AmsterdamCentraal.nl

'Fietsje'

'Tik-tik, tik-tik...'

Hij lag stil op zijn rug en luisterde naar het zachte getik van de ventilator boven het bed. Als hij zich concentreerde, kon hij de schoepen van de fan zien draaien in het beetje maanlicht dat door de gordijnen heen naar binnen kwam sijpelen.

Voor de zoveelste keer die nacht liet hij de hele film van die noodlotige dag aan zijn geestesoog voorbij komen, vanaf het moment dat hij in de tuin stond en omhoog keek, opgeschrikt door een afwijkend geraas, tot het moment dat hij duizelend van slaap en vermoeidheid, met de ochtendzon in zijn nek achter het stuur van zijn oude BMW kroop om terug naar huis te rijden. Eén lange film, versneld, maar compleet in al zijn verschrikking, zonder cuts, zonder gaten....

'Tik-tik, tik-tik...'

Alles had hij met haar besproken. Of met anderen die erbij waren geweest, of die er voor geleerd hadden het te begrijpen. Hij was het kwijt. Tenminste, dat had hij altijd gedacht. Toch was zíj het die hem deed twijfelen. Zij sprak over een beeld dat hij zich niet kon herinneren, een beeld dat hem volgens haar regelmatig in zijn slaap deed schreeuwen. Ze had hem er nooit over willen spreken, zei ze vanavond nog. Omdat ze dacht dat het vanzelf over zou gaan. Maar dat deed het niet....

'Tik-tik, tik-tik...'

Zij vertelde hem wat hij droomde. En hij probeerde die beelden in te passen in zijn film. Maar het lukte hem niet. Een verbogen kinderfietsje in het puin, twee beentjes, vlammende gedaanten in een doodstil inferno. Hij huiverde, durfde niet verder te denken. Dit kon gewoon niet echt zijn geweest. Misschien had hij het van iemand anders gehoord, was het bij hem blijven hangen en had hij het in zijn onderbewuste herinneringen opgeslagen. Misschien speelde zijn fantasie hem parten, of zocht toch naar verklaringen voor iets dat niet meer dan een boze droom was geweest. Maar waarom kwam die droom dan steeds terug? En waarom kwamen de beelden hem zo vreemd voor? Was het daarom dat de film zo bij hem bleef, omdat hij misschien toch niet helemaal compleet was..?

'Tik-tik, tik-tik...'

Hij draaide zich om en deed zijn ogen dicht. Even later stond hij weer in de tuin en keek omhoog...