteres Jolies Heij, één van de vele die op het OBA podium stonden. Het staat niet in de bundel maar het is mij dierbaar – dus daarom:
Over het IJ
De oude dichter strijkt zijn baard
glad, wind veegt zijn haren over zijn
schedel. De zon ligt zwaar op het
IJ. Ik ben zojuist weer eens
gestorven, hij reanimeert mij
met een verhaal. Over dronken
dode dichters met de pont over
de dansende baren van de
Zuiderzee. Ik zag ze zich lallend
onder de kerkgangers begeven. We
grinnikten dat ze er scheurbuik
van kregen. Zwaar als een onweersbui
lag het godsdienende op het
gemoed van de jonggestorven dichter.
Ik herinner me de reizen die ik
als zelfverklaard matrozenkind maakte. Mijn
oude dichter zwijgt. Zijn besproete
hand wordt gedragen door mijn
doorleefde rug. In de verste verte
doet hij me aan mijn vader denken.
(C) Jolies Heij
Week van de Poëzie 2016
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Reageer op "Literatuur en poëzie gratis, het kan nog"