Deel 1 – Polder versus polarisering.
''We spreken af bij Hesp!''
Daar zaten we dan, in De Posthoorn aan de Weesperzijde, waar vroeger de jenever in groter hoeveelheid verhandeld, dan in kelkjes geschonken werd. Vanuit die ouwe tijd staat het etablissement bij oudjournalisten nog steeds bekend onder zijn oorspronkelijke naam*. Deze dag is het buiten opeens een heel klein beetje winter geworden. Waterkou, geen mens komt nog op het idee om buiten neer te strijken op 't terras, dat rond de jaarwisseling aardig bezet was.
Binnen voelt voor hem de sfeer aan als weleer – een mannenwereld, die de enkele verdwaalde vrouw die 't waagt door de deur te stappen gezamenlijk aanstaart. Kerels onder elkaar, die even makkelijk ferme schouderkloppen uitdelen als elkaar verbaal onder de tafel jagen.
Natuurlijk praten we samen eerst over het nieuws. Het nieuws dat geleidelijk steeds verder uitvloeit, zoals een inktvlek. Nieuwjaarseuforie die ontspoord is. Uit de hand gelopen of met voorbedachte rade? Keulen, Bahnhofplatz – vijftig vrouwen deden aangifte van aanranding en beroving. Tachtig, meer dan honderd! Soortgelijke berichten uit Berlijn, ook andere steden buiten Duitsland in de rest van Europa. Stockholm, waar incidenten al veel eerder 'onder de pet gehouden' werden.
Is het allemaal wáár? Waarschijnlijk niet. Is het allemaal veel erger? Waarschijnlijk wel. Uit ervaring zullen er zeker valse aangiften tussen zitten, maar even zeker is het dat tegenover een aantal aangevers er minstens zoveel slachtoffers nooit aangifte zullen doen.
Onweerswolk
Er trekt een onweerswolk over zijn gezicht. ''Wat ik niet begrijp'', zegt hij bozig, ''dat nóóit iemand lering trekt uit het verleden. Het was godbetert nog maar 2011 toen de revolutie uitbrak in Egypte.''
''We waren in Europa zó blij dat we spraken over de Arabische Lente en de mobiele telefoon was zijn profeet. Nou daar zijn we toch maar mooi de fout mee ingegaan. Over die gsm kunnen we ook nog boeken vol schrijven, maar laat ik het eerst even houden bij onze verwachting van knuffelbaar Noord-Afrika. Net zoals er bij ons horden klootzakken zijn die kinderen verslaafd maken, banken naar de gallemiezen helpen en wooncorporaties een faillissement injagen, zit ook Noord-Afrika er vol mee. Nadat het dictatorregime Moebarak verjaagd was vierde het volk in 2012 hun nieuwe vrijheid, samen met de opstandelingen feestend op het Tahrirplein van Cairo. Het eerste teken aan de wand in die opgetogenheid, was dat honderden vrouwen werden aangerand, beroofd en enkele zelfs alle kleding afgerukt en groepsverkracht.''
Gutmensch
We komen samen tot de conclusie dat we al te veel klem zitten in zwart-wit denken. Wie positief staat tegenover het zo goed mogelijk helpen van mensen met rechtvaardige vrijheidsdrang krijgt het nieuwe scheldetiket opgeplakt ''gutmensch''! Maar wie zich zorgen maakt dat onder de instroom ook een aandeel profiteurs en criminelen meeloopt, heeft het risico als ''nazi'' te worden gebrandmerkt.
Van der Laan reageert er niet goed op. Hij wil de angst voor terreur dempen en uiteraard de rust bewaren op straat, maar moet de indruk geven dat iets als 'Keulen' of 'München' niet mogelijk is in Amsterdam: ''Daar zijn Amsterdammers te lief voor''.
Mocro-maffia
Daarmee straalt hij teveel naiviteit uit. Alles is mogelijk, overal en ook in Amsterdam. Net zo goed als ooit de Zeedijk tot 'nogo-area' werd door criminele Surinaamse instroom, net zo goed als Oud-Zuid en Nieuw-West het slagveld kunnen zijn van afrekeningen tussen 'mocro-maffia', zijn ook crimi-ideologisch geïnspireerde aanslagen mogelijk in Amsterdam. Laten we hopen dat daarmee evenveel rekening wordt gehouden als met de noodzaak van bewogenheid tegenover de veiligheidsbehoefte van mensen die uit de chaos van oorlogsgeweld zijn ontvlucht.
Ja wij weten het wel. Wij samen, uit de tijd toen 'de krant is een meneer' nog overwonnen moest*.
(Wordt vervolgd)
* Journalistencafé Hesp – thans café De Posthoorn
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Reageer op "De hemel en de hel (1)"